لطیف پدرام: بیاییید از مسافران شهید دادخواهی کنیم

دادخواهی از مسافران شهید که به دست جنایت کارانی به نام طالب، غریبانه و مظلومانه در مسیر راه توسط این کوردلان و جلادان به شهادت رسیده اند وظیفه همه انسان های آزادیخواه و ظلم ستیز می باشد و ما برای اینکه طالبان دیگر دست به جنایت های اینچنینی نزنند باید با تمام توان سر دولت کانتینری فشار وارد کنیم تا با طالبان به زبان خودشان سخن بگویند که دیگر انسان های بیگناه را اینگونه شهید نسازند و اگر فشار بر دولت وحدت ملی اورده نشود این سناریو و قتل ها ادامه پیدا خواهد کرد.

حال وظیفه ما است تا تکلیف خود را در برابر شهیدان مان و مردم مان روشن کنیم و با دولت حامی طالب فشار وارد کنیم تا جلوی قتل و کشتار مردم بیگناه توسط طالبان جانی گرفته شود و گرنه هر روز طالب دست به جنایت تازه زده و مردم عزیز را داغدار می سازند.
فاعتبرو یا اولی الابصار

جنایتکاران، بار دیگر از مردم ما درمسیر بغلان- قندوز قربانی گرفتند و همتباران و هموطنان عزیزما را بی رحمانه به شهادت رساندند. برای خانواده های شهدا تسلیت می گویم و در اندوه شان سهیم هستم.

اما: یک عده از عزیزان ما نوشته اند و بامن تماس گرفتند برادران و خواهران هزاره ی ما برای تبسم دادخواهی کردند چرا برای شهدای تاجیک داد خواهی نمی کنند؟ برای دادخواهی تبسم هزارها هزارتن به خیابان آمدند و آنگاه من و شماری اندک از تاجیک ها و تنی چند از پشتون ها به آن جمع پیوستیم.

بله! مردم تاجیک باید هزار هزار به خیابان بروند و دادخواهی کنند. آنگاه جمعی و جماعتی از هموطنان هزاره ی ما و از بقیه ی اقوام حتماً به ما می پیوندند و ما را تنها نمی گذارند. اما این دادخواهی پیش از هرجمعی و جماعتی وظیفه ی اصلی خود ما است.

حادثه ی ریاست رجال برجسته گسترده تر و فاجعه بارتر بود بیش از صد نفر بدخشانی و پنجشیری شهید شدند. یعنی بیش از صد نفرتاجیک.
در دادخواهی پارک زرنگار چند نفر تاجیک جمع شد؟ حتی خانواده ی شهدا شرکت نکردند. بعد از اشغال قندوز به دست طالبان و آنچه اتفاق افتاد برادران ما در انجمن خراسانیان دست به راه پیمایی زدند، چند تن از ما تاجیکان انجمن خراسانیان را همراهی کردیم؟

نمی خواهم گله کنم، وقت گله کردن نیست اما حقیقت همین است اگر با تعدادی اندک در خیابان جمع شویم بر افغانستان و جهان تاثیری خواهد گذاشت؟

در هرحال جمع خواهیم شد اما باید پرشکوه باشد. در جنبش روشنایی همه ی بزرگان مردم آگاه و با همت هزاره در صف اول بودند بدون گارد مسلح و محافظ. اما آن بزرگانی که نان و نام قوم تاجیک را مزه می کنند در صف اول می آیند؟

من به حیث فرد کوچک از این مردم برای هرنوع قربانی حاضرم. بیایید دست در دست هم وارد عمل شویم.
بارها گفته ام تا این رژیم وجود دارد کار برهمین منوال است. هنوز کجا است؟ کشتارهای عظیم تر و فجیع تر در انتظار ما است. ما را به نام (دی دی آر) خلع سلاح کردند. عده ای را به لحاظ مالی و اقتصادی فاسد ساختند. عده ای به چند کرسی ی بدون صلاحیت قانع شدند.
این رژیم هم که پاسخگو نیست و حلقاتی از آن سازمان دهندگان اینگونه فاجعه اند.

وقتی که محافظان آقای غنی آدم ربایی می کنند، دیگر از چه نهادی می توانید انتظار داشته باشید.

ما باید خودمان در سوگ خود مویه کنیم. ما باید عزم مان را برای مبارزه با حلقات تبهکار و نیز برای ایجاد تغییر رادیکال رژیم فاسد کنونی جزم کنیم. دوستان! ناقوس ها برای ما به صدا در آمده اند، برای کشتن ما! تا کار از کار نگذشته است باید وارد عمل شویم.

لطیف پدرام

کلمات کلیدی :

انجمن صلح طلبان افغانستان ::: پنج شنبه 95/3/13::: ساعت 2:24 عصر

نظرات و پیشنهادات و انتقادات: نظر

طالبان در جریان اختطاف تعداد زیادی از مردم ملکی و غیرنظامیان در شاهراه قندوز_تخار، 16 تن از مسافران ربوده شده را به فجیع ترین وضع تیرباران کرده و کشتند.

براساس اخبار واصله، طالبان هم اکنون در یکی از مساجد شین تیپه ولسوالی علی آباد قندوز دادگاه صحرایی برگزار نموده اند تا در مورد سایر مسافران ربوده شده تصمیم بگیرند و این در حالی است که منابع مردمی در ولایت قندوز می گویند که مسافران ربوده شده به دستور یکی از فرماندهان حزب اسلامی در روستای شین تیپه ولسوالی علی آباد که با طالبان همکاری دارد، تیرباران شدند.

بر بنیاد این خبر با پا در میانی بزرگان قومی طالبان، 8 تن از مسافران را آزاد کردند اما 10 تن دیگرشان هنوز در بازداشت بسر می برند.

