پاییز 1388 - صلح طلبان افغانستان

دانش نور و پرتوی است که خداوند در دلهای دوستانش می تاباند و بدان بر زبان آنان سخن می راند . [پیامبر خدا صلی الله علیه و آله]

صلح طلبان افغانستان

صفحه اصلی پیام‌رسان پست الکترونیک شناسنامه RSS Atom پارسی بلاگ پارسی یار

اوقات شرعی

بازار غزنی

کلمات کلیدی : بازار غزنی

انجمن صلح طلبان افغانستان ::: دوشنبه 88/9/30::: ساعت 8:56 صبح

نظرات و پیشنهادات و انتقادات: نظر

غزنی شهر ما

کلمات کلیدی : غزنی

انجمن صلح طلبان افغانستان ::: دوشنبه 88/9/30::: ساعت 8:55 صبح

نظرات و پیشنهادات و انتقادات: نظر

بیکاری در غزنی [

وخت : در ولایت غزنی هیچ نهاد مسوول نیست تا برای جوانان مصروفیت ایجاد کند و در فکر اینده انها شود.

این مطلب را محمدصدیق مرد40 ساله باشنده قریه بهلول شهر غزنی به آژانس خبری وخت گفته افزود : (( پنج فرزند دارم واز نگاه اقتصادی در وضعیت خوبی نیستم که برای فرزند هایم مصروفیت مناسب فراهم کنیم .))

نامبرده شکایت نموده میگوید که در اثر این مشکلات دو فرزندش در نشست و برخاست با اشخاص بیکار و معتاد به هیروهین رو آورده ، فرزند دیگرش از چهارسال بدینسو به اتهام اینکه درقاچاق مواد مخدر واطفال ربایی دست دارد در زندان بسر میبرد.

ادامه مطلب

کلمات کلیدی : غزنی، بیکاری

انجمن صلح طلبان افغانستان ::: دوشنبه 88/9/30::: ساعت 8:49 صبح

نظرات و پیشنهادات و انتقادات: نظر

در باره غزنی

غزنی

شهرغزنی بمسافت(70)هفتاد میل جانب جنوب کابل واقع و موافق کتاب جام جم شهر مشهور افغانستان است و وقتی پایتخت شهنشاهی قوی غنی بوده و از کثرت اعدادعلما و فضلا که در این سرزمین مدفون شده اند مدینه ثانی میگفتند مطابق مندرجه کتاب حیات افغانی شهرغزنی بمسافت(70)هفتاد میل جانب جنوب کابل واقع و موافق کتاب جام جم شهر مشهور افغانستان است و وقتی پایتخت شهنشاهی قوی غنی بوده و از کثرت اعدادعلما و فضلا که در این سرزمین مدفون شده اند مدینه ثانی میگفتند .

مساحت این شهر (32797)کیلو مترمربع و ارتفا آن از سطح بحر(2220)متر و میباشد که در عرض شمالی (33)درجه و(37)دقیقه و در طول(68)درجه

و(48)دقیقه واقع است .

نامهای قدیمی این شهر باستانی به روایت از بطلیموس(گزنگ)است که معنی خزانه وگنج را می دهد .بعضی میگویند که در نواحی آب استاده مقرغزنی(بین کابلستان و زابلستان )یک نوع گیاه مخصوص میرویده که آنراگز مینامیدند و در وقت رستم و اسفندیار به گزنین مشهور شد که بعدها به غزنین تغیر یافت.

