دو سه ماه قبل کتاب ترجمه رمان kite runner را به نام «بادبادک باز» خریده بودم و برای خواندنش وقت نکردم تا تعطیلات نوروز، در این روزهای خوب بهاری کتاب را در دست گرفته و به خواندن آن پرداختم، بی‌اختیار اشک‌هایم جاری می‌شد، گریه ام می‌گرفت به حال خودم و به حال مردمی که قهرمان این داستان اند، پشتون‌ها و هزاره‌ها، و روابط اجتماعی این دو قبیله افغانستانی، تا این که فیلم گدی‌پران‌باز را بدست آوردم و به تماشای آن نشستم، برایم این سوال خلق شد که:

©هالیوود بی هدف فیلم نمیسازد و بدون انگیزه این همه مصرف نمیکند، پس انگیزه آنان از ساختن این فیلم چه بوده است؟

© خالد حسینی که نه هزاره است و نه پشتون با نوشتن این رمان دلش به حال هزاره سوخته یا به حال جیب خودش؟

© چرا دیگران تلاش می‌کنند که تضاد فیمابین هزاره و پشتون را بزرگتر و بزرگتر کنند؟ و خود در سایه‌ی نشسته از آب گل‌آلود ماهی بگیرند

در این رمان و فیلم توحش و بربریت پشتون‌ها از یک طرف و مظلومیت هزاره‌ها و نیز خفت و ذلت آنان به نمایش گذاشته شده است!

ریشه تاریخی این موضوع به اینجا بر می‌گردد که صاحب‌منصبان و کارمندان بالا رتبه دولتی برای خدمت در منزل شان همیشه به مستخدم نیاز داشتند و معمولا عسکرهای را که مشغول وظیفه سربازی بودند، را در منزل شان استخدام می‌نمودند تا به کارهای خانه کمک کنند، که این کار با استخدام سربازان غیر هزاره برای افراد با نام و نشان دولتی آن زمان مشکلات فراوانی را به همراه آورده بود، اهل منزل- خواهر، دختران جوان و حتی همسران شان در امان نبودند، برای رفع این معضل سه راه در پیش داشتند، 1- از خیر مستخدم و نوکر داشتن بگذرند که کبکبه دولتی و خانخانی اجازه گذشتن از این موضوع را نمی‌داد، 2- این که نوکران را اخته کنند، که باز هم در قرن حاضر قابل انجام نبود، راه سوم این بود که کسانی را استخدام نمایند که قابل اعتماد باشند و چشم به ناموس شان ندوزند، لذا تصمیم عمومی بر این شد که از استخدام سربازان غیر هزاره در داخل منزل خودداری کنند تا شاهد حاملگی‌های غیر قانونی و گپ گپ مردم نباشند.

هزاره‌ها را استخدام میکردند، و به تجربه دریافته بودند که عموما انسان های پاک صادق و درست‌کار اند، و همینطور هم بود.

اما رمان و فیلم هالیوودی آمریکایی گدی‌پران باز kite runner، چیزی را به تصویر میگذارد که اصلا غیر قابل قبول است و احتمالا در راستای تشدید خصومت بین افغان‌ها و یا اقناع جامعه امریکا و توجیه حمله در افغانستان ساخته و پرداخته شده است که هزاره‌ها و پشتون‌ها را بیشتر از هم دور ساخته و مانع وحدت ملی گردد، و یا هم جامعه آمریکا با دیدن این فیلم به جناب بوش آفرین گویند که حمله در افغانستان کاملا ضروری بوده و ما در آنجا با آدم‌های وحشی مثل آصف و قبیله آصف مواجه هستیم، پس کشته شدن سربازان آمریکایی در راه هدفی چنین بزرگ بد نیست! شاید هم منظورهای دیگری از ساخت این فیلم باشد!!

آنچه لازم است تذکر داده شود این است که هزاره‌ها هرگز تن به ذلت نمی‌دهند، به خصوص ذلت ناموسی، هزاره‌ها فقیر ترین و محروم‌ترین قشر جامعه افغانستان هستند، سخت‌ترین و طاقت‌فرساترین کارها را آنجام می‌دهند، همواره جوالی‌گری کرده‌اند ولی به کارهای خلاف شرع و وجدان تن نداده‌اند، کمتر یافت می‌شود که دختر هزاره رقاصه بوده و یا به روسپی‌گری بپردازد، همه‌ی به اصطلاح هنرپیشگانactress سینما و تلویزیون افغانستان کسانی دیگر بوده اند، هزاره‌ها به‌روز update هستند و اگر دیگران بگذارند دختران هزاره دانشگاه میروند و به تحصیلات عالی هم دست پبدا میکنند، اما ارزش‌های اسلامی و دینی خویش را پایمال نمی‌کنند، همینطور همجنس‌گرایی در میان این مردم به ندرت دیده می‌شود در حالی که برخی از شهرهای کشور در شمال و جنوب به «بچه و بچه‌بازی» شهرت دارند.

فیلم عمدا بخش مهمی از واقعیت‌های تاریخی افغانستان را نادیده می‌گیرد و از آن حرفی به میان نمی‌آورد، از جمله چگونگی ظهور و قدرت گیری طالبان در این کشور و یا تجاوز آمریکا به افغانستان و پیامدهای آن.

 برای دیدن عکسهای بازیگران و مشخصات کامل آنها روی ادامه مطلبکلیک کنید

 

میلاد پر برکت پیامبر گرامی اسلام(ص) و امام جعفر صادق(ع) بر عموم مسلمین مبارک   میلاد خجسته پیامبر مکرم اسلام حضرت محمد مصطفی (ص) و ششمین شمس کهکشان امامت و ولایت موسس فقه جعفری  حضرت امام جعفر صادق (ع) بر مسلمین جهان و همه پویندگان راه حق و حقیقت تبریک و تهنیت باد

 

تاریخ ملت ها و جوامع و بقاء آن مرهون انسان های است که به عنوان احیاگران و مصلحان تاریخ بحساب می آیند. تاریخ و فرهنگ ملت ها بخصوص تاریخ سازی و فرهنگ سازی آنان نیاز به تلاش بلیغ و سعی وافر دارند. باید مصلحانی ظهور کنند که تا با سعی مستمر و خستگی ناپذیری خود، تغییر قابل پذیرش از وضعیت موجود به سمت وضعیت مطلوب ایجاد نمایند.
ملت های که از اسطوره ها، قهرمان ها و مصلحان قابل قبول بخش اعظم از جامعه تهی باشند ره به ناکجا آباد خواهد برد و سرنوشت روشن در انتظار نسل موجود و نسل های آینده نخواهد بود. جامعه افغانستان در طول تاریخ دارای اسطوره ها و قهرمان های بوده اند که فقط برای بخشی از جامعه مورد قبول بوده اند و برای بخش دیگر نه! سر این جهت این است که در افغانستان، قهرمان پروری و اسطوره سازی برمبنای منافع قومی و مذهبی صورت می گرفته است نه برمبنای منافع عالی ملی و عمومی. روی این ملاحظات قهرمان پروری و اسطوره سازی از قاعده همگانی و مورد قبول تمام کتله های قومی پیروی نمی کرده است. ما در این مقال بدنبال نفی قهرمان بودن و اسطوره بودن دیگران نیستیم ولی آنچه در دهه های اخیر از تاریخ پرفراز و نشیب کشور بر این کشور گذشت از زوایای مختلف قابل بررسی و تحلیل است. شهید مزاری در واقع زاییده این مقطع از تاریخ کشور ماست که بدنبال یک ایده و یک مشی سیاسی خاص، در جامعه ما تبارز کرد.

بعد از به قدرت رسیدن مجاهدین در کابل و ایجاد دولت اسلامی توسط مجاهدین چند صباحی نگذشته بود که بخشی از جامعه مورد بی مهری برخی از مجاهدین و قوماندانان پرنفوذ جهادی قرار گرفت که در رأس این این بخش شهید مزاری و اطرافیان ایشان قرار داشت. مقاومت سه ساله شهید مزاری در غرب کابل نمادی است از ایستادگی در برابر نابرابری، بی عدالتی و احیاء و تثبیت هویت مردم ما. بگذریم و بگذاریم آن چه در این مقطع تاریخی برای مردم ما پیش آمد و آنچه بر این قوم محکوم رقم خورد. قضاوت این فصل از تاریخ را به آیندگان واگذار می کنیم.