کلمات کلیدی :

انجمن صلح طلبان افغانستان ::: پنج شنبه 95/3/13::: ساعت 2:21 عصر

نظرات و پیشنهادات و انتقادات: نظر

برخورد دوگانه با تروریستان و دهشت‎افکنان

چهار شنبه 12 جوزا 1395 - رحیم حمیدی

شب سه ‎شنبه، 130 نفر باشنده ولایت تخار و بدخشان که از کابل عازم ولایت شان بودند از سوی گروه طالبان ربوده شدند. براساس، سخنگوی والی کندز تعداد این افراد به 130 تن می رسد. محمود دانش، سخنگوی والی کندز گفته است که گروه طالبان دوازده تن از مسافران ربوده شده را کشته ‎اند. گروه طالبان در حالی دست به چنین اقدامی می زند که حکومت افغانستان در نشست شورای امنیت به نیروهای امنیتی کشور دستور داده است تا با تمام نیرو گروه داعش را سرکوب و نابود سازد. با این حال، سخنی در برخورد نیروهای امنیتی با گروه طالبان به میان نیامده است. برخورد حکومت با گروه های دهشت ‎افکن و تروریست دو گانه است. این دوگانگی برخورد ناشی از چیست؟ چرا حکومت میان گروه داعش و گروه طالبان تفاوت قائل می شود؟
از سال 1389، زمانی که شورای عالی صلح از سوی حامد کرزی، رئیس جمهور پیشین افغانستان تأسیس شد از گروه طالبان همواره دعوت شده است که به حکومت بپیوندد و دست از جنگ بردارد. در این سال ها، برخورد حکومت با گروه طالبان نیز نرمتر شده است. این گروه کمتر از سوی نیروهای امنیتی سرکوب و مورد تعقیب قرار گرفته ‎اند. در مقابل اما، گروه طالبان پاسخ روشن و شفاف به حکومت افغانستان داده ‎اند. آن ‎ها همواره مصالحه و مذاکره با حکومت افغانستان را رد نموده است و یا با تعیین پیش شرط راه گفتگو و مصالحه را بسته ‎اند. مسئله اما، تنها به پاسخ منفی گروه طالبان به دعوت حکومت افغانستان خاتمه نمی یابد بلکه این گروه تلاش نموده است که قلمرو بیشتری را تحت کنترل خود در آورد.
گروه طالبان، بعد از رسانه ‎ایی شدن خبر مرگ رهبر شان حملات خود را در سراسر افغانستان افزایش داد. آن ‎ها موفق شد که کنترل ولایت کندز برای مدنی در اختیار بگیرد. تعدادی از ولسوالی های ولایت هلمند را نیز در اختیار گرفت و هم اکنون جنگ شدید در این ولایت میان نیروهای امنیتی و گروه طالبان جریان دارد. دندغوری و دند شهاب الدین در زمستان گذشته از کنترل گروه طالبان خارج شد اما، آن ها یکبار دیگر وارد این ولایت شده ‎اند و مزاحمت های جدی برای نیروهای امنیتی و مردم محل به وجود آورده ‎اند. نیروهای امنیتی کشور را سرخ کوتل را به محاصره در آورد. در غزنی و بسیاری از ولایت های دیگر نیروهای امنیتی کشور با این گروه می جنگد.
گروه طالبان بارها حملات دهشت ‎افکنانه در سراسر افغانستان انجام داده است. حملات انتحاری چندی پیش این گروه در کابل بیش از 300 کشته و زخمی بر جای گذاشت. در حالی که گروه داعش تا هنوز حملات دهشت ‎افکنانه به پیمانه گروه طالبان انجام نداده ‎اند. این بدین معنی نیست که گروه داعش سرکوب و نابود نشود. بلکه بدین معنی است که تفاوتی میان گروه طالبان و داعش وجود ندارد که حکومت افغانستان برخورد دوگانه با این دو گروه تروریستی و دهشت ‎افکن می کند.
گروه داعش ماه عقرب سال گذشته هفت نفر از مسافران هزاره را سر بریدند. دهشت ‎ناک ‎ترین کاری را که گروه داعش تا هنوز مرتکب شده است همان مورد است. اما گروه طالبان تا هنوز بارها مرتکب چنین اعمال ضد حقوق بشری شده ‎اند. گروه داعش اگر سر هفت نفر غیر نظامی بی گناه را بریده ‎اند. گروه طالبان جان دوازده نفر غیر نظامی و بی گناه را گرفته ‎اند. اگر به لحاظ کمی این دو را مقایسه کنیم بدون شک، گروه طالبان رفتاری خصمانه ‎تری را مرتکب شده ‎اند. به همین خاطر، تمایز و تفکیک این دو گروه از همدیگر به منظور رفتار دوگانه کاری اشتباه است. حکومت باید همان سیاست را که در قبال گروه داعش روی دست گرفته ‎اند باید همان گروه سیاست را در قبال گروه طالبان نیز اعمال کند.
بعد از حمله خونین گروه طالبان در کابل که منجر به کشته و زخمی شدن بیش از 300 شهروند کشور شد رئیس جمهور غنی گفت که ما اراده کشتن شما را نداشتیم شما ما را مجبور کردید. این سخن رئیس جمهور این امیدواری را به وجود آورد که گروه طالبان سرکوب خواهد کرد. اما، نشست فوق ‎العاده رئیس جمهور با نمایندگان مجلسین در ششم ثور سال جاری رئیس جمهور برخی از گروه طالبان را دشمن مردم افغانستان خواند. این سخن رئیس جمهور به معنی آن بود که حکومت همچنان برای سرکوب گروه طالبان اراده سیاسی ندارد. زیرا، تفکیک میان برخی از گروه طالبان که دشمن است و برخی دیگر که دشمن مردم افغانستان نیست دشوار است. برای نیروهای امنیتی که در میدان جنگ می رزمند دشوار است که طالب خوب و بد را تشخیص دهد. واقعیت امر این است که گروه طالبان به صورت هماهنگ و منسجم علیه نیروهای امنیتی کشور می جنگد. هیچ شاخه ‎ای گروه طالبان تا هنوز حاضر به گفتگو و مصالحه نشده است. حتی گروه منشعب طالبان به رهبری ملا رسول گفته است که در صورت با حکومت افغانستان وارد گفتگو می شود که نیروهای بین المللی از افغانستان خارج شود. این همان پیش شرطی است که جریان اصلی گروه طالبان قبلا آن را بیان داشته بود. بنابراین، طالب خوب و بد وجود ندارد و همه شان دشمن مردم افغانستان است.
در وضعیت کنونی، دشمن اصلی حکومت افغانستان داعش و دیگر گروه های تروریستی نیست. بلکه دشمن اصلی حکومت افغانستان گروه طالبان است. هیچ یک از گروه های تروریستی دیگر، قادر به تصرف و به کنترل در آوردن مناطقی از افغانستان نبوده است. هیچ یک از گروه های تروریستی غیر از گروه طالبان قادر به راه اندازی حملات گسترده علیه نیروهای امنیتی کشور نیست. خطر اصلی از سوی گروه طالبان است. زمزمه های سقوط حکومت که اگر هر از چند گاهی از رسانه ‎های مختلف به گوش می رسد ناشی از تهدیدات گروه داعش و یا دیگر گروه های تروریستی نیست. تهدید اصلی که متوجه سقوط حکومت افغانستان است از جانب گروه طالبان است. به همین خاطر، گروه طالبان اصلی ترین دشمن مردم و حکومت افغانستان است. حکومت به جای سیاست دوگانه با گروه های تروریستی بهتر است که با دشمن اصلی خود برخورد سختگیرانه ‎تر داشته باشد.
تا زمانی که حکومت سیاست خود را در قبال گروه طالبان تغییر ندهد و این گروه را به عنوان دشمن اصلی خود نپندارد احتمال رویداد های خونین در کشور بیشتر می رود. مسافران بیشتری در مسیر راه ‎ها مورد آزار و اذیت قرار می گیرد و یا حتی جان خود را از دست می دهد. برای این مهم لازم است که مردم بر حکومت فشار آورد تا سیاست خود را در قبال گروه طالبان تغییر دهد.
بنابراین، سیاست حکومت در قبال گروه طالبان که رفتار مشابه گروه داعش دارد قبال درک نیست. مگر اینکه رفتار نخبگان در رأس قدرت را در چارچوب قومیت درک کنیم. جدا از این مورد، چارچوبی برای درک و فهم رفتارهای حکومت و نخبگان حاکم در رأس قدرت وجود ندارد. برای تغییر رفتار حکومت با گروه طالبان لازم است که مردم بر حکومت فشار آورد تا سیاست خود را در قبال گروه طالبان تغییر دهد.