باستان شناس بنام (وایدیم ماسون )رشته تاریخی این ولایت را (10000)دههزار سال نگاشته است وبه گفته(گننگم) از مستحکم ترین بلاد شرقی و خیلی مصون ونام آن را (گازاکه)گرفته است که در زبان فارسی قدیم به معنی خزانه میباشد که اینوس(300)میلادی و نانوس(500)میلادی این سرزمین را غیر قابل تسخیر خوانده است وابو عبدالله یاقوت حموی غزنی را غزنین آورده،(هوان تسنگ) زایر چینای جغرافیه نویس عهد عتیق در نتیجه باز دیدش غزنی را بنام (تسوTisso) (کوkou) (تهtha) یاد کرده و ساحه آن را (7000)لی میداند که هر لی نیم کیلومتر است از نظر زایر غزنی قبل از اسلام مدت (7)قرن یعنی از دوم الی هشتم میلادی آباد و مرکز اداری بوده که هوشوکای یکی از پادشاهان کوشانی پایه گذاری کرده و در وقت هارون الرشید که از جمله خلفای عباسی بود بوسیله هارون الرشیدو فضل بن یحی و ابراهیم نابود گردید مورخین عرب این منطقه را(ختزه )نامیده اند که مسلما همین غزنه کنونی است.قدیم ترین نام غزنه اویستا بنام (کخره) سزدهمین

منطقه خوب است که علاقه ککرک غزنی تا حال این نام را نگاه داشته است (پروفیسور امیل بنونست)زبن شناس فرانسوی در این راستاعقیده دارد که شاید کلمه غزنه همان گانزاک باشد اما در تحقیقات اخیر روشن شده که در پارچه های سغدی گزنک یافته شده است که معنی خزانه را میدهد مورخین عرب گاهی آنرا (غزنه ،غزنی،غزنین)نوشته که در حقیقت ریشه اصلی آن کلمه گنجک یا غنزک می توان بود طور که گفته میشود تاریخ غزنی به (10000)ده هزار سال میرسد شاید نام های مختلف را سپری کرده باشد مولف تاریخ سیستان گفته است که غزنی را ملک الدنیا یعقوب بن لیث صفاری آباد کرده است درباره اسم وتاریخ غزنه روایات مختلف وجود دارد

ماخذ:

سراج التواریخ، فیض محمد کاتب، جغرافیای تاریخی ،میرغلام محمد غبار

گردآورنده:

بشیر احمد"بهیج" غزنوی

کلمات کلیدی : غزنی، تاریخچه

انجمن صلح طلبان افغانستان ::: دوشنبه 88/9/30::: ساعت 8:27 صبح

نظرات و پیشنهادات و انتقادات: نظر

«طرح نو» نقد منطقی یا نقد جهادی

مجله طرح نو مجله «طرح نو» آخرین شماره -20 و 21 - خودش را به نقد خرافه و خرافه‌گرایی در افغانستان اختصاص داده و مقالات علمی و متینی را در خود جا داده است. به نظر می‌رسد آنچه که طرح نو را واداشته تا این شماره را اختصاص به بحث و بررسی«خرافات در افغانستان» بدهد، قضیه‌ای است که در زمستان سال 1378 در کابل واقع گردید که در جریان آن تعدادی افراد سودجو پارچه‌ای را بر چوبی علم کردند و گفتند این بیرق کربلا است که از کربلا به افغانستان منقل شده و جهت زیارت زایرین آمادگی خویش را اعلام داشتند، که مردم ساده و خوش‌باور هزاره از سراسر مناطق هزاره‌جات، حتی با پول قرض هم که شده خود را به کابل رسانده و به زیارت بیرق نایل آمدند و آنچه که قابل تأمل است، و احتمالاً خون برخی نویسندگان طرح نو را به جوش آورده است، موضوع جمع‌آوری پول از زائرین است که عده‌ای ازین طریق توانستند پول کلانی را به جیب بزنند و اکل مال به باطل کماکان بفرمایند!.

ادامه مطلب

کلمات کلیدی : افغانستان، تفرقه گرایی

انجمن صلح طلبان افغانستان ::: پنج شنبه 88/9/19::: ساعت 6:2 صبح

نظرات و پیشنهادات و انتقادات: نظر

عید سعید غدیر مبارکباد!

عید سعید غدیر خم مبارکباد

عید سعید غدیر مبارکباد

عی

د سعد

غدیر خم بر مسلمین مبارکباد

عید مبارک

عید سعد غدیر خم بر مسلمین مبارکباد

http://mnakbari.blogfa.com/

عید سعید غدیر خم مبارکباد

چراغ غدیر بر بام تاریخ غدیر مبارک

سطحى‏نگرى و کوچک‏اندیشى است، اگر «غدیر» و «ولایت‏» را، نزاعى در میان دوگروه در گذشته بدانیم.

