اهمیت و ضرورت وحدت از منظرقرآن کریم

حکمت گمشده مؤمن است . حکمت را فرا گیر هر چند از منافقان باشد . [نهج البلاغه]

صلح طلبان افغانستان

صفحه اصلی پیام‌رسان پست الکترونیک شناسنامه RSS Atom پارسی بلاگ پارسی یار

اهمیت و ضرورت وحدت از منظرقرآن کریم

اهمیت‌ و ضرورت‌ وحدت‌ از منظرقرآن‌ کریم‌

وحدت‌ اسلامی‌ یکی‌ از مهم‌ترین‌ ضرورت‌های‌ تاریخی‌، اجتماعی‌ و سیاسی‌ مسلمانان‌ در جهت‌ ایستادگی‌ و پویایی‌ و هویت‌ امت‌ اسلامی‌ و از مهم‌ترین‌ عوامل‌ عزت‌ و پیروزی‌ آنها در همه صحنه‌هاست‌، و در مقابل‌، تفرقه‌ و تشتت‌ جز ذلت‌ و پراکندگی‌ و به‌ هدر رفتن‌ نیروهای‌ فکری‌ و سرمایه‌های‌ انسانی‌ امت‌ اسلامی‌ ثمری‌ نخواهد داشت‌.

دعوت‌ به‌ وحدت‌ و یگانگی‌ مسلمانان‌، و پرهیز از تفرقه‌، از دستورات‌ قرآن‌ و سیره‌ نبی‌ اکرم‌(ص) و اولیای‌ دین‌ است‌. قرآن‌ کریم‌ همه مسلمانان‌ و پیروان‌ خود را به‌ اعتصام‌ و وحدت‌ و پرهیز از تفرقه‌ فرا می‌خواند؛ «وَ عْتَصمُوا بحَبْل‌ للّه‌ جَمیعاً وَلاَ تَفَرِّقُوا» (آل‌ عمران‌103/).

بنابراین‌ اتحاد و انسجام‌ امت‌ اسلامی‌ یک‌ ضرورت‌ و دستور قرآنی‌ و تفرقه‌ یک‌ عمل‌ ناصواب‌ و مفسد و زیان‌بار از نظر دین‌ و عقل‌ است‌: «وَلاَتَنَازَعُوا فَتَفْشَلُوا وَتَذْهَب‌َ ریحُکُم‌ْ»(انفال‌46/).

و کوشش‌ برای‌ وحدت‌ و برادری‌، حرکت‌ در جهت‌ رهنمودهای‌ الهی‌ و اقتدا به‌ سنّت‌ پیامبر و اولیای‌ دین‌ است‌.

شکی‌ نیست‌ که‌ وحدت‌، هم‌ به‌ حکم‌ عقل‌ و هم‌ به‌ حکم‌ قطعی‌ شرع‌، ضرورت‌ دارد و ایجاد اختلاف‌ و یا دامن‌ زدن‌ به‌ برخی‌ مسایل‌ اعتقادی‌ که‌ در مرتبه‌ بعداز توحید و نبوت‌ و معاد قرار دارد، هرگز نمی‌تواند مجوز اختلاف‌ باشد. پیروان‌ شریعت‌ محمدی‌(ص) هرگز نباید از این‌ نکته‌ غفلت‌ نمایند که‌ یکی‌ از اقدامات‌ اساسی‌ و برنامه‌های‌ پیامبر اکرم(ص) ایجاد وحدت‌ و الفت‌ و اخوت‌ بین‌ مسلمانان‌ بوده‌ است‌؛ «وَذْکُرُوا نعْمَةَ للّه‌ عَلَیْکُم‌ْ اذْ کُنْتُم‌ْ أَعْدَاءً فَاَلِّف‌َ بَیْن‌َ قُلُوبکُم‌ْ فَاَصْبَحْتُم‌ بنعْمَته‌ اخْوَاناً» (آل‌عمران‌103/).