کلمات کلیدی :

انجمن صلح طلبان افغانستان ::: پنج شنبه 95/3/13::: ساعت 2:20 عصر

نظرات و پیشنهادات و انتقادات: نظر

دوچرخه سواری اعتراضی دو دختر بامیانی در افغانستان

Image captionاین دو دختر فاصله 186 کیلومتر را از بامیان تا کابل در اعتراض به تغییر مسیر خط انتقال برق رکاب زدند

دو دختر بامیانی در اقدامی نمادین فاصله حدود 190 کیلومتری شهر بامیان در مرکز افغانستان تا کابل، پایتخت را با دوچرخه رکاب زدند تا به مصوبه تغییر مسیر خط انتقال برق از بامیان به سالنگ اعتراض کنند.

ذکیه محمدی و کلثوم زهرا در پایان سفر خود یک اعلامیه اعتراضی و دو چراغ نفتی را به عنوان نماد اعتراض خود به کاخ ریاست جمهوری بردند.

لیلا محمدی، از هماهنگ‌کنندگان این دوچرخه سواری اعتراضی به بی‌بی‌سی گفت که مسئولان دفتر ریاست جمهوری، اعلامیه پایانی سفر این دو دختر دوچرخه سوار را تحویل گرفتند، اما از تحویل گرفتن دو چراخ خودداری کردند و گفتند که تحویل گرفتن آنها "توهین به شعور" رئیس جمهوری است.

معترضان همراه ذکیه و زهرا می‌گویند که تقریباً همه اهالی ولایت بامیان تاریکی شب‌های خود را با همین چراغ‌های نفتی روشن می‌کنند و این اقدام نمادین نباید توهین تلقی شود.

Image captionآنها سفر خود را روز شنبه از شهر بامیان آغاز کردند و پیش از ظهر روز دوشنبه به پایتخت رسیدند

در اعلامیه این دختران دوچرخه سوار آمده است: "حق ما است که از حکومت حداقل‌های خدمات دولتی را بخواهیم. هر شهروند این کشور حق دارد که از خدمات و برنامه‌های توسعه‌ای حکومت برخوردار شود... ما با دادن هریکین (چراغ نفتی) به شما یادآور می‌شویم که عصر تاریکی و چراغ‌های نفتی گذشته است و بگذارید ما در زمانه کنونی از برق ـ که بدیهی‌ترین حق مردم است ـ برخوردار باشیم".

شاه‌حسین مرتضوی، از سخنگویان کاخ ریاست جمهوری افغانستان به بی‌بی‌سی گفت: "ارگ آن‌ها را به داخل دعوت کرد و پیام آن‌ها را شنید، همانطور که صدای تظاهرات هفته قبل را هم شنیده بود."

تصمیم جلسه یازدهم ثور/اردیبهشت کابینه افغانستان در تأیید تغییر مسیر خط انتقال برق 500 کیلوولت ترکمنستان اعتراضات زیادی برانگیخت و از جمله هفته گذشته جمعیت بزرگی در اعتراض به این تصمیم در کابل تظاهرات کردند.

Image captionتوسعه متوازن شعار اصلی این دختران و چراغ نماد اعتراضشان بود

این خط ابتدا قرار بود از بامیان عبور کند، اما بر اساس مصوبه جدید قرار شد از سالنگ بگذرد چون دولت معتقد است که راه سالنگ کوتاه‌تر و کم هزینه‌تر است.

محمد اشرف غنی، رئیس جمهور افغانستان در پی بالا گرفتن اعتراضات، اجرای امور مربوط به این طرح را به تعویق انداخت و کمیسیونی را مأمور بررسی مجدد هر دو مسیر کرد.

Image captionدفتر رئیس جمهوری به ذکیه و زهرا اجازه ورود داد، اما به همراهان آنها و خبرنگاران اجازه نداد

معترضان تشکیل این کمیسیون را برای تحقق خواست‌های خود ناکافی دانسته و تأکید کرده‌اند که به چیزی کم‌تر از کشیدن خط انتقال برق از بامیان قانع نمی‌شوند.

این معترضان حرکت اعتراضی خود را "جنبش روشنایی" نامیده اند و دو دختر دوچرخه سوار بامیانی هم در حمایت از خواست آنها تا کابل رکاب زده‌اند.

منبع: bbc

کلمات کلیدی :

انجمن صلح طلبان افغانستان ::: سه شنبه 95/3/4::: ساعت 6:39 صبح

نظرات و پیشنهادات و انتقادات: نظر

داعش و سناریوی آمریکائی «مرزهای خونین»

بیروت – ایرنا – تردیدی نیست که ماموریت تحقق ایده های «رالف پیترز» ژنرال بازنشسته آمریکایی و صاحب نظریه «مرزهای خونین» وهمچنین « کاندولیزا رایس » وزیر خارجه اسبق آمریکا و صاحب نظریه «هرج و مرج مدیریت شده» امروز در صدمین سالگرد موافقتنامه سایکس – پیکو به « داعش» و «بوکوحرام» واگذار شده است.