و دور از «متن مکتب‏» است، اگر ایستادن بر کرانه جوشان «غدیر» را تنهاحساسیتى فرقه‏اى و جدالى مذهبى به شمار آوریم.

«غدیر»، همواره برپاست.

صحنه تعیین «مولى‏»، و آن بیعتها و استشهادها و اعترافها، هنوز هم محو نشده‏است. بیعتگران نیز، صحنه را ترک نکرده‏اند. على‏رغم آنان که سعى کرده‏اند غبارى از«نسیان‏» و پرده‏اى از «کتمان‏» بر سیماى غدیر بنشانند و بیفکنند، دلها وجانهاى بیشمارى هنوز هم توجه به آن دستهاى بلندى دارد که دست «على‏» را گرفت وفراز آورد، تا آن خورشید را، همه ببینند، همه بشناسند، به یکدیگر و به غایبان‏از صحنه و به خبرگیران از واقعه و به جویندگان چراغ، معرفى کنند.

صحنه‏غدیر، پایان نیافته است.

هنوز هم دیدگان تاریخ، در عصر حاضر، در قاره‏هاى دوردست، در جنوبى‏ترین کشورآفریقا، در شرقى‏ترین منطقه خاور دور، در مرکزى‏ترین بخش اروپا و آمریکا، در پى‏آشنایى با «خورشید»ى هستند که اگر بتابد، خانه‏ها را، دلها را، شهرها را، اندیشه‏ها را، قلمرو قلم و شعر را، پهنه ادبیات و هنر را، گستره عقیده‏ها وباورها را «روشن‏» مى‏سازد. و از «نور»، چه انتظارى است، جز درخشیدن و فروغ‏گستردن و گرما بخشیدن؟! در غدیر، دستى که فرا رفت، دست‏خدا بود، زبانى که «على‏مولاه‏» را سرود، زبان خدا بود، دستى هم که به عنوان «مولى‏» بالا رفت و همگان‏دیدند، دست‏خدا بود، «على‏»، راه و صراط بود، چراغ و مشعل بود، خط سیر و مسیربود، «غدیر»، راهى بود که روندگان را به «على‏» مى‏رساند.

و ... «على‏» هم، صراطى بود که رهپویان را به «خدا» مى‏رساند.

«غدیر»، چشمه‏اى زلال بود که در طول چهارده قرن، هزاران هزار کام تشنه را ازکوثر معارف ناب، سیراب ساخت. و این چشمه، هنوز هم سارى و جارى است.

«غدیر»، چراغى بر اوج بود، که در قرنهاى متمادى تاریخ بشرى، گمگشتگان‏بسیارى را از وادیهاى خوف و خطر و بیراهه‏هاى تاریکى و ضلالت، به «مقصد»راهنمایى کرد. و این چراغ، همچنان فروزان و نورافشان و راهنماست.

«غدیر»، تکیه‏گاهى بود که شیعه را در عصر محکومیت و مظلومیت دیرپاى خویش،پناه بود و حجت و برهان. و این تکیه‏گاه، هنوز هم به استوارى گذشته، پابرجاست ومحکمترین حجت‏ها را دارد.

«غدیر»، متنى بود، روشن و بى‏ابهام، گویا و صریح، که خیلى‏ها کوشیدند حواشى‏تاویل و تفسیرهاى دور از واقعیت‏براى آن ترسیم کنند. و این متن، هنوز هم براى‏آنان که بى‏حواشى به آن بنگرند، صریح و گویاست.

«غدیر»، میوه‏اى شیرین در بوستان رسالت‏بود، که تداوم «خط نبوت‏» را در شکل‏«امامت‏»، به شیرین‏ترین صورت ترسیم مى‏کرد. و هنوز هم این میوه شیرین، زینت‏بخش‏بوستان محمدى است و بدون آن، «باغ رسالت‏» بى‏ثمر است «و ان لم تفعل فما بلغت‏رسالته ...».