در صدر اسلام‌ پیامبر(ص) هرگز اجازه‌ نمی‌داد زمینه‌ اختلاف‌ و تشتت‌ فکری‌ و اجتماعی‌ در بین‌ امت‌ اسلامی‌ پیش‌ بیاید. علی‌(ع) و سایر امامان‌ شیعه‌ نیز با محور قرار دادن‌ قرآن‌ و سنت‌ نبوی‌(ص) مانع‌ بروز اختلاف‌ فکری‌ و تشتت‌ در پیکره‌ امت‌ اسلامی‌ می‌شدند. سیره امیر مؤمنان‌ در جهت‌ حفظ‌ وحدت‌ جامعه‌ اسلامی‌، ]که‌ با گذشت‌ از حق‌ مسلّم‌ او همراه‌ بود[ همواره‌ باید برای‌ امت‌ اسلامی‌ سرمشق‌ و عبرت‌آموز باشد. اولیای‌ دین‌ و پیشوایان‌ معصوم‌ شیعه‌ نیز در طول‌ تاریخ‌ حیات‌ ارزش‌مند خود همواره‌ کوشیده‌اند وحدت‌ امت‌ اسلامی‌ بر قرار و پایدار باشد.

امام‌ علی(ص)‌در این‌ مورد می‌فرماید: «امت‌های‌ پیشین‌ مادامی‌ که‌ باهم‌ اتحاد و وحدت‌ داشتند، در حال‌ پیشرفت‌ و شکوفایی‌ بودند، و به‌ عزت‌ و اقتدار دسته‌ یافتند، خلافت‌ و وراثت‌ در زمین‌ را به‌ دست‌ آوردند و رهبر و زمامدار جهان‌ شدند»(نهج‌ البلاغه‌، خطبه‌ 5).

مطالعه‌ در سیره‌ امام‌ علی‌(ع) نشان‌ می‌دهد که‌ هدف‌ آن‌ حضرت‌ تنها حفظ‌ اصل‌ اسلام‌ و وحدت‌ بین‌ عموم‌ مسلمانان‌ بود و در مسئله‌ خلافت‌، که‌ اولین‌ اختلافی‌ بود که‌ در بین‌ امت‌ اسلامی‌ به‌ وجود آمد، علی‌(ع) با صبر و سکوت‌ خود، اجازه‌ نداد این‌ اختلاف‌، وحدت‌ امت‌ اسلامی‌ را خدشه‌ دار سازد.

علی‌(ع) می‌فرمود: «انّی‌ ادعوکم‌ الی‌ کتاب‌ الله و سنّة نبیّه‌ و حقن‌ دماء هذه‌ الامة... و ان‌ ابیتم‌ الاّ الفرقة و شق‌ّ عصاهذه‌ الامة فلن‌ تزدادوا من‌ الله الاّ بُعدا و لن‌ یزداد الرّب‌ علیکم‌ الاّ سخطا»(پیشین‌).

در «معانی‌ الاخبار» آمده‌ است‌ که‌ شخصی‌ از علی‌(ع) در باره‌ سنت‌ و بدعت‌ پرسید، امام‌ فرمود: «السنة ما سن‌ّ رسول‌ الله(ص) والبدعة ما احدث‌ من‌ بعده‌، و الجماعة اهل‌ الحق‌ و ان‌ کانوا قلیلاً و الفرقة اهل‌ الباطل‌ و ان‌ کانوا کثیرا» (مجلسی‌، 1403، ج‌ 78، ص‌ 48).

و باز چه‌ زیبا امام‌ علی‌(ع) راز تفرقه‌ و اختلاف‌ امت‌ را آشکارا بیان‌ می‌کند؛ آن‌ حضرت‌ می‌فرماید: «... الهُهُم‌ُ واحد و نبیُّهم‌ واحد، و کتابهُم‌ واحد، اَفَاَمَرهم‌ الله‌ تعالی‌ بالاختلاف‌ فاطاعوه‌؟ ام‌ نهاهم‌ عنه‌ فعَصَوه‌ُ!؟، ام‌ انزل‌ اللّه‌ُ دیناً ناقصاً فَاستعان‌َ بهم‌ علی‌ اتمامه‌...، ام‌ انزل‌ الله‌ سبحانه‌ دیناً تامّا فَقَصِّرَ الرّسول‌ صلّی‌ الله‌ علیه‌ و آله‌ عن‌ تبلیغه‌ و ادائه‌ و الله‌ سبحانه‌ یقول‌ُ: «ما فرّطنا فی‌ الکتاب‌ من‌ شی‌ءٍ» «فیه‌ تبیان‌ کل‌ّ شی‌ءٍ»...» (نهج‌البلاغه‌، خطبه‌ 18).

منبع: http://iec-md.org/maaref/wahdatgeraaei_seereh_ahlbait_nekooei-saamaani.html

کلمات کلیدی :

انجمن صلح طلبان افغانستان ::: یکشنبه 94/10/6::: ساعت 3:30 عصر

نظرات و پیشنهادات و انتقادات: نظر

لیست کل یادداشت های این وبلاگ