مقاومت شهید مزاری ارمغان و ثمراتی داشت که برای ما بسیار ارزشمند و سود مند بوده و هست. ما در اینجا به دو نتیجه مهم و دو فاکتور اساسی از آن نتایج می پردازیم:

شهید مزاری و هویت ملی

شهید مزاری در واقع نه تنها احیاگر هویت برای جامعه ی هزاره و شیعه بود، بلکه احیاگر هویت برای تمام اقوام محکوم در کشور بحساب می آید. ایشان در تمام موضع گیری های خود خواهان اعاده و احقاق حقوق تمام اقوام محروم کشور بود و راه حل بحران کشور را از همین مجرا قابل تأمین می دانست. شهید مزاری و استراتیژی مورد نظر او بود که توانست این باور اشتباه " که اقوام محروم و محکوم کشور در سال های متمادی باید همچنان محکوم و محروم باشند" را از اذهان زدود و مردم ما را به این حقیقت رساند که هزاره ها، ازبگ ها، ترکمن ها، ایماق ها، تاجیک ها و پشتون ها در این سرزمین حق دارند و باید همانند دیگران در سرنوشت کشور و در حاکمیت شریک و سهیم باشند. استاد شهید در یکی از سخنرانی هایش می گوید: ( ما مردم افغانستانیم هیچ نژادی را نمی خواهیم نفی کنیم. ترکمن است، هزاره است، تاجیک است، افغان است، ایماق است و دیگر اقوام هستند. همه آنها بیایند در این مملکت برادر وار زندگی کنند و هر کس به حقوق شان برسند و هر کس درباره ای سرنوشت خودش تصمیم بگیرد. این حرف ماست. اگر کسی بیاید و نژاد خود را حاکم بسازد دیگران نفی بکند این فاشیستی است. استاد شهید در جای دیگر چنین می گوید: ما سرزمین افغانستان را سر زمین مان می دانیم. این خاک را برای آزادیش بیش از یک میلیون شهید دادیم، وجب به وجب از این میهن دفاع می کنیم و بدین معنی نیست که ما حق نداشته باشیم، ما سرنوشت خود را تعیین نکنیم. اگر بی تفاوت باشیم، اتحاد خود را حفظ نکنیم، می توانند ما را 300 سال دیگر باز حذف کنند، آن وقت برای جوالی گری باشیم!! «" احیاء هویت" مجموعه سخنرانیهای استاد شهید ص33 و 21» ).

اگر بعد از چند دهه بحران و درگیری؛ قانون اساسی که تأمین کننده منافع و مصالح ملی و تمام اقوام ساکن در کشور بوده و حقوق ملی و مذهبی آن ها را به رسمیت شناخته است؛ به وجود می آید و توسط نمایندگان مردم به تصویب می رسند، از نتایج ثمر بخش تلاش ها و کوشش های آن شهید و امثال ایشان می باشند. البته سعی و تلاش شخصیت ها، رهبران جهادی و بزرگان قوم را نمی توان در تصویب قانون اساسی از نظر دور داشت اما با تحلیل و ارزیابی دقیق می توان به این نتیجه رسید که این قانون اساسی حاصل تحمل مشکلات و زحماتی است که شهیدان بزرگوار و گمنام کشور از جمله شهید مزاری و یارانش در این مسیر کشیده اندشهید مزاری بر این اعتقاد بود که تا زمان که وحدت ملی در کشور به وجود نیایند و منافع ملی بر منافع شخصی و قومی فایق نشود، بحران و بی ثباتی افغانستان برطرف نخواهد شد. مؤلفه های وحدت ملی از دید ایشان بسیار روشن و صریح می باشند که بدون در نظر گرفتن این مؤلفه ها و رعایت نکردن این مقوله ها وحدت ملی بیش از پیش دچار خسران و زیان خواهد گردید.

1- ایجاد یک سیستم و حاکمیت که بتواند حقوق تمام ملیت های ساکن کشور را به نحوی عادلانه تأمین کند. در تعیین و نصب وزراء، معاونین ، والیان ولایات، ولسوال ها، قضات، ثارنوالی ها، اردو و پلیس ملی، استخدام در ادارات دولتی و حکومتی براساس عدالت و شایستگی باید انجام شود نه براساس قومی و منطقوی. استاد شهید برای این منظور ایجاد سیستم فدرالی را راه مناسب می دید و از آن ایده دفاع می کرد. (تنها راه حل که هم افغانستان را از تجزیه نجات می دهد و هم ملیت ها را قانع می سازد و هم حقوق شان را در دستهایش می دهد، یک سیستم فدرالی در افغانستان است که در آن توافق ملیت ها در نظر گرفته شود، عنعناتش در نظر گرفته شو، و خود شان تصمیم گیر باشد. «" احیاء هویت" مجموعه سخنرانیهای استاد شهید ص38»)

2- تقسیمات اداری کشور باید بر مبنای نفوس باشد. امری که تا آلان که در حدود سه سال و اندی از عمر حکومت بعد از طالبان می گذرد، هنوز جامه عمل نپوشیده و ادارات کشور بر مبنای همان تقسیمات فرتوت و ظالمانه ی قدیم به کار خود ادامه می دهد. حتی دولت مردان امروزی نمی دانند که نفوس فلان ولایت یا ولسوالی چند نفر است. با توجه به اینکه در امر برنامه ریزی و خدمت رسانی یکی از فاکتورهای مهم، آمار دقیق و شفاف تعداد ساکنین حوزه خدمت رسانی است تا براساس آن به نحوی مطلوب ارائه خدمت در ساحه معارف، صحت عامه و کار آفرینی صورت گیرد. شهید مزاری با درک حساسیت این موضوع چنین می گوید: (در رابطه با مسأله آینده چیزی روشن است که از نگاه بین المللی همه روی این مسأله قناعت دارند که حکومت آینده را رأی مردم باید تعیین کند و باهرکس که در این روزها مطرح می سازیم می گویند خوب اگر مردم شما زیاد بود، نفوس شما زیادبود در آینده مردم برایتان رأی می دهد. ولی ما و شما می دانیم که در کشورهای آسیایی و کلا در شرق رأی مردم تعیین کننده نیست. قدرتی که در رأس حکومت است تعیین کننده است... ما در زمان ظاهر چهار دوره رأی گیری داشتیم. وکیل در پارلمان می آمدند، از تمام هزاره جات که هر ولسوالی اش یک صد و شصت هزار نفر داشت سه نفر وکیل می آمد و از جنوبی و مشرقی که نفوس هر ولسوالیش پانزده هزار نفر بود یک یک وکیل می آمد. تا دو هزار و هشتصد نفر هم یک وکیل داشت... در منطقه دره صوف که یک ولسوالی است قبل از انقلاب در زمان ظاهر چهل و سه هزار نفوس داشت. ولایتش که مرکز بود هیجده هزار نفر نفوس داشت آن وقت یک نماینده از ولایت می آمد و یک نماینده از ولسوالی. در کنار این چهل و سه هزار نفوس یک ولسوالی دیگر از برداران اهل تسنن بود که دوازده هزار باشنده داشت. پس دوازده هزار هم یک رأی داشت و چهل و سه هزار هم یک رأی. «" احیاء هویت" مجموعه سخنرانیهای استاد شهید ص36و37»)

شهید مزاری در مورد وحدت ملی هم چنین می گوید:(ما مردم افغانستانیم هیچ نژادی را نمی خواهیم نفی کنیم. ترکمن است، هزاره است، تاجیک است، افغان است، ایماق است و دیگر اقوام هستند. همه آنها بیایند در این مملکت برادر وار زندگی کنند و هر کس به حقوق شان برسند و هر کس درباره ای سرنوشت خودش تصمیم بگیرد. این حرف ماست. اگر کسی بیاید و نژاد خود را حاکم بسازد دیگران نفی بکند این فاشیستی است. این بر خلاف رسوم بین المللی است. بناءا ما تکرار می کنیم ما نیاز به این همبستگی داریم و نیاز به این کمک داریم. «همان ص33»)

فرجام این مقال را با گفتار از شهید مزاری که در آخرین روزهای زندگی خویش خطاب به مردم بیان کرد؛ مزین می کنیم.

از خدا خواستم که خونم در کنار شما بریزد:

( اما امروز چرا آمدیم شما را در وقت روزه مزاحم شدم و خواستم با شما صحبت بکنم، برای شما من اینجا می گویم که من هیچ منافعی غیر از منافع شما ندارم، اگر من می خواستم روی منافع شخصی خود فکر می کردم در این دوسال و هشت ماه هم در کنار شما نمی نشستم، خواستم که در کنار شما خونم اینجا بریزد، در بین شما کشته شوم، و در خارج از کنار شما هیچ زندگی برایم ارزشی ندارد. «" احیاء هویت" مجموعه سخنرانیهای استاد شهید ص222»)

منبع: http://hosinia.blogfa.com/

 

در سوگ بابای ملت اعلی حضرت محمد ظاهرشاه

طالب هم افغان وژنی، بهرنیان هم افغان وژنی آخ?ر تر ?و؟

 