«غدیر»، میثاقى بود میان صاحبان باور و عقیده به خدا و رسول، که وفادارى به‏آن، شاهد صدق ایمان بوده است. و این عهد و پیمان، هنوز هم «وفا» مى‏طلبد ودستان بیعتگر را به «صدق‏» فرا مى‏خواند، و همه ساله، این عید فرخنده موعدى‏براى تجدید آن عهد و تحکیم آن میثاق با خدا و رسول است.

«غدیر»، اگر چه برکه‏اى در بیابان بود، ولى هفت دریا به وسعت تاریخ و زمان‏بود که موجش «ازل‏» تا «ابد» را فرا گرفت و اگر خاکیان، برخى چشم دیدن آن‏موج ابدى را نداشتند، افلاکیان به تکریم آن به یکدیگر تهنیت مى‏گفتند.

«غدیر»، سفینه نجاتى بود که گرفتاران موج جهالت و حیرت ضلالت را به ساحل امن‏ایمان مى‏رساند. این سفینه، هنوز هم سرنشین مى‏طلبد و امواج فتنه و فریب، هنوز هم‏در پى دور ساختن اندیشه‏ها از این ساحل‏اند.

«غدیر»، روشن‏ترین چراغ بود، بر بالاترین بام خانه‏هاى تاریخ، تا ... مردم‏«اهل بیت‏» را بشناسند و به «خانه‏»اى رهنمون شوند که افراد آن در دامان‏«وحى‏» بزرگ شدند و «آیات خدا» در آن خانه فرود آمد و جبرئیل امین، مانوس‏آن بیت و اهل بیت‏بود.

اگر انسانیت امروز، مى‏خواهد به آن «خانه‏» راه یابد، خانه‏اى که همه چیز درآنجاست، و همه کلیدهاى گشاینده همه قفلها و درهاى بسته در دست صاحبان و ساکنان‏آن خانه است.

باید به این چراغ نگاه کند، تا راه را بشناسد.

آرى ... «چراغ غدیر، بر بام بلند تاریخ‏».

منبع:جواد محدثی

عید سعید غدیر خم مبارکباد

کلمات کلیدی : عید، علی

انجمن صلح طلبان افغانستان ::: یکشنبه 88/9/15::: ساعت 4:40 صبح

نظرات و پیشنهادات و انتقادات: نظر

عید سعید غدیر خم بر مسلمین جهان مبارکباد

عید سعید غدیر خم مبارکباد

عید سعد غدیر خم بر مسلمین مبارکباد عید مبارک

عید مبارک

عید سعد غدیر خم بر مسلمین مبارکباد عید سعید غدیر خم مبارکباد

عید سعید غدیر خم مبارکباد

کلمات کلیدی : عید، علی

انجمن صلح طلبان افغانستان ::: سه شنبه 88/9/10::: ساعت 9:2 عصر

نظرات و پیشنهادات و انتقادات: نظر

حاکمان افغان دیروز و امروز!

و هم شنیدم در غزنین، خبّازان در دکان‌ها ببستند و نان عزیز و نایافت شد و غربا و درویشان در رنج افتادند و به تظلم به درگاه شدند و پیش سلطان ابراهیم از نانوایان بنالیدند.فرمود تا همه را حاضر کردند؛ گفت:«چرا نان تنگ کرده‌اید؟» گفتند: «هرباری که گندم و آرد در این شهر می‌آرند نانوای تو می‌خرد و در انبار می‌کند و می‌گوید: فرمان چنین است و ما را نمی‌گذاردکه یک من بار بخریم». سلطان بفرمود تا خباز خاص را بیاورند و در زیر پای پیل افکندند. چون بمرد بر دندان پیل ببستند و در شهر بگردانیدند و بر وی منادی می‌کردندکه: «هرکه در دکان باز نگشاید از نانبایان، با او همین کنیم»، و انبارش خرج کردند. نماز شام بر در هر دکانی پنجاه من نان بمانده بود و کس نمی‌خرید[1]