به گزارش ایرنا ، روزنامه تونسی « الشروق» در سرمقاله خود افزود: تاریخ از نوع تراژدی آن در حال تکرار و تنها بازیگران و نام های آن تغییر کرده است ، دیروز « سایکس – پیکو» بود و امروز « داعش – بوکو حرام» است.
«سرمایک سایکس» وزیر خارجه وقت انگیس و« فرانسوا ژرژ پیکو» فرانسوی بعداز مذاکراتی مخفی سرانجام در 19 ماه مه سال 1916 موافقتنامه معروف به سایکس - پیکو را امضا و بر اساس آن فرانسه و انگلیس، سرزمین های عربی تحت سیطره امپراتوری بیمارعثمانی را بر روی نقشه به دو حوزه نفوذ بین خود تقسیم کردند.
الشروق نوشت: در یکصدمین سالروز موافقتنامه سایکس – پیکو، یک بار دیگر شاهد تحول و تغییر در اوضاع و احوال کشورهای عربی هستیم.
« تاریخ عادت دارد به دو صورت « تراژدی » و یا « کمدی» تکرار شود اما در جهان عرب همواره شاهد تکرار تراژدی گونه و مصیبت بار تاریخ هستیم که از وخیم بودن حال و روزعرب ها حکایت دارد و آنها را به سوی شکست ها ، تقسیم ، پراکندگی و فروپاشی ها پیش می برد قبل از اینکه سر آنها را در جنگ های با سلاح های کشنده، ببرد و به کشورهای کوچک طائفه ای تبدیل کند».
« صد سال بعد از تاسیس کشورهای ملی عرب بر اساس مرزبندی های سایکس – پیکو، امروز این کشورها با خطر فروپاشی و بلعیده شدن مواجه هستند و عده ای با صراحت از تشکیل کشورهای کوچک طائفه ای ، خودمختار و فدرالی سخن می گویند تا پروژه تقسیم و تجزیه که از زمان حمله آمریکا به عراق و بحران های در سوریه و لیبی مطرح شد، به واقعیت بپیوندد».
این روزنامه تونسی خاطرنشان کرد: امروز بر مبنای آنچه روزی « خاورمیانه جدید» خوانده می شد و« داعش و بوکوحرام و امثال آنها» مامور تحقق آن هستند، پیکر همه جهان عرب روی تخت تشریح و تقسیم قرار گرفته است تا جغرافیای تازه ای برای آن ترسیم شود.
الشروق تصریح کرد: حقیقت آن است که تاثیرجنایت های گروه های تروریستی داعش و بوکوحرام، بسیار فراتر از موافقتنامه سایکس – پیکو در منطقه است و علاوه بر انسان ها ، پیامدهای این جنایت ها، شعله های آتش فتنه مذهی و طائفه ای و نژاد را برافروخته است و هدف آن تغییر نقشه ژئوسیاسی همه منطقه و ایجاد کیان های طائفه ای و مذهبی ضعیف است و اکنون شاهد از میان رفتن مرزهای سرزمین شام و شکل گیری مرزهای خونین تازه در منطقه هستیم.
« برنارد لوئیس» شرق شناس صهیونیست، انگلیسی الاصل و تبعه آمریکا، سال 2005 میلادی در مصاحبه با یک خبرگزاری رسمی آمریکا گفت: راه مسالمت آمیز تعامل با عرب ها آن است که بار دیگر کشورهای عربی اشغال شده و به مستعمره تبدیل شوند.
وی افزود: فرهنگ دینی و جلوه های اجتماعی عرب ها باید نابود شود، اگر آمریکا قصد دارد چنین کاری دارد باید از تجربه انگلیس و فرانسه در استعمار منطقه بهره برداری کند تا مرتکب اشتباه ها و موضع گیری های منفی آنها نشود.
لوئیس اضافه کرد: کشورهای عربی و اسلامی باید بار دیگر تقسیم و به کیان های عشائری و طایفه ای تبدیل شوند و در این خصوص نباید حال آنها را مراعات کرد و یا تحت تاثیر واکنش های آنها قرار گرفت.

کلمات کلیدی :

انجمن صلح طلبان افغانستان ::: پنج شنبه 95/2/30::: ساعت 9:51 صبح

نظرات و پیشنهادات و انتقادات: نظر

رییس‌جمهور: کسانی‌که علیه نظام «بغاوت» می‌کنند دشمنان افغانستان‌اند

7 ثور 1395

روزنامه اطلاعات روز

روزنامه اطلاعات روز

اطلاعات روز: رییس‌جمهور غنی در دیدار با مدیران ولایتی ریاست عمومی امنیت گفته است، کسانی‌که علیه نظام افغانستان «بغاوت» می‌کنند دشمنان افغانستان اند.
رییس‌جمهور با اشاره به سخنرانی‌اش در نشست فوق‌العاده‎ی شورای ملی ابراز امیداوری کرده است که در زمینه‌ی تعریف دوست و دشمن ابهامات از میان برداشته شده باشد.
پیش از این انتقادها علیه رییس‌جمهور این بود که تعریف مشخص از دوست و دشمن وجود ندارد و باید تعریف مشخص از سوی رییس‌جمهور و حکومت ارائه شود.
آقای غنی روز گذشته در نشست فوق‌العاده با شورای ملی تعریف از دوست و دشمن افغانستان ارائه کرد اما انتقادها تاکنون نیز وجود دارد؛ گروه‌های طالبان که عاملان اصلی کشتار و ناامنی‌ها در افغانستان‌اند از سوی رییس جمهور دشمنان افغانستان خوانده نشد و ابهامات همچنان پابرجاست.
به باور رییس‌جمهور: «دشمنان افغانستان عبارت‌اند از گروه‌های اجیر خارجی مانند داعش، القاعده و گروه‌های آدم‌کُش حقانی و برخی از طالبان که از ریختن خون هموطنان خود لذت می‌برند و به جنگ و دهشت‌افگنی ادامه می‌دهند.»
تعریف دوستان افغانستان: «دوستان افغانستان همه‌ی شهروندان کشور اعم از طرفداران نظام، بی‌طرفان و اپوزیسیون سیاسی حکومت اند که دارای دیدگاه و مواضع مختلف سیاسی هستند، اما به منافع علیای ملی پایبندی دارند و در حد توان خود از آن حفاظت و حراست می‌کنند.»
اما رییس‌جمهور امیدوار است که این تعاریف ابهامات در زمینه‌ی دوست و دشمن افغانستان را برطرف کرده باشد.
دستور: مخالفان را مورد حمله همه‌جانبه قرار دهید
از سوی هم رییس جمهور در این دیدار به مأموران امنیت ملی دستور داده که مخالفان را مورد حمله‌ی همه‌جانبه قرار دهید.
در اعلامیه‌ی منتشر شده از ارگ به نقل از رییس‌جمهور آمده: «رییس‌جمهور کشور به منسوبین امنیت ملی با تأکید گفت، ساحه‌ی فعالیت تروریستان را تنگ سازید، در دل‌های شان رعب و ترس ایجاد کنید، راه‌های رفت و آمد شان‌را مسدود نموده منابع مالی شان‌را بخشکانید و از طریق عملیات‌های زمینی و هوایی مکان‌های تجمع آنان را تخریب و آنان را نابود سازید.»
رییس‌جمهور همچنان با اشاره به روند گفت‌وگوهای صلح افغانستان با طالبان گفته است که در 18 ماه گذشته در راستای تأمین صلح تلا‌ش‎های کافی کردیم، آما آنان صلح را رد کردند و هفته‌ی گذشته مردم عام را به شهادت رساند، زیرا آنان «باغیان و مجرمان» هستند. مسئولیت حمله هفته‌ی گذشته در کابل که در آن بیش از 500 نفر کشته و زخمی شدند را گروه طالبان به عهده گرفت.
آقای غنی در سخنرانی‌اش در شورای ملی چندین اصطلاح را برای طالبان به کار برد.