یگانه پایتخت تاریک جهان	هفته وحدت را گرامی میداریم	آقای رویش و لیسه معرفت در کابل
نقش اخلاق در اقتصاد اسلامی (امینی)	راههای مبارزه با فقر اقتصادی....	جنگ اسراییل علیه لبنان و سکوت مرگبار...
اعتدال در رشد جمعیت و فقرزدایی	ضرورت توجه وبلاگنویسان به اولویتها در ...	نقش علم و دانش در فقرزدایی
چراغ غدیر بر بام تاریخ (جواد محدثی)	حمل (فروردین) 1385	طالبها عامل تداوم فقر در افغانستان
مقایسه افغانستان و وسویس	سرود ملی جدید کشور- یکشنبه 14 مه	سرطان (تیر) 1385
علل فقر در افغانستان	آیا آیا نام عبد الرسول شرک هست!	قوم گرایی منفی و فقر فرهنگی در ...
عید سعید غدیر خم 1384	تعصبات مذهبی عامل عقب ماندگی ما	where is the human-rightحقوق بشر کجاست
آثار و پیامدهای فقر	پاسخ به احمد بن عباس بن علی	اسد (مرداد) 1385
شهید مزاری قهرمان ملی	برداشت نادرست از مذهب و....	فرزند کمتر زندگی بهتر
کنتور و موسیقی برای وبلاگ	ثور (اردیبهشت) 1385	عید مبعث بر مسلمین مبارک
وهابیت و رسالت تفرقه بین مسلمین	هلاکت زرقاوی بر قربانیان تروریسم مبارک!	قحط الرجال در غزنی، پیامد رقابت ناسالم...
سال نو مبارک 1384	در آرزوی افغانستان بدون تروریزم	روزهای آغازین وبلاگنویسی...
حج مقدم است یا انفاق؟ خاطره‌ی از ...	14 خرداد سالروز رحلت امام خمینی ره	امام مهدی در منابع اهل سنت
تراکم ثروت و پیامدهای آن ...	سفر رییس جمهور به ایران	نقش کار و تولید در فقرزدایی
میلاد پیامبر(ص) و امام صادق(ع) مبارکباد	جوزا (خرداد) 1385	27 رجب سالروز مبعث پیامبر گرامی اسلام

سال 1386 مبارکباد- نوروز  شهید مزاری قهرمان ملی   سالگرد شهید مسعود   کار و تولید و فقر زدایی  مبعث پیامبر اعظم ص   از گفتار حکمتیار تا کردار خادم حرمین شریفین   اخراج افغانها از ایران و پیامد ...     مفتی عربستان: اهل تسنن حق تکفیر شیعیان را ندارند  فیلم کابل اکسپرس و توهین به هزاره ها    "مشکلات عمیق" افغانستان در عرصه رشد انسانی

وطن عشق تو افتخارم- مددی 

طالبان وایی په افغانستان ک? جهاد فرض دی!!!!!!!!!!!!!

 

سال 1386 مبارکباد- نوروز

  شهید مزاری قهرمان ملی

   سالگرد شهید مسعود  

کار و تولید و فقر زدایی

  مبعث پیامبر اعظم ص 

  از گفتار حکمتیار تا کردار خادم حرمین شریفین

      مفتی عربستان: اهل تسنن حق تکفیر شیعیان را ندارند

  فیلم کابل اکسپرس و توهین به هزاره ها 

   "مشکلات عمیق" افغانستان در عرصه رشد انسانی

 

اعتدال در رشد جمعیت و پیشگیری از فقر

 

یکی از عوامل فقر مردم ما در افغانستان، مسئلة تکثیر بی‌رویه‌ی جمعیت است، زاد و ولدها بدون توجه به عواقب آن ادامه داشته، و فرهنگ پیشگیری از حاملگی، هنوز در میان عامه مردم جا باز ننموده است و در مواردی به شدت با این موضوع مقابله می‌شود،

ادامه مطلب

 

.      در زمان حاکمیت عبد الرحمن بابا! ??% هزاره های افغانستان قتل عام شدند و یا به کشورهای همسایه آواره شدند.

ادامه مطلب

---

گفتگو با یک عالم وهابی در مورد ایجاد مذهب و هدف از ایجاد آن

ادامه مطلب

---

اکثریت مردم افغانستان پیرو مذهب حنفی بوده و در این میان برخی از پشتون‌ها در تعصبات مذهبی، قومی و لسانی در صدر فهرست قرار دارند.

ادامه مطلب

---

آنچه از جلوه‌های تمدن و ترقی در کشورهای صنعتی و پیشرفته‌ی دنیای امروز به چشم می‌خورد، دست‌آورد علم و دانش است. هرچند در مواردی، استعمارگری، چپاول، و غارت دارایی‌های کشورهای مستعمره، نقش حیاتی در به‌دست‌ آوردن ثروت آنان و فقر این کشورها دارد.

ادامه مطلب

طالب ها عامل تداوم فقر در افغانستان

ادامه مطلب

---

با  دانش و فناوری  به جای تفنگ مسلح شده از قافله تمدن عقب نمانیم

---

منبع: http://www.freewebs.com/ghazni-af/index.htm

 

 

              

 

منبع تصاویر: سایت راوا

 

 

 

 

 

یا رسول الله عید مبعث مبارک یا محمد یا مصطفی

انی بعثت لاتمم مکارم الاخلاق

 

در طول تاریخ بشریت، کم تر انسانى وجود دارد که مانند پیامبراسلام تمام خصوصیات زندگى اش به طور واضح و روشن بیان و ثبت‏شده‏باشد.
    خداوند متعال در قرآن کریم کتابى که خود حافظ اوست (1) و بدون‏هیچ تغییرى تا قیامت‏باقى است‏با زیباترین عبارات و کامل‏ترین‏بیانات، آن حضرت را معرفى نموده و با عالى‏ترین صفات ستوده است.
    خداوند متعال مى‏فرماید: «انک لعلى خلق عظیم‏»; (2) اى پیامبر!
    تو بر اخلاقى عظیم استوار هستى.
    نیز مى‏فرماید: «محمد رسول‏الله و الذین معه اشداو على الکفاررحماء بینهم. » (3) محمد(ص) فرستاده خداست و کسانى که با اوهستند در برابر کفار سر سخت و در میان خود مهربانند.
    محققان، تاریخ نویسان و دانشمندان در ابعاد گوناگون زندگى حضرت‏محمد(ص) سخن گفته‏اند.
    اما ائمه علیهم السلام با نگاهى ژرف و دقیق سیماى آن شخصیت‏بى‏نظیر و در یکتاى عالم خلقت را به تماشا نشسته، به معرفى زندگى،مبارزات و آموزه‏هاى آن حضرت پرداختند.
    در این نوشتار بر آنیم تا گوشه هایى از زندگى و شخصیت‏حضرت‏محمد(ص) را از نگاه امام صادق(ع) به تماشا بنشینیم.
    
    تولد نور
    امام صادق(ع) به نقل از سلمان فارسى فرمود: پیامبر اکرم(ص)فرمود: خداوند متعال مرا از درخشندگى نور خودش آفرید (4) نیز امام صادق(ع) فرمود: خداوند متعال خطاب به رسول اکرم(ص)فرمود: «اى محمد! قبل از این که آسمان‏ها، زمین، عرش و دریا راخلق کنم. نور تو و على را آفریدم...». (5)
    ثقه‏الاسلام کلینى(ره) مى‏نویسد: امام صادق(ع) فرمود: «هنگام ولادت‏حضرت رسول اکرم(ص) فاطمه بنت اسد نزد آمنه (مادر گرامى پیامبر)بود. یکى از آن دو به دیگرى گفت: آیا مى‏بینى آنچه را من‏مى‏بینم؟
    دیگرى گفت: چه مى‏بینى؟ او گفت: این نور ساطع که ما بین مشرق ومغرب را فرا گرفته است! در همین حال، ابوطالب(ع) وارد شد و به‏آن‏ها گفت:
    چرا در شگفتید؟ فاطمه بنت اسد ماجرا را به گفت. ابوطالب به اوگفت: مى‏خواهى بشارتى به تو بدهم؟ او گفت: آرى. ابو طالب گفت:
    از تو فرزندى به وجود خواهد آمد که وصى این نوزاد، خواهد بود (6)
    
    نام‏هاى پیامبر
    کلبى، از نسب شناسان بزرگ عرب مى‏گوید: امام صادق(ع) از من‏پرسید: در قرآن چند نام از نام‏هاى پیامبر خاتم(ص) ذکر شده است؟
    گفتم: دو یا سه نام.
    امام صادق(ع) فرمود: ده نام از نام‏هاى پیامبر اکرم در قرآن‏آمده است: محمد، احمد، عبدالله، طه، یس، نون، مزمل، مدثر، رسول‏و ذکر.
    
    سپس آن حضرت براى هر اسمى آیه‏اى تلاوت فرمود. نیز فرمود:
    «ذکر» یکى از نام‏هاى محمد(ص) است و ما (اهل‏بیت) «اهل ذکر»هستیم. کلبى! هر چه مى‏خواهى از ما سؤال کن.
    کلبى مى‏گوید: (از ابهت صادق آل محمد(ع‏» به خدا سوگند! تمام‏قرآن را فراموش کردم و یک حرف به یادم نیامد تا سؤال کنم. (7)
    برخى چهارصد نام و لقب پیامبر(ص) که در قرآن آمده است، را برشمرده‏اند. (8)
    
    عظمت نام محمد(ص)
    جلوه نام محمد(ص) براى امام صادق(ع) به گونه‏اى بود که هر گاه‏نام مبارک حضرت محمد(ص) به میان مى‏آمد، عظمت و کمال رسول‏خدا(ص) چنان در وى تاثیر مى‏گذاشت، که رنگ چهره‏اش گاهى سبز وگاهى زرد مى‏شد، به طورى که آن حضرت در آن حال، براى دوستان نیزنا آشنا مى‏نمود. (9)
    امام صادق(ع) گاهى بعد از شنیدن نام پیامبر(ص) مى‏فرمود: جانم‏به فدایش. اباهارون مى‏گوید: روزى به حضور امام صادق(ع) شرفیاب‏شدم. آن حضرت فرمود: اباهارون! چند روزى است که تو را ندیده‏ام.
    عرض کردم: خداوند متعال به من پسرى عطا فرمود. آن حضرت فرمود:
    خدا او را براى تو مبارک گرداند چه نامى براى او انتخاب‏کرده‏اى؟ گفتم: او را محمد نامیده‏ام.
    امام صادق(ع) تا نام محمد را شنید (به احترام آن حضرت) صورت‏مبارکش را به طرف زمین خم کرد، نزدیک بود گونه‏هاى مبارکش به‏زمین بخورد.
    آن حضرت زیرلب گفت: محمد، محمد، محمد. سپس فرمود: جان خودم،فرزندانم، پدرم و جمیع اهل زمین فداى رسول خدا(ص)باد! او رادشنام مده! کتک نزن! بدى به او نرسان! بدان! در روى زمین‏خانه‏اى نیست که در آن نام محمد وجود داشته باشد، مگر این که آن‏خانه در تمام ایام مبارک خواهد بود.
    
    سیماى محمد(ص) (10)
    امام جعفر صادق(ع) فرمود: امام حسن(ع) از دائى‏اش، «هند بن ابى‏هاله‏» (11) که در توصیف چهره پیامبر(ص) مهارت داشت، در خواست‏نمود تا سیماى دل آراى خاتم پیامبران(ص) را براى وى توصیف‏نماید. هند بن ابى هاله در پاسخ گفت: «رسول خدا(ص) در دیده‏هابا عظمت مى‏نمود، در سینه‏ها مهابتش وجود داشت .قامتش رسا، مویش‏نه پیچیده و نه افتاده، رنگش سفید و روشن، پیشانیش گشاده،ابروانش پرمو و کمانى و از هم گشاده، در وسط بینى برآمدگى‏داشت، ریشش انبوه، سیاهى چشمش شدید، گونه هایش نرم و کم‏گوشت.دندان هایش باریک و اندامش معتدل بود. آن حضرت هنگام راه‏رفتن با وقار حرکت مى‏کرد. وقتى به چیزى توجه مى‏کرد به طور عمیق‏به آن مى‏نگریست، به مردم خیره نمى‏شد، به هر کس مى‏رسید سلام‏مى‏کرد، همواره هادى و راهنماى مردم بود.
    براى از دست دادن امور دنیایى خشمگین نمى‏شد. براى خدا چنان غضب‏مى‏نمود که کسى او را نمى‏شناخت. اکثر خندیدن آن حضرت تبسم بود،برترین مردم نزد وى کسى بود که، بیشتر مواسات و احسان و یارى‏مردم نماید...» (12)
    
    سعدى با الهام از روایات، در اشعار زیبایى آن حضرت را چنین‏توصیف نمود:
    ماه فرو ماند از جمال محمد سرو نروید به اعتدال محمد قدر فلک را کمال ومنزلتى نیست در نظر قدر با کمال محمد وعده دیدار هر کسى به قیامت لیله اسرى شب وصال محمد آدم و نوح و خلیل و موسى وعیسى آمده مجموع در ظلال محمد عرصه گیتى مجال همت او نیست روز قیامت نگر مجال محمد و آنهمه پیرایه بسته جنت فردوس بو که قبولش کند بلال محمد شمس و قمر در زمین حشر نتابد نور نتابد مگر جمال محمد همچو زمین خواهد آسمان که بیفتد تا بدهد بوسه بر نعال محمد شاید اگر آفتاب و ماه نتابد پیش دو ابروى چون هلال محمد چشم مرا تا بخواب دید جمالش خواب نمیگیرد از خیال محمد سعدى اگر عاشقى کنى و جوانى عشق محمد بس است و آل محمد (13)
    
    اوصاف پیامبر در تورات و انجیل
    خداوند متعال در وصف پیامبر(ص) فرمود:«الذین ءاتینهم الکتب‏یعرفونه کما یعرفون ابناءهم و ان فریقا منهم لیکتمون الحق و هم‏یعلمون‏» (14)
    کسانى که کتاب آسمانى به آنان دادیم، او را همچون فرزندان خودمى‏شناسند; (ولى) جمعى از آنان، حق را آگاهانه کتمان مى‏کنند.
    امام صادق(ع) فرمود:«یعرفونه کما یعرفون ابناءهم‏» زیراخداوند متعال در تورات و انجیل و زبور، حضرت محمد(ص)، مبعث،مهاجرت، و اصحابش را چنین توصیف نمود:«محمد رسول‏الله و الذین‏معه اشداء على الکفار رحماء بینهم...»
    محمد(ص) فرستاده خداست; و کسانى که با او هستند در برابر کفارسرسخت و شدید و در میان خود مهربانند. پیوسته آن‏ها را در حال‏رکوع و سجود مى‏بینى، در حالى که همواره فضل خدا و رضاى او راطلبند. نشانه آن‏ها در صورتشان از اثر سجده نمایان است. این،توصیف آنان در تورات و توصیف آنان در انجیل است... . (15)
    امام صادق(ع) فرمود: این، صفت رسول خدا(ص) و اصحابش در تورات وانجیل است. زمانى که خداوند پیامبر خاتم(ص) را به رسالت مبعوث‏نمود اهل کتاب (یهود و نصارى) او را شناختند اما نسبت‏به اوکفر ورزیدند، همان گونه که خداوند متعال فرمود: «فلما جاءهم‏ما عرجوا کفروا به‏» (16) هنگامى که این پیامبر نزد آن‏ها آمد که(از قبل) او را شناخته بودند، به او کافر شدند. (17)
    خداوند متعال در قرآن کریم، در وصف پیامبر(ص) مى‏فرماید: «و ماارسلناک الا رحمه للعالمین‏» (18) ما تو را جز براى رحمت جهانیان‏نفرستادیم. قرآن نیز مى‏فرماید:اشداء على الکفار رحماءبینهم...»، در برابر کفار سرسخت و شدید و در میان خود مهربانند. این دوچگونه با هم جمع مى‏شوند؟
    توجه به این آیه براى طرفدارى اندیشه تسامح و تساهل ضرورى است.
    آیا ممکن است کامل‏ترین انسان، که با کامل‏ترین کتاب آسمانى براى‏هدایت تمام جهانیان مبعوث گردیده است در مقابل دشمنان دین هیچ‏عکس العملى جز مهربانى نداشته باشد؟!
    براى اداره جامعه دینى و بقاى آن باید در مقابل دشمنان دین‏ایستاد شدت عمل نسبت‏به کافران و مبارزه با آن‏ها براى از بین‏بردن موانع هدایت عین رحمت است.
    
    برترین مخلوق
    حسین بن عبدالله مى‏گوید: به امام صادق(ع) عرض کردم: آیا رسول‏خدا(ص) سرور فرزندان آدم بود؟ آن حضرت فرمود: قسم به خدا، اوسرور همه مخلوقات خداوند بود. خدا هیچ مخلوقى را بهتر ازمحمد(ص) نیافرید (19)
    امام صادق(ع) در حدیث دیگرى فرمود: چون رسول خدا(ص) را به‏معراج بردند جبرئیل تا مکانى با وى همراه بود و از آن به بعداو را همراهى نمى‏کرد. پیامبر(ص) فرمود: جبرئیل، در چنین حالى‏مرا تنها مى‏گذارى؟! جبرئیل گفت: تو برو. سوگند به خدا در جایى‏قدم گذاشته‏اى که هیچ بشرى قدم نگذاشته و بیش از تو بشرى به آن‏جا راه نیافته است (20)
    معمر بن راشد مى‏گوید: از امام صادق(ع) شنیدم که فرمود: یک نفریهودى خدمت رسول خدا(ص) رسید و به دقت او را نگریست.
    