کلمات کلیدی :

انجمن صلح طلبان افغانستان ::: سه شنبه 95/2/28::: ساعت 3:52 عصر

نظرات و پیشنهادات و انتقادات: نظر

‌معترضان در بامیان، بهسود و جاغوری: در صورت عدم لغو فیصله‌ی کابینه به اعتراضات خود ادامه می‌دهیم

27 ثور 1395

روزنامه اطلاعات روز

روزنامه اطلاعات روز

اطلاعات روز: امروز ده‌ها هزار تن از باشندگان ولایت بامیان، ولسوالی بهسود میدان وردک و ولسوالی جاغوری ولایت غزنی علیه فیصله‌ی کابینه‌ی حکومت وحدت ملی مبنی بر تغییر مسیر لین برق 500 کیلوولت ترکمنستان از بامیان به سالنگ اعتراض کردند و خواستار عبور این لین برق از مسیر اصلی آن یعنی بامیان شدند.
معترضان در این سه ولایت به حکومت هشدار دادند که در صورت لغو نشدن فیصله‌ی کابینه به اعترضات‌شان ادامه می‌دهند.
روز دوشنبه همزمان با تظاهرات صدها هزار نفری در کابل که از سوی «جنبش روشنایی» برگزار شده، ده‌ها هزار تن در ولایت بامیان برای دومین بار دست به تظاهرات مسالمت‌آمیز زده و از حکومت خواست که فیصله‌اش را لغو و لین برق توتاپ را از بامیان اجرا کند.
معترضان هشدار دادند در صورت بی‌توجهی حکومت بار دیگر به جاده‌ها می‌آیند و خواهان تحقق انکشاف متوازن در سراسر افغانستان‌اند.
همزمان هزاران تن از باشندگان ولسوالی جاغوری ولایت غزنی با برپایی تظاهرات گسترده خواستار عبور این لین برق از مسیر بامایان- میدان وردک- کابل شده و به حکومت هشدار دادند که تبعیض و بی‌عدالتی منجر به بحران طولانی در کشور خواهد شد.
آنان فیصله‌ی اخیر کابینه را «غیرعادلانه و تبعیض‌آمیز» خوانده و خواستار لغو آن شدند.

تظاهرات به حمایت از جنبش روشنایی در ولسوالی جاغوری ولایت غزنی

همچنان در ولسوالی بهسود ولایت میدان وردک در یک راهپیمایی مسالمت‌آمیز به تغییر مسیر این لین برق از بامیان به سالنگ اعتراض کردند. آن‌ها که تعداد شان به هزارها تن می‎رسید خواستار تطبیق ماستر پلان برق افغانستان شده و از حکومت خواستند که این پروژه را از مسیر بامیان عبور دهد.
فیصله‌ی کابینه تاکنون اعتراض‌های گسترده‌یی در داخل و خارج از کشور به دنبال داشته است و هر روز در حال گسترده شدن است. حکومت اما کار تدارکاتی پروژه‌ی لین برق 500 کیلوولت را به حالت تعلیق درآورده و کمیسیون ملی را برای بررسی دوباره‌ی تمام اسناد و مدارک توظیف کرده که در مدت ده روز گزارشش را به ریاست‌جمهوری ارسال کند.
از سوی هم اعتراضاتی نیز علیه «جنبش روشنایی» و به حمایت از فیصله‌ی کابینه در شماری از ولایات صورت گرفته است. روز گذشته شماری از مردم و نمایندگان ولایت‌های پروان و کاپیسا در شهر چاریکار تجمع کرده و خواستار عبور این لین برق از مسیر سالنگ شدند.
تاکنون در ولایت‌های کابل، بامیان، غزنی، میدان وردک، هرات و مزار به حمایت از جنبش روشنایی اعتراضات کلان مردمی برگزار شده است. در شماری از کشورهای خارجی نیز به حمایت از این جنبش تظاهرات و راهپیمایی صورت گرفته است که تظاهرات در لندن باعث بروز جنجال‌هایی نیز شد.

منبع: http://www.etilaatroz.com/37882

کلمات کلیدی :