    پیامبر اکرم(ص) فرمود: اى یهودى! چه حاجتى دارى؟ یهودى گفت:
    آیا تو برترى یا موسى بن عمران; آن پیامبرى که خدا با او تکلم‏کرد و تورات و انجیل را بر او نازل نمود، و به وسیله عصایش‏دریا را براى او شکافت و به وسیله ابر بر او سایه افکند؟
    پیامبر(ص) فرمود: خوش آیند نیست که بنده خود ستایى کند ولکن(در جوابت) مى‏گویم که حضرت آدم(ع) وقتى خواست از خطاى خود توبه‏کند، گفت: «اللهم انى اسالک بحق محمد و آل محمد لما غفرت لى‏»،خدایا! به حق محمد و آل محمد از تو مى‏خواهم که مرا عفو نمایى.
    خداوند نیز توبه‏اش را پذیرفت. حضرت نوح(ع) وقتى از غرق شدن دردریا ترسید گفت «اللهم انى اسالک بحق محمد و آل محمد لماانجیتنى من‏الغرق‏»; خدایا به حق محمد و آل محمد از تو در خواست‏مى‏کنم. مرا از غرق شدن نجات بدهى. خداوند نیز او را نجات داد.
    حضرت ابراهیم(ع) در داخل آتش گفت:«اللهم انى اسالک بحق محمد وآل محمد لما انجیتنى منها»; خدایا! به حق محمد و آل محمد ازتو مى‏خواهم که مرا از آتش نجات دهى. خداوند نیز آتش را براى اوسرد و گوارا نمود.
    حضرت موسى(ع) وقتى عصایش را به زمین انداخت و در خود احساس ترس‏نمود گفت: «اللهم انى اسالک بحق محمد و آل محمد لما امنتنى‏»;خدایا! به حق محمد و آل محمد از تو در خواست مى‏نمایم که مراایمن گردانى. خداوند متعال به او فرمود:«لاتخف انک انت‏الاعلى‏» (21) نترس. مسلما تو برترى.
    اى یهودى، اگر موسى(ع) امروز حضور داشت و مرا درک مى‏کرد و به‏من و نبوت من ایمان نمى‏آورد. ایمان و نبوتش هیچ نفعى به حال اونداشت.
    اى یهودى! از ذریه من شخصى ظهور خواهد کرد به نام مهدى(ع) که‏زمان خروجش عیسى بن مریم براى یارى او فرود مى‏آید و پشت‏سر اونماز مى‏خواند. (22)
    
    سیاستمدارى پیامبر(ص)
    در عرف جهانى امروز «سیاست‏» را به معناى نیرنگ و دروغ براى‏کسب قدرت و سلطه بر مردم تعریف مى‏کنند، اما «سیاست‏» در لغت،به معناى «اداره کردن امور مملکت و حکومت کردن است‏». خداوندمتعال پیامبر خاتم(ص) جانشینان بر حق او، ائمه معصومین را ازبهترین سیاستمداران شمرده است در زیارت جامعه، در وصف ائمه‏علیهم السلام که پرورش یافتگان مکتب نبوتند، آمده است: «وساسه‏العباد».
    فضیل بن یسار مى‏گوید: از امام صادق(ع) شنیدم که به بعضى ازاصحاب قیس ماصر فرمود: خداوند عز و جل پیغمبرش را تربیت‏کرد و نیکو تربیت فرمود. چون تربیت او را تکمیل نمود، فرمود:
    «انک لعلى خلق عظیم‏»; تو بر اخلاق عظیمى استوارى. سپس امر دین‏و امت را به او واگذار نمود تا سیاست و اداره بندگانش را به‏عهده بگیرد، سپس فرمود: «ما اتاکم الرسول فخذوه و ما نهاکم‏عنه فانتهوا» (23) ، آنچه را رسول خدا براى شما آورد، بگیرید،(و اجرا کنید) و از آنچه نهى کرد، خود دارى نمایید. رسول‏خدا(ص) استوار، موفق و موید به روح القدس بود و نسبت‏به سیاست‏و تدبیر خلق هیچ گونه لغزش و خطایى نداشت و به آداب خدا تربیت‏شده بود،... . (24)
    
    زهد و وارستگى
    حضرت محمد(ص) هرگز نسبت‏به دنیا و لذایذ زودگذر آن میلى نشان‏نداد و به آن، توجهى نکرد. آن حضرت براى هدایت مردم و رساندن‏آن‏ها به سعادت دنیا و آخرت وارد عرصه سیاست‏شد.
    امام صادق(ع) مى‏فرماید: روزى رسول خدا(ص) در حالى که محزون‏بود، از منزل خارج شد فرشته‏اى بر او نازل شد، در حالى که کلیدگنج‏هاى زمین را به همراه داشت. فرشته گفت: اى محمد(ص)، این‏کلیدهاى گنج‏هاى زمین است. پروردگارت مى‏فرماید: این کلیدها رابگیر و در گنج‏هاى زمین را باز کن و آنچه مى‏خواهى از آن استفاده‏نما. بدون این که نزد من ذره‏اى از آن‏ها کم شود.
    پیامبر(ص) فرمود: دنیا خانه کسى است که خانه (واقعى) ندارد.
    کسانى دور آن جمع مى‏شوند که عقل ندارند.
    فرشته گفت: به آن خدایى که تو را به حق مبعوث نمود! وقتى درآسمان چهارم کلیدها را تحویل مى‏گرفتم، همین سخن را از فرشته‏دیگرى شنیدم. (25)
    ابن سنان مى‏گوید: امام صادق(ع) فرمود: مردى نزد پیامبر(ص) آمد،در حالى که آن حضرت روى حصیرى نشسته بود که زبرى آن بر بدن آن‏حضرت اثر گذاشته بود، و بر بالشى از لیف خرما تکیه نموده بود،که بر گونه‏هاى گلگونه‏اش نفوذ کرده بود. آن مرد در حالى که‏جاهاى اثر کرده را مسح مى‏نمود، گفت: کسرى و قیصر (پادشاهان‏ایران و روم) هرگز چنین راضى نمى‏شوند و بر حریر و دیبامى‏خوابند و تو (که سرور مخلوقات خدایى) بر این حصیر!
    پیامبر(ص)فرمود: به خدا من از آن‏ها برتر و گرامى‏تر هستم. من‏کجا و دنیا کجا! مثال زورگذر بودن دنیا، مثال شخصى است که بردرختى سایه دار عبور مى‏کند، لحظه هایى از سایه درخت استفاده‏مى‏کند و وقتى سایه تمام شد، از آن جا کوچ مى‏کند و درخت را رهامى‏کند. (26)
    هیچ زمینه‏اى از زندگى پیامبر(ص) نیست، مگر این که امام صادق(ع)در آن زمینه سخنانى با ارزش دارد.
    به عنوان حسن ختام، به ذکر خطبه‏اى از آن حضرت در توصیف‏پیامبر(ص) اکتفا مى‏کنیم.
    
    خطبه امام صادق(ع) در وصف حضرت محمد(ص)
    برد بارى، وقار و مهربانى خدا سبب شدتا گناهان بزرگ و کارهاى‏زشت مردم مانع نشود که دوست‏ترین و شریف‏ترین پیغمبرانش، یعنى‏محمد بن عبدالله(ص) را براى مردم بر گزیند.
    محمد بن عبدالله(ص) در حریم عزت تولد یافت: در خاندان شرافت‏اقامت گزید، حسب و نسبش آلوده نگشت، صفاتش را دانشمندان بیان‏کردند و حکمیان در وصفش اندیشه نمودند، او پاکدامنى بى نظیر،هاشمى نسبى بى مانند و بى مانندى از اهل مکه بود.
    حیا صفت او بود و سخاوت طبیعتش، بر متانت‏ها و اخلاق نبوت سرشته‏شده بود. اوصاف خویشتن دارى‏هاى رسالت‏بر او مهر شده بود تا آن‏گاه که مقدرات و قضا و قدر الهى عمر او را به پایان رسانید وحکم حتمى پروردگار او را به سرانجامش منتهى ساخت. هر امتى، امت‏پس از خود را به آمدنش مژده داد. نسل به نسل از حضرت آدم تاپدر بزرگوارش، عبدالله، هر پدرى او را به پدر دیگر تحویل داداصل و نسبش به ناپاکى آمیخته نشد و ولادت او با ازدواج نا مشروع‏پلید نگشت. ولادتش در بهترین طایفه، گرامى‏ترین نواده (بنى‏هاشم)، شریف‏ترین قبیله (فاطمه مخزومیه) و محفوظترین شکم باردار (آمنه دختر وهب) و امانت دارترین دامن بود.
    خدا او را برگزید، پسندید و انتخاب کرد سپس کلیدهاى دانش وسرچشمه‏هاى حکمت را به او داد. او را مبعوث نمود تا رحمت‏بربندگان و بهار جهانیان باشد.
    خداوند کتابى را بر او نازل کرد، که بیان و توضیح هر چیزى درآن است و آن را به لغت عربى، بدون هیچ انحرافى قرار داد، به‏امید این که مردم پرهیزکار شوند. آن را براى مردم بیان کرد ومعارف آن را روشن ساخت و با آن، دینش را آشکار ساخت و واجباتى‏را لازم شمرد و حدودى را براى مردم وضع نمود و بیان کرد. آن‏هارا براى مردم آشکار نمود و آن‏ها را آگاه ساخت. آن حضرت در آن‏امور، راهنمایى به سوى نجات و نشانه‏هاى هدایت‏به سوى خدامى‏باشد.
    رسول خدا(ص) رسالتش را تبلیغ کرد، ماموریتش را آشکار ساخت،بارهاى سنگین نبوت را که به عهده گرفته بود، به منزل رسانید وبه خاطر پرورگارش صبر کرد و در راهش جهاد نمود.
    با برنامه‏ها و انگیزه‏هایى که براى مردم پى ریزى نمود و مناره‏هایى که نشانه‏هاى آن را بر افراشت، براى امتش خیر خواهى کرد، وآن‏ها را به سوى نجات و رستگارى فرا خواند و به یاد خدا تشویق وبه راه هدایت دلالت کرد، تا مردم پس از او گمراه نشوند. آن حضرت‏نسبت‏به مردم دلسوز و مهربان بود.
    
    --------------------------------------------------------------------------------
    پى نوشت‏ها:
    1- حجر، آیه‏9. «انا نحن نزلنا الذکر و انا له لحافظون‏»
    2- قلم، آیه 4.
    3- فتح، آیه‏29.
    4- مصباح الشریعه، ترجمه زین العابدین کاظمى، ص‏126.«خلقنى‏الله من صفوه نوره...»
    5- جلاء العیون. ص 11.
    6- همان، ص‏36.
    7- بحار الانوار، ج‏16، ص‏101.
    8- مناقب، ج 1، ص 150.
    9-سفینه البحار، ج 1، ص‏433.
    10- بحار الانوار، ج‏17، ص 30،
    11- هند بن ابى هاله، فرزند حضرت خدیجه(س) از شوهر قبلى اش بودکه در خانه پیامبر اسلام رشد و نمو نمود.
    12- بحار الانوار، ج‏16، ص 147148.
    13- کلیات سعدى، فصل طیبات، ص‏533 532.
    14- بقره، آیه‏146.
    15- فتح، آیه‏29.
    16- بقره، آیه‏89.
    17- تفسیر نور الثقلین، ج 1، ص 138 و ج 5، ص‏77.
    18- انبیاء، آیه‏107.
    19- اصول کافى، ترجمه سید جواد مصطفوى، ج 2، ص 325.
    20- همان، ص 321.
    21- طه، آیه 68.
    22- بحار الانوار، ج‏16، ص‏366. به نقل از جامع الاخبار،ص 98.
    23- حشر، آیه‏7.
    24-اصول کافى،ج 2 ص 5 و 6.
    25-بحارالانوار،ج 16 ص 266.
    26-بحارالانوار،ج 16 ص 282 و 283.
    27-اصول کافى ج 2 332 و 333.

    

    منبع: سایت پیامبر اعظم

 

کوچی ها کجا بروند؟!

 

پرسش فوق را آقای میرویس جلالزی در مورخه چهار شنبه 25 ژوئیه 2007 در سایت کابل پرس مطرح نموده و در ضمن مقاله‌ی، مظلومیت کوچی‌ها را انعکاس داده است.

 ***

بعد از جنگ بهسود، بین ساکنان محل و کوچی‌ها، دولت افغانستان اعلان داشت که برای اسکان کوچی‌ها در شمال و جنوب هندوکش، 12 شهرک ایجاد می‌کند.

***

مطالب فوق ما را بر آن داشت که از فراموش شده ترین قشر، در کشور «کوچی‌های هزاره» نیز یاد کنیم.

راقم این سطور که خود نیز متعلق به این قشر بوده و با گوشت، پوست و استخوان خویش دردها و آلام آنان را حس نموده است، لازم میبیند که نکات چندی را فراروی هموطنان گرامی قرار داده و از نظرات و انتقادات آنان استفاده نماید.

ابتدا از خود بگویم، قریب به یک قرن پیش ازین، جدمان «محمد حسین گرگین» در منطقه زردرگی دایزنگی، حد فاصل نهال و نَیَک، توسط کوچی‌ها به قتل رسید و زمین و اموالش به فرمان اقدَس جناب امیر، به کوچی‌ها بخشیده شد!

از آن روز تا حالا بقایای سیف امیر که از دم تیغ شاهانه! جان به سلامت برده‌اند، آواره‌ی شهرهای مزار، کابل، غزنی، و چندین قریه در اطراف شهر غزنی بوده اند، و هنوز هم آواره اند و سرگردان!

بی‌تردید، می‌توان گفت که از جانب پشتون‌ها مورد ستم قرار گرفته و از حق انسانی خویش محروم شده ایم، اما نه از همه‌ی پشتون‌ها؛ چون اکثریت جامعه پشتون را مردمان خوب، متدین، با ننگ و غیرت تشکیل می‌دهند، و در میان آنان، فراوان‌اند کسانی که معتقد اند که «افغانستان خانه مشترک ماست» و تمام اقوام حق زندگی توام با کرامت انسانی را دارند.

بنا بر این، خوب است که حساب فاشیستان، تمامیت‌خواهان و انحصارطلبان را از پشتون‌های اصیل، روشنفکر و با فرهنگ، جدا ساخته و با این رویکرد وارد بحث گردیم که پشتون، تاجیک، هزاره و ازبک و...، همه برارد بوده و اعضای یک پیکر به نام افغانستان اند، و در میان هر جامعه و قوم و قبیله، انسان‌های بد نیز وجود دارد که اگر دقت صورت نگیرد و حساب بدها از خوب‌ها جدا نگردد، پیامدهای ناگوار و جبران ناپذیری را به بار خواهد آورد.

***

از زمان عبدالرحمن خان، که تصفیه قومی و نژادی در کشور آغاز گردید، هزاران خانوار از مردم هزاره، از منطقه و دیارشان آواره شدند، از میان بیجا شدگان، آن‌های که خوش شانس‌ بودند، موفق به فرار از کشور شده و در پاکستان، ایران، کشمیر و هند مقیم گشتند و برای همیشه از درد و رنج زندگی افغانی خود را خلاص نمودند.

جمع کثیری ازین بیجا شدگان بخت برگشته، در داخل کشور آواره شدند که اینان را می‌توان به دو گروه تقسیم نمود:

دسته اول کسانی اند که خود راهی شهرها شدند و یا به اسارت برده شده و یا تبعید گردیدند و در کابل رسیدند، که بعد از تحمل مرارت‌های بی‌شمار، با حمالی و جوالی‌گری و کارهای طاقت‌فرسا، توانستند جُل خویش را از آب کشیده، در همان شهرها مسکن گزینند، و صاحب کلبه گلین گردند!

دسته دوم کسانی بودند که در مناطق روستایی هزاره‌جات پراگنده شدند و یا بعد از این که زمین‌های شان را امیر، به قبایل پشتون بخشید، در همان زمین‌های خودشان، به صورت دهقان و مزدور، به کار مشغول شدند، که هنوز هم آواره‌اند و سرگردان! و اینان مظلوم‌ترین قشر جامعه هزاره را تشکیل می‌دهند، زیرا هم از جانب امیر مورد غضب و قهر قرار گرفتند، اجداد شان کشته و اسیر شده و مال و زمین‌های شان، غصب گردید و خود نیز آواره و پریشان در ده و دیار این و آن ماندند، و هم مورد بی‌مهری همنژادان خویش قرار گرفتند.

این آواره‌های سرگردان، در هر قریه و روستای هزاره‌جات، برای سپری کردن چند روز زندگی که می‌روند، روستائیان و صاحبان قریه، روی خوش به آنان نشان نمی‌دهند،‌ «همسایه!» کلمه‌ی (معادل «افغان!» در ایران) است که برای تحقیر و توهین آنان از جانب خود هزاره‌ها به کار می‌رود.

همسایه یعنی کسانی که خانه و کاشانه ندارند، قوم و خویش پدری خود را گم کرده‌اند، در همسایگی مردمان دیگر که اغلب به نان شب محتاج‌اند، زندگی می‌کنند و طبیعی است کسی که خود گرسنه است، نمی‌تواند تحمل و جود گدا را در خانه اش داشته باشد! لذا نباید از برخورد بد آنان، گروه آوارگان، ناراحت و غمناک گردند، بلکه باید به فکر راه‌حل منطقی‌تر باشند.

از آنجای که در میان این گروه آواره، هیچگونه همبستگی و پیوند وجود ندارد، و اغلب، مردمان فقیر، و محروم از سواد و دانش اند، صدای‌شان را کسی نمی‌شنود، و اصولاً صدایی ندارند تا کسی بشنود، تنها در نماز و دعاها، خدا خدا می‌کنند! که گویا خداوند نیز آنان را فراموش کرده و یا اختیار را به نمایندگان تام الاختیارش «طالبان» سپرده است!.

«سلطانعلی کشتمند» که متعلق به همین گروه آواره است، برای اعاده حقوق آوارگان هزاره، حرف‌های داشت و دارد که در کتاب 3 جلدی خاطراتش که اخیراً در کابل به چاپ رسیده است، ثبت است، که متآسفانه ایمان امیر و اسلامیت شاهان وطن، وی را کافر ساخت و افغانستان هم کشوری است که مسلمانش اگر از عدالت و اعاده حقوق برابر و کرامت بشری، حرف بزند، صدایش را در گلو خفه می‌کنند؛ چه رسد به کافرش! و تنها کشوری است در کره زمین که «منافع ملی» برایش مطرح نیست، ملا و طالبش به جای که «رحمةٌ للعالمین» باشند و از دیدن آنان، مردم به یاد خدا افتاده، قلب شان آرام گیرد، مایه وحشت، سمبل خشونت، قتل و انتحار اند! امروزه مردم افغانستان از درّنده‌های بیابان؛ شیر، گرگ و پلنگ وحشت ندارند، اما با دیدن یک لُنگی‌سفید ریش‌دراز تفنگ بدست، زهره شان می‌ترکد، خدایا! چه شد که دینمداران، این‌گونه، کشوری را به حهنم تبدیل کنند و دین که مایه آرامش، آسایش و صلح و صفا است، به‌دست کسانی بیافتد که «قربةً الی الله» می‌کشند و امنیت را «قربةً الی الله» از مردم سلب می‌کنند، خداوند خود به داد این مردم برسد!