انجمن صلح طلبان افغانستان ::: سه شنبه 95/2/28::: ساعت 3:50 عصر

نظرات و پیشنهادات و انتقادات: نظر

خط‌کشی حکومت و مشق بی‌نظیر مدنیت

28 ثور 1395

ذکی دریابی

13177742_1102690703087587_3888631448263885422_n

ذکی دریابی

ده‌ها هزار نفر از صبح دیروز تا یک بعد از ظهر(دوشنبه) علیه تصمیم کابینه‌ی حکومت وحدت ملی تظاهرات کردند. معترضان با راه‌پیمایی از مصلای شهید مزاری تا چوک دهمزنگ شعارهایی علیه حکومت وحدت ملی سردادند و از حکومت خواستند تا بر سیاست‌های تبعیض‌آمیز و ناعادلانه در قبال بخشی از شهروندان افغانستان نقطه‌ی پایان بگذارد. معترضان با حمل پرچم افغانستان اعلام کردند که با منطق انسانی و وجدان روحانی به برابری و برادری میان مردم افغانستان می‌اندیشند و از حکومت وحدت ملی می‌خواهند که در بحث‌های انکشافی و ملی تبعیض‌های قومی را کنار بنهد و اصل کرامت انسانی و برابری شهروندان را پاس بدارد و بر اساس دستور قانون اساسی انکشاف متوازن و عادلانه‌ی کشور را دستور کار خویش قرار دهد.
ده‌ها هزار نفر در حالی دست به این تظاهرات زدند که حکومت افغانستان به خواست‌های آنان در قبال تغییر خط برق ترکمنستان از سالنگ به بامیان پاسخ قناعت‌بخش ارائه نکرده بود و برای رسیدگی به بن‌بست موجود بر سر خط انتقال برق در آخرین اقدام کمیسیون ملی را به‌منظور بررسی مجدد اسناد و مزیت‌ها و نواقص اجرای این خط از دومسیر سالنگ و بامیان توظیف کرد. به‌دنبال این اقدام حکومت، معترضان قناعت نکردند و دیروز با وجود اعمال فشارها و محدودیت‌های گسترده‌ی حکومت به جاده‌ها آمدند و یکی از بزرگترین تظاهرات‌های مدنی و مسالمت‌آمیز افغانستان را به رقم زدند.
در حالی‌که موج اعتراض‌های مردمی با فراخوان و هماهنگی جنبش روشنایی در شهرهای افغانستان و جهان گسترده می‌شود، حکومت از دادن پاسخ صریح به معترضان طفره رفته است و اقدامات متفاوتی را برای بی‌نتیجه گذاشتن اعتراض‌ها به اجرا درآورده است.
حکومت وحدت ملی پس از اعلام زمان تظاهرات توسط جنبش روشنایی مسیرهای مناطق مهم شهر را با کانتینرها بستند و بر عبورومرور مردم محدودیت وضع کردند. همچنان حکومت افغانستان در یک اقدام غیرمدنی و خلاف قانون لیست افرادی را به‌عنوان محرکین و آشوب‌کنندگان منتشر کرد و مسئولیت هر نوع اتفاقی را بر عهده‌ی آنان گذاشت. اقدامات روز یک‌شنبه حکومت در شهر کابل، نگرانی‌های مردم از تظاهرات دیروز را افزایش داد و بسیاری‌ها نسبت به مظاهره‌کنندگانی که دیروز در دهمزنگ جمع شدند، نگاه منفی داشتند. این ذهنیت ضدمردمی و مدنی را حکومت تولید و ترویج کرد و در یک اقدام عجولانه و مستبدانه به جمعی از فعالان جنبش روشنایی که برای عدالت و روشنایی کار می‌کنند، هشدار داد.
افزون براین‌که حکومت با پخش کانتنیرها مردم را ترساند، با نشر اعلامیه‌های ضددموکراتیک یک گام تازه در راستای سلب حق مردم برای برپایی اعتراضات مسالمت‌آمیز برداشت. حکومت با اجازه ندادن به معترضان برای تجمع در مرکز ادارات مهم دولتی حق مبتنی بر قانون اساسی شهروندان را نقض و ظرفیت تحمیل اعمال مستبدانه و غیردموکراتیک را در دو روز گذشته به نمایش گذاشت.
افزون براین‌که حکومت با اقدامات خلاف قانون حق شهروندان برای اعتراض‌های مسالمت‌آمیز را نقض کرد و بانی نفرت وشقاق میان مردم شد، در پاسخ‌دهی به مردم و معترضان نیز سیاست دوگانه‌یی را بازی کرد. این بازی دوگانه از دو مجرای متفاوت به اجرا گذاشته شد. حکومت در پاسخ به خواست معترضان از یک طرف سعی کرد با کمیسیون‌سازی این بحران را در کمیسیون‌سازی‌های تشریفاتی دفن کند و از جانب دیگر به طرحی مخالفت علیه معترضانِ خواهان عبور خط برق از بامیان دامن بزند.
در حالی‌که انتظار می‌رفت مسئولین حکومت وحدت ملی در روزهای دشوار افغانستان به خواست مردم مطابق دستور قانون اساسی پاسخ مثبت دهند و با این اقدام میزان نفرت مردم از حکومت وحدت ملی را کاهش دهند، حکومت اما در تقابل آشکار با مردم قرار گرفت و با کانتینرها میان حکومت و مردم خط‌کشی کرد. وضعیت آشفته‌ی امنیتی و جو متشنج سیاسی این روزهای افغانستان ایجاب می‌کند که حکومت برای کسب رضایت شهروندان بر پیشنهادات و خواسته‌های آنان وقعی بنهد. اما حکومت با طرح ایجاد نهادهایی که نتوانسته‌اند برای مشکلات این چنینی راه‌حل نهایی و مورد توافق همه را پیدا کنند، بازی دوگانه‌ی رضایت مردم و تحمیل دیدگاه خود بر مردم را در پیش گرفته است.
حالا، پس از مارش مدنی مردم در شهرکابل و بطلان این دیدگاه که مردم در پی آشوب‌اند، نوبت به حکومت و کمیسیون ملی تازه‌کار است که در طی ده روز بر اساس دستور قانون اساسی و ماسترپلان برق افغانستان به درخواست‌های مردم پاسخ منطقی و قناعت‌بخش بدهند.
در ‌حالی‌که اقدامات حکومت برای رفع بن‌بست و بحرانِ در حال شکل‌گیری منطقی و کافی نیست، حضور گسترده‌ی مردم در قالب یک مجموعه‌ی منسجم و منظم و مبارزه‌ی بدون خشونت نقطه‌ی امیدوار کننده‌یی برای گسترش مردم‌سالاری است. تظاهرات گسترده و منظم دیروز در ولایت‌های مختلف کشور به‌ویژه در کابل و بامیان، دلالت بر رشد آگاهی جامعه و پذیری ارزش‌های مدنی و انسانی میان شهروندان افغانستان دارد و انتظار می‌رود نهاد قدرت در افغانستان با افزایش این نوع تجارب در برابر مردم و قانون پاسخگوتر باشد.

کلمات کلیدی :