آوارگان هزاره تنها امیدی که می‌توانند چشم به آن بدوزند،‌حکومت فعلی است که داعیه‌ی دموکراسی دارد و دموکراسی در افغانستان، تنها مقوله‌ایست که تآمین کننده زندگی شرافتمندانه، برای همه مردم می‌باشد، و در سایه دموکراسی است که انسان‌ها رشد نموده و به تعالی میرسند و انسانیت معنا پیدا میکند و دینداران نیز می‌توانند دیندار باقی بمانند.

لذا از دولت محترم جداً تقاضا داریم که برای تسکین آلام و دردهای وارده از جانب حاکمان قبلی، هم که شده، فکری برای آوارگان که چندین نسل آوارگی را تجربه کرده‌اند، بنمایند و کوچی‌های بی همه‌چیز و فقیر هزاره را به مانند کوچی‌های ثزوتمند و پیسه‌دار وطن، در شهرها اسکان بدهند و یا همان زمین‌های اجدادی شان را به آنان برگردانند، تا هم آنان صاحب خانه و زندگی گردند و هم کسی بر زمین غصبی، نماز نخواند و روزه نگیرد!

طالب هم افغان وژنی، بهرنیان هم افغان وژنی آخېر تر څو؟

زمونږ د ګران هېواد افغانستان اوسنیو ګډو وډو حالاتو، جګړو، ناامنیو، وژنو، تښتونو، پټاوونو،ځانمرګیو او نورو ناخوالو هر افغان په ډېرو عجیبو او غریبو فکرونو کې اچولى دى هېڅ نه پوهېږی چې آخېر ولې او تر څو به زموږ په برخلیک لوبې کېږی، تر څو پورې به د طالب، القاعده، ټوپکی، خلقی، پرچمی، اخوانی، بنسټ پال، جاسوس او حتى انجینر، ژورنالست، ډاکتر او نورو په نومونه وژل کېږو، آیا زمونږ دغه بې پایه ناورین چې زمونږ ټول ځوان نسل په همدې ناخوالو او ناورین کې رالوى شوڅه وخت پاى مومی، آیا داسې یوه ورځ به هم راشی چې مونږ په خپل هېواد کې پرته له کومې وېرې یوه او بله خوا وګرځو. د خپل هېواد هرې سیمې ته لاړ شو، د هر ټبر او هرې سیمې ستونزې، دودونه او کړنې ووینو،د هری سیمې له ښکلې هوا او خوندور چاپېریال څخه خوند واخلو. خو په اوسنی وخت کې هېڅ امکان نشته چې په خپل هېواد کې ارام وګرځو، زمونږ دا لږه شمېره زدکړی کسان د مړینې له وېرې خپله زدکړه پټوی د خپل ځان د ساتلو لپاره په بېلابېلو سیمو کې د خپل ملک وګړو ته وایی: زه خټګریم،ترکاڼ یم، هټىوان یم... والله که مې هېڅ هم زده وی. آیا تر کومه پورې به دغه ناورین روان وی، آخېر افغانانو څه ګناه کړې ده. آیا دا یې ګناه ده چې غلامی نشی منلاى، پرته له دې خو افغانان بله ګناه نلری. کوم اسلام د انجینر، ډاکټر او نورو پوهانو مړینه روا بللې، خو پوښتنه دلته ده چې دغه بې منطقه طالبان او ملاصاحبان څوک دی او دوى ته دا نظریات څوک ورکوی چې خپل مسجد، ښوونځى، مدرسه او روغتون ړنګ کړه. پوښتنه دلته ده چې دغه بې منطقه کسان دکوم ملک محصول دى؟ امریکا، انګرېز، پاکستان ،اېران ، هند، روسیه او که څوک!

طالبان وایی په افغانستان کې جهاد فرض دی، طالبان نه بلکې پاکستان وایی، مولانا صاحب فضل رحمن وایی دغه ښاغلى په لویو غونډو کې وایی په افغانستان کې جهاد فرض دى ځکه چې هلته امریکایان دی اسلام تر پښو لاندې کېږی، اوپه پاکستان کې جهاد نشته ځکه چې دلته امن دى، خو د مولانا فضل رحمن په نظر د افغانستان ښوونځى، روغتون،مسجد او هره دولتی ودانۍ ړنګول جهاد دى خو (!) په پاکستان کې د مولانا صاحب په نظر: فاحشه خانه سینما، او نورې هرې نارواوې جواز لری هلته بیا جهاد نه دى روا. مولانا صاحب ته د کوم اسلام له مخې زما مسجد ړنګوې، ښوونځى او روغتون مې سوزې؟، پل او سړک مې د جهاد په نامه الوزوی، اما په لاهور کې د سړک په غاړه فاحشه خانې دې پرانیستې پرې اېښې، ستا د کوم اسلام له مخې زماد ښوونځى او روغتون ړنګول روا او ستا د سینما او فاحشه خانو ړنګول ناروا دی؟ آیا اسلام یو اسلام دى او که تا د پاکستان د ګټو لپاره کوم بل اسلام پیداکړى دى. ستا د مولاناد نوم په اړه هم زه پوښتنه لرم، چې دادې له کومه کړى، انګرېزانو درکړى او که امریکایانو؟ له همدې نامه څخه ناوړه ګټه اخلې.

تا خو د پاکستان له ګټو ټول اسلام ځار کړ. آیا طالبانو دومره ځواک له کومه کړ دوى خو په غرو کې هېڅ هم نلری. دوى څوک اکمالوی، دانظریه څوک ورکوی چې اجمل نقشبندی ووژنه خو فرانسوى خوشې کړه، افغان بې وسه ډرېور ووژنه او ایټالوى خوشې کړه؟

زما په فکر به هېڅ افغان او هیڅ مسلمان په دې نه وی خوښ چې زمونږ په پاکه خاوره کې بهرنی سرتېری وګرځی، خلک دې ووژنی، کورونه دې تالاشی کړی، او زمونږ افغانی غیرت دې تر پښو لاندې کړی! په دې نن هر افغان پوهېږی که هغه زدکړه کړې وی که نه، چې بهرنیان ددې ملک د جوړولو لپاره نه دی راغلی خو دا چې ټول پردې پوهېږی نو د حل لاره باید ولټول شی . کومه لاره چې طالب نیولې زه فکر نه کوم دا یې د حل لاره وی.

طالب خو چې د چا پر جېب کې کاغذ او قلم هم پیداکړی پرې وژنی یې! زما ګرانه طالبه،زما افغانه، زما د کور غړى یې که ته د اسلام د ساتلو په خاطر انجینر، ډاکټر او ژورنالست وژنې! آیا که ته بهرنیان وباسې! او د حکومت چارې په خپل لاس کې واخلې هغه وخت به ستا حکومت انجینر، ډاکټر او ژورنالست ته اړتیا لرې او که نه؟ ته باید پوه شې چې دا نظریه چا درکړې؟ په دې باید فکر وکړې چې آیا دغه نظریه د اسلام او ستا د ملک په ګټه ده که نه؟

ته چې نن ورځ پوهنتون، ښوونځی، او ساینسی زدکړوته په بده سترګه ګورې آیاته چې جهاد کوې وسلې ته اړتیا لرې که نه؟ آیا جهاد پرته له وسلې څخه امکان لری؟ څو پورې به د روسانو او نورو بهرنیانو په پاتې شونو وسلو مخته روان وې ته چې حکومت خپله جوړوې،ددې وطن د ساتنې لپاره وسلې ته اړتیا لرې، ته باید په دې پوه شې چې ته نشې کولاى چې پرته له وسلې وطن او مسلمانان وساتې. ستاملک فوځ او پولیسو ته اړتیا لری، ستا ملک ټانګ او سټېنګر ته اړتیا لری،ستا ملک ساتلو ته اړتیا لری.

ته نن قلم ته په بده سترګه ګورې خو لوى څښتن په مبارک کتاب قرآن عظیم الشان کې (والقلم وما یسطرون) ویلى، او د قلم ستاینه یې کړې ده. ته نن ورځ ساینسی علومو ته په بده سترګه ګورې خو خداى(ج) په قرآن عظیم الشان کې وایی چې: (ما اوسپنه پیداکړې ستاسې د ګټې لپاره) څو ته د دښمن لپاره وسله ورنه جوړه کړې څو ته د خپل ژوند د پرمخ بېولو لپاره د ژوند نور توکی ورنه جوړ کړې. دا چې ته پوهنتون او ښوونځى په تیږو ولې ته به څه ډول له اوسپنې ګټه واخلې. ته خو حکومت ددې لپاره نیسې چې دمسلمانانو خدمت وکړې، د مسلمانانو ژوند آرام کړې دا چې ته انجینر وژنې معدنیات څه ډول راوباسې له غاز او تېلو څه ډول ګټه اخلې؟

خپله فکر وکړه چې پرته له زدکړې کولاى شې خپلې ورځنۍ ستونزې اوارې کړې؟ پرته له زدکړې نشی کېداى چې د خلکو ستونزې اوارې شی یو عادی بلنلیک به نشې لوستى په بل چا پسې به منډې وهې چې دغه پاڼه راته ولوله دا یې هغه ډېره کوچنۍ ستونزه ده.

آیا یوه ټولنه کولاى شی چې پرته له ډاکټر څخه ژوند وکړی؟ هېڅ امکان نلری ته نارینه ډاکټران وژنې، ښځې خو پر ځاى پرېږده هغوى ته خو هېڅ اجازه نه ورکوې، البته دا اجازه ته نه ورکوې اما اسلام اجازه ورکړې، زمونږ ګران پیغمبر اجازه ورکړې خپله بې بې عایشې (رض) له ګران پیغمبر نه احادیث روایت کړی، اسلام د ښځې لپاره پرده(حجاب) فرمایلى، خو ته اړ یې د تداوۍ لپاره یې نارینه ډاکټر ته بوځې چې هلته خو مخ او لاسونه پرېږده چې هېڅ ډول ستر هم نشی کېداى. اوس خپله پرېکړه وکړه دا د اسلام لپاره ګټه شوه که تاوان؟

زما د سترګو توره! لږ نورې نړۍ ته هم سترګې ور واړوه ستا ګاونډیانو ستا پر غوښو اتوم جوړ کړى خو ته خپل مټ وژنې ته خپله علمی پانګه له لاسه ورکوې ته خپله علمی پانګه د پردیو د خوښۍ لپاره وژنې تباه کوې یې، خپل کور ړنګوې، خپل اولس ته اور ورکوې، هېڅ افغان غلامی نه خوښوی او نه هم منی چې هره ورځ دې بهرنیان ملکی خلک ووژنی خو باید د حل لاره پیداشی نه دا چې طالب هم افغان وژنی، بهرنیان هم افغان وژنی، پاکستان هم افغان وژنی د نننۍ ستونزې د اواری لار دا نه ده، چې له هرې خوا دې افغانان ووژل شی، که دولت دى او که طالب باید ددې ستونزې لپاره د اواری لاره ولټوی.

* حبیب وقار *

منبع: http://www.sanger.blogfa.com/

بازدید امروز: 8

---

بازدید دیروز: 18

---

کل بازدید :662093

اطلاعات روز [14]
غزنی؛ ولایت والی ساز - تجربه تلخ [65]
جایگاه علی علیه السلام درهستی [17]
چه کسی به طالبان پول میدهد؟ [43]
دانلوود نرم افزار اسلامی [19]
چرا همدستی طالبان در روز قدس [20]
در انتخابات پارلمان به اصلح رای بدهیم [4]
در انتخابات پارلمان به اصلح رای بدهیم [4]
رد مطالب شبکه تقرثه انگیز اهلبیت توسط آیت الله محقق کابلی [21]
نقش علم و دانش در پیشرفت انسان [7]
آمریکا و سیاست دوگانه در افغانستان [6]
عید سعید غدیر بر مسلمین مبارکباد [5]
مسلمانان قربانی فتوای ملا و مفتی! [23]
60% مبتلا به مشکلات روانی و روحی! [5]
دشمنان صلح و امنیت در افغانستان [13]
[آرشیو(28)]

افغانستان[23] . افغانستان و توسعه[19] . پارلمان[9] . غزنی[8] . طالبان[7] . مناسبت‏ها[6] . یادداشت‏های متفرقه[6] . وهابیت[5] . هزاره[5] . پاکستان[5] . امام علی[5] . جنگ[5] . اسلام[4] . انتخابات[4] . هزاره ها[4] . صلح[4] . قرآن[4] . دین[3] . امنیت[3] . تبعیض قومی[3] . تصاویر[2] . بهسود[2] . بیکاری[2] . خشونت[2] . آمریکا[2] . عربستان[2] . دانلود[2] . علی[2] . عید[2] . کابل[2] . کوچی[2] . کوچی‏ها . مجلس . محقق کابلی . معرفی کتاب . کتاب . کدجاوا . کراچی . کشتار شیعیان . والی . وبلاگ . وحدت . مهاجرین افغان . مهدی . میلاد پیامبر . ناامنی . نرم افزار . نقد کتاب . دانلود = کتاب . دعا . غزنی، تاریخچه . فقر و بیکاری . قالب . قالب رایگان . قالب وبلاگ . عکس . عکس از غزنی . عکس و تصویر . علم . رمضان . سایت . سرعت انترنت . سیاست دوگانه . شمشیر . شهید مزاری . اخلاق . ازبک ها . امریکا . افغانها . امام حسن مجتبی . امام حسین ع . امام رضا ع . امام صادق ع . انیمیشن . بازار غزنی . پشتون . پشتونها . پیام . تاجیک . داتلود . دانش . جنگ داخلی . حقوق بشر در افغانستان . حکمتیار . تظاهرات . تفرقه گرایی . تفرقه و نفاق! . جنایات . جنایات وهابیت . تجاوز . تربیت . ترور . قندهار . قوم گرایی . کوچی .

پاییز 1387
تابستان 1387
بهار 1387
زمستان 1386
پاییز 1386
تابستان 1386
بهار 1386
زمستان 1385
تابستان 1385
بهار 1385
پاییز 1388
بهار 1388
زمستان 1388
بهار 1389
تابستان 1389
تابستان 1388
تابستان 89
زمستان 88
بهار 89
پاییز 89
زمستان 89
بهار 90
تابستان 90
پاییز 90
زمستان 90
بهار 91
تابستان 91
پاییز 91
زمستان 91
بهار 92
تابستان 92
پاییز 92
زمستان 92
بهار 93
تابستان 93
زمستان 93
پاییز 93
بهار 94
تابستان 94
پاییز 94
زمستان 94
بهار 95
تابستان 95
بهار 96
پاییز 96
زمستان 96

قرآن کریم دانلود قرآن
نوشته های پیشین وبلاگ
بدنبال آرامش
مجله مینه - پشتو
شورای جهانی هزاره
پایگاه‏های اطلاع رسانی مراجع تقلید
آیت الله محقق کابلی
زبان انگلیسی یاد بگیریم
علیجان زاهدی غزنوی
کودکان افغان عکس و تصویر
سلامت روان فرزندان
نسیم رهایی / ککرک غزنی / محمدی
آیت الله محقق کابلی
حزب وحدت
سایت شهید مزاری
سایت دانشگاه کاتب هزاره
سایت آیت الله محسنی
سایت ریاست جمهوری افغانستان

تاجیک مدیا
متن کامل قرآن کریم - دانلود
موسیقی افغانی برای وبلاگ
کشتار شیعیان در کراچی یا در هر کجای دیگر تاکی و تا چند!؟
مجمع علمی فرهنگی نور
سایت امام هادی- آیت اله محقق غزنوی
وبلاگ پشتو -جامعه روحانیت پشتون‏های شیعه
سایت موسوی لاری - دانلوود کتاب
جمهوری سکوت
معلم عزیز رویش - مدیر لیسه معرفت غرب کابل
پیوندهای فرهنگی مذهبی
شریف حبیبی
از غزنی / واسع هیله من
آلبوم عکس و تصویر این وبلاگ
سایت جنبش ملی افغانستان
اندیشه مثبت
افغانستان پس از جنگ
تاجیک مدیا
سادات افغانستان
وبلاگ حقوقی صارم
لینکستان وبلاگهای افغانستانی
سایت گشایش
سایت غرجستان
سایت طلوع فجر
آموزش زبان انگلیسی
هفته نامه نىای غؤنه
غرجستان
تاجیک مدیا
قلم بیقرار
خبرنامه علودانی
هزاره پیوند
خبرهای تازه از علودانی
وطندار
کودکان وطن
خوات معاصر
خوات آنلاین
روزنه امید
برگ سبز - محمد رحمتی
ناهور - خوات
رو به فردا
درد دلهای یک باچه مهاجر
محمد شفق خواتی
استاد علیزاده مالستانی
مدرسه محمدیه غزنی
مردم مالستان
وحدت نیوز
نگاه فردا
سروش صبا
هم صنفی
در رثای بابه مزاری
مجله اخوت
هزاره پیوند
حزب وحدت
صادقی نیلی
هیله من غزنوی
علودانی
مشفق
بشیر احمدی
خوات آنلاین
قلم بیقرار
کودکان افغانستان
جامعه اسلامی علودانی
محمد صابری شملتو
جامعه نو شوکت علی محمدی
جمهوری سکوت
ابرار
دورتر از چشم اقیانوس
شریف سعیدی
نقش والدین در سلامن روان فرزندان
وحدت نیوز
مدرسه علمیه محمدیه
خوات معاصر
خوات آنلاین
حوات زیبا
خوات دانلود
رو به فردا