انجمن صلح طلبان افغانستان ::: سه شنبه 95/2/28::: ساعت 3:47 عصر

نظرات و پیشنهادات و انتقادات: نظر

افغانستان • خبر

امریکا: از گفت‌وگوهای حکومت افغانستان با حزب اسلامی حکمتیار استقبال می‌کنیم

27 ثور 1395

روزنامه اطلاعات روز

روزنامه اطلاعات روز

اطلاعات روز: ایالات متحده‌ی امریکا می‌گوید از گفت‌وگوهای سیاسی میان نمایندگان حکومت افغانستان و حزب اسلامی به‌رهبری گلبدین حکمتیار استقبال نموده و آماده است برای رفع تحریم‌های سازمان ملل با حکومت افغانستان همکاری کند.
صدای امریکا به نقل از یک مقام وزارت خارجه‌ی امریکا گفته است که واشنگتن در قبال حمایت از روند آشتی میان افغان‌ها هیچ پیش‌شرطی ندارد. او گفته است: «ایالات متحده از یک روندی که به‌رهبری و مالکیت افغان‌ها باشد و منازعه‌ی افغانستان را به‌شکل مسالمت‌آمیز حل کند، حمایت می‌کند. تمام گروهای مرتبط به شمول حزب اسلامی گلبدین حکمتیار باید در این‌گونه دیالوگ‌ها سهم داشته باشند تا افغان‌ها با هم در باره‌ی آینده‌ی کشورشان صحبت کنند.»
امریکا درحالی این گفته‌ها را مطرح می‌کند که پیش از این روزنامه‌ی گاردین چاپ بریتانیا فاش کرد که حکومت افغانستان پیش‌نویس قرارداد صلح با گلبدین حکمتیار را نهایی کرده است.
منبع نوشته بود که پیش‌نویس توافق محرمانه میان دو طرف که به‌دست این روزنامه رسیده نشان می‌دهد که حکومت افغانستان راه را برای بازگشت سیاسی این رهبر بدنام در تاریخ افغانستان هموار می‌سازد.
هفته‌ی گذشته یک مقام شورای عالی صلح نیز گفت که قرار است گلبدین حکمتیار به کابل آمده و متن توافق‌نامه‌ی صلح میان دولت افغانستان و حزب اسلامی را امضا کند. پس از آن حبیبه سرابی، یکی از معاونان شورای عالی صلح، در یک تماس تلفونی به روزنامه‌ی اطلاعات روز گفت خبر آمدن حکمتیار به کابل صحت ندارد و هنوز میان شورای عالی صلح و حزب اسلامی اختلافات حل‌ناشده باقی است.
هرچند هنوز مشخص نیست که چه گزینه‌هایی مورد اختلاف میان دولت افغانستان و حزب اسلامی باقی است، اما گفته می‌شود که حزب اسلامی حذف نام این سازمان را از لیست سیاه جهانی یکی از شرط‌های اصلی صلح با دولت افغانستان عنوان کرده است.
در 19 فبروری سال 2003 میلادی وزارت خارجه‌ی امریکا و براساس فرمان اجرایی شماره 13224، گلبدین حکمتیار را به دلیل «ارتکاب و مشارکت» در فعالیت‌های تروریستی شامل لیست سیاه نمود.

کلمات کلیدی :

انجمن صلح طلبان افغانستان ::: سه شنبه 95/2/28::: ساعت 3:46 عصر

نظرات و پیشنهادات و انتقادات: نظر

پایان خوش‌خیالی‌ها

27 ثور 1395

عمران راتب

عمران راتب

گلبدین حکمتیار به به صحنه‌ی قدرت سیاسی بر می‌گردد. او بعد از بیشتر از دو دهه انزوای خودخواسته و خلق خاطرات تلخ و رنج‌آور برای ملت، بر می‌گردد تا راهش را به‌گونه‌یی دیگر طی نماید. روزنامه‌ی گاردین بریتانیایی نوشته است که بر اساس یک توافق‌نامه‌ی محرمانه میان حکومت افغانستان و گلبدین حکمتیار، حکمتیار، این چهره‌ی «بدنام» تاریخ سیاسی افغانستان، در شرف بازگشت به عرصه‌ی قدرت است. به نقل از این روزنامه، حکومت افغانستان به حکمتیار وعده داده است که او را عفو نماید، زندانیانش را رها کند و برای 20000 نفر از اعضای حزبش زمینه و امکانات یک زندگی آبرومندانه را فراهم سازد. شاید در در زندگی افغانی‌یی که مملو است از اتفاقات سیاه و سنگین، برگشت حکمتیار که خالق بسیاری از این اتفاقات بوده، خبر خوب و خرسندکننده‌یی نباشد. حکومت وحدت ملی از آن‌جایی که قبل از شروع کارش وعده‌هایی بسیار به مردم داده بود و تاکنون هیچ‌یک از آن‌ها را عملی نکرده است، واقعاً نمی‌دانند این‌بار با مخالف دیرینه‌ی حکومت و قاتل هزاران تن از شهروندان، چگونه عهد و پیمانی بسته است. گشودن گره این مسأله نسبت تنگاتنگی با زندگی مردم دارد. آن‌ها از حکمتیار و برگشت دوباره‌اش به مدیریت سرنوشت سیاسی‌شان، تصور خوبی ندارند. آیا حکومت از وعده‌هایی که به حکمتیار داده است، پایش را پس می‌کشد همچنان که با مردم کرد، یا حکمتیار را بر مردم ترجیح می‌دهد و در عملی نمودن وعده‌هایش با حکمتیار، احساس التزام و مکلفیت بیشتر می‌کند. در ادامه چند نکته یادآوری می‌شود
یک: نخستین تصویری که مردم از حکمتیار در ذهن دارند، تصویری است که این شخص از سال‌های نخست اشتراکش در قدرت سیاسی و اتفاقات قبل و بعد از آن از خود به نمایش گذاشت. حکمتیار برای کمتر از یک سال در زمان حکومت شهید برهان‌الدین ربانی صدراعظم بود. اما بعد از این‌که نابه‌سامانی‌های امنیتی در کشور به اوج خود رسید و جنگ‌های داخلی در گرفت، حکمتیار کشتارهای هولناک و بی‌شماری را بر مردم افغانستان تحمیل کرد تا این‌که طالبان اندک‌اندک از یک گروه کوچک و گم‌نام به نیروی فوق‌العاده قدرت‌مند تبدیل شدند، این‌جا بود که حکمتیار نیز بر طبل ویرانی کشور بیشتر از پیش کوبید و بر رفتار طالبان پهلو زد. از این زمان به‌بعد است که حکمتیار تبدیل به یک چهره‌ی خشن و «بدنام» در تاریخ سیاسی اخیر افغانستان می‌شود و بر سکوی خشونت و تنگ ساختن دایره‌ی زندگی بر مردم افغانستان می‌ایستد. در این درازای زمانی حکمتیار بارها با دولت‌هایی که علیه آن‌ها می‌جنگید، مذاکراتی را انجام داد و خیال برگشت قدرتمند خود را در سر پروراند. اما درست در طول همین دوره‌ی زمانی هم بود که خبرهای هم‌دستی‌اش با طالبان و دیگر گروه‌های تروریستی مردم را در عزای دیگری می‌نشاند.
حکومت در چهارده سال گذشته پیوسته از مبارزه‌ی جدی علیه این‌گروه‌ها حرف می‌زد، اما کردارش عملاً در سمت بی‌تفاوتی در برابر آن‌ها قرار داشت و به‌قول معروف با رویکرد «ستیز در ظاهر و سازش در نهان» با گروه‌های تروریستی و دشمنان مردم برخورد کرده است. امروز که مردم از برگشت جدی‌اش به حکومت با خبر می‌شوند، آن تصویر خشن و ناروای حکمتیار در جلو چشم‌شان ظاهر می‌شود. به‌واقع هم هیچ تضمینی در دست نیست که آینده‌ی اشتراک حکمتیار در قدرت سیاسی آبرومندانه و به نفع مردم افغانستان باشد ، برعکس گمانه‌زنی‌ها و قرینه‌های بسیاری حاکی از استمرار خشونت و استبداد به‌شکل عریان‌تر و دست‌بازترش است. این تصور از حکمتیار در نزد مردم سبب می‌گردد که آن‌ها نسبت به بازگشت حکمتیار، احساس خوبی نداشته باشند و برگشت حکمتیار در قدرت را مساوی با پایان قطعی خوش‌خیالی‌های‌شان نسبت به آینده‌ی کشور و صداقت حکومت می‌دانند. مردم تردید دارند در این‌که حکمتیار این بار با اقتدار بیشتری راه دهه‌ی هفتادش را در پیش نگیرد.
دو: گاردین در حالی از توافق میان حکومت افغانستان و گلبدین حکمتیار سخن می‌گوید که کم‌تر از یک هفته قبل حبیبه سرابی یکی از معاونان شورای عالی صلح به دنبال اظهارات محمد اسماعیل قاسم‌یار مشاور بین‌المللی شورای عالی صلح که در صحبت با تلویزیون طلوع از آمدن حکمتیار به کابل خبر می‌داد، گفته بود که هنوز موارد اختلافی چندی میان حکومت و حکمتیار باقی مانده است و احتمال این‌که ادامه‌ی این مذاکرات به تعویق بیفتد نیز وجود دارد.
سرابی در تماس تلفونی با روزنامه‌ی اطلاعات روز گفته بود که هنوز در مذاکرات میان حکومت و حکمتیار سه مورد حل‌ناشده باقی‌مانده است. اما این‌که حالا گاردین از حل این اختلافات و برگشت حکمتیار به صحنه‌ی سیاسی خبر می‌دهد، روشن نیست که حکومت بر سر آن سه مورد اختلافی با حکمتیار چگونه به توافق رسیده است. این مسأله کلاف سیاستِ افغانستان را پیچیده‌تر کرده و بر ابهامات موضوع و گمانه‌زنی‌های بیشتر مردم نسبت به نیک بودن آینده‌ی این توافق دامن زده و بدگمانی‌هایی را نسبت به صداقت‌مندی رفتار حکومت با آن‌ها سبب شده است.
سه: افغانستان در شرایط فعلی از هیچ منظری در وضعیت خوبی به‌سر نمی‌برد. طالبان در نقاط مختلف کشور همه‌روزه در حال نمایش قدرت‌اند، نارضایتی‌های شهروندان از حکومت رو به افزایش است و بالاخره این‌روزها حکومت از سوی بخش وسیعی از شهروندانش در پیوند با یک پروژه‌ی ملی برق متهم به نقض قانون اساسی و عدالت اجتماعی شده است؛ در یک کلام: گریبان حکومت در دست گروه‌های تروریستی است اما حکومت از میان مردم برای خود مخالفان جدی دیگری در حال تراشیدن است. زمزمه‌های برگشت حکمتیار در چنین وضعیتی معمای دیگری است که داستان نه‌چندان خوش‌آیند حکومت وحدت ملی را بیش از پیش ابهام‌آمیز می‌سازد. آیا حکومت در پی چیست واقعاً؟ آیا شناختی درست از حکمتیار در نزد حکومت وجود دارد؟ آیا آینده‌ی احتمالی بد یا خوب این توافق را حکومت سنجیده است؟ و آیا توان جمع کردن این‌همه پاشیدگی را حکومت در خود می‌بیند؟ این مسأله‌یی است که مردم در برابرش تردید دارند و حکومت نیز ظاهراً نمی‌داند با آن چه کند.
امروزها ولایت‌های شمالی کشور تبدیل به یکی از ناامن‌ترین بخش‌های افغانستان شده و هر روز گزارش‌ها از جنایات تکان‌دهنده‌ی طالبان در آن سمت خبر می‌دهد. از بغلان گرفته تا بدخشان و قندوز و سرپل. طالبان خلاف تصور حکومت، امروزها در یکی از قدرت‌مندترین لحظه‌های تاریخش به‌سر می‌برند. ترازنامه‌ی تاکنونی حزب اسلامی و شخص حکمتیار مبین همسویی این حزب و رهبر بلامنازعش با آن‌ها است، آیا با از سهیم شدنش در قدرت، حکومت این اطمینان را دارد که چنین نکند و در کنار مردم بایستد؟ حکمتیار در قدرت سهیم می‌شود، بعدش چه؟
چهار: پاکستان یکی از حامیان اصلی حکمتیار و دیگر گروه‌های سیاسی مخالف دولت در سال‌های گذشته، این‌وقت‌ها در روابطش با حکمتیار دچار تنش شده است اما طالبان و شبکه‌ی القاعده را کماکان تمویل و تجهیز می‌کند. از دیگر سو حکومت وحدت ملی در کنار انتقادهایش از پاکستان، به همکاری جدی این کشور در امر مبارزه با طالبان و قطع حمایت‌هایش از گروه نیاز دارد. در صورت بازگشت حکمتیار به قدرت، آیا حکومت این مسأله را سنجیده است که با پاکستان چه می‌کند؟ آیا حکومت در این‌جا دچار یک خوش‌خیالی شده است یا عمق قضیه از چیز دیگری حکایت دارد؟ در هر صورتش مردم نسبت به آینده نگران‌اند و دلهره دارند. نمی‌دانند آینده‌ی‌شان با این رفتارهای حکومت وحدت ملی چگونه رقم زده خواهد شد. آیا حکومت خود این را می‌داند؟

کلمات کلیدی :

انجمن صلح طلبان افغانستان ::: سه شنبه 95/2/28::: ساعت 3:44 عصر

نظرات و پیشنهادات و انتقادات: نظر

برخورد دوگانه با تروریستان و دهشت‎افکنان

چهار شنبه 12 جوزا 1395 - رحیم حمیدی

دوچرخه سواری اعتراضی دو دختر بامیانی در افغانستان

داعش و سناریوی آمریکائی «مرزهای خونین»

رییس‌جمهور: کسانی‌که علیه نظام «بغاوت» می‌کنند دشمنان افغانستان‌اند

‌معترضان در بامیان، بهسود و جاغوری: در صورت عدم لغو فیصله‌ی کابینه به اعتراضات خود ادامه می‌دهیم

خط‌کشی حکومت و مشق بی‌نظیر مدنیت

امریکا: از گفت‌وگوهای حکومت افغانستان با حزب اسلامی حکمتیار استقبال می‌کنیم

پایان خوش‌خیالی‌ها

تصویر ثابت