گویندی در عصر پادشاهی عادلی که او را نام حامد بود و به «کرزی» دنیا وی را شناختندی، مملکت بی‌همتا در ممالک شرق بودندی و مردمش از بس در «فغان» بودندی به آن «فغان‌ستان» گفتندی، در آن جا قومی که «پشتون» نام داشتندی، بودندی که به شجاعت و قهرمانی آوازه به کهکشان بردندی و این قوم را «تفنگ» بسیار خوش‌آیند بودندی به طوری که همیشه با تفنگ بودندی و درس خواندن و سواد یاد گرفتن غیر قرآن شریف را علایم «کافریت» دانستندی و معلم کشتن و مکتب سوختن را ثواب دانستندی و این قوم را کسانی بودندی با ریش دراز و لنگی کلان بر سر، که به آن «مولوی» گفتندی که آنان ادعا داشتندی که نماینده خدا در مملکت بودندی و کاری نداشتندی جز فتوا بر کشتن انسان‌های دیگر و نا امنی ببار آوردن که آن را نام «جهاد» گذاشتندی، و از جهل و غفلت نادانان سخت به سود خویش سود جستندی، و چون مرکب بر آنان سوار شدندی و افسار تفکر و تعقل آنان بدست بگرفتندی

از طرف دیگر ملازمان دربار و معاونان رکاب، همه در فکر پر کردن جیب بودندی و حواس را تمام و کمال به خزینه کردن دلار و ساختن شهرک، جمع کردندی به طوری که وقت فکر کردن به وضعیت رعیت فقیر و بیکار، هیچ نداشتندی. راه دربار هم بستندی که کدام فقیر و بیکار به حضور اقدس شاهی خدای نخواسته راه پیدا کردندی و از مشکلات زندگی مردم بلاد و دهات اخبار به هم رساندی و خاطر جلالتمآب مکدر کردندی و لحظه‌ی عیش و عشرت از وی به دور افکندی با این حال کسی را توفیق حضور به محضر رسیدی و به «کرزی» گفتندی که اگر هیچ کار در توان شاه نبودی، جلو رشوه خواری توان بگرفتی که فساد اداری نباشندی!

جلالت‌مآب گفتندی:«چند دلار دادندی تا من جلو رشوت حاکمان زیر دست گرفتندی؟، وی که دلار در بساط نداشتی و حتی آن را به چشم نیز ندیده بودی، از خواهش، نظر صرف کردندی و سوالی دیگر به محضر افکندی که امنیت چرا مردم را نباشد و طالبان آزادانه مردم بکشندی؟

ملک قره‌قول از سر بگرفتی و به زمین نهندی، تا زیر آن اگر مغزی بودندی کمی هوای آزاد دریافت داشتندی و قوه تفکر به ملک بهتر حاصل شدی، و گفتندی:«دموکراسی استه خو، یعنی هر کسی آزاد استه، طالب هم بشر استه، و حقوق بشر این آزادی به آنان دادندی که مردم بکشتندی و وحشت و دهشت ببار آورندی و «بوش» «اوباما» و من که جلالتمآب هستم را خرسند کردندی هرچند رعیت در فلاکت و سختی گذراندی و به لقمه نان خشکی محتاج بودندی و نیز اگر طالب «پشتون» نبودندی شاید با گفتن هم قانع شدندی و مملکت به نابودی و تباهی نکشاندی، حال که «پشتون» بودندی «قهرمان» «شجاع» «مبارز» «مجاهد» و «طالبان علم»! دیگر خدا خودش به داد مردم اگر برسندی!

[1] . سیاست‌نامه یا سیر الملوک یا پنجاه فصل خواجه، اثر خواجه نظام الملک طوسی، وزیر الب ارسلان و ملکشاه سلجوقی. کتابی است در آیین کشورداری و سیره پادشاهات در رعیت پروری.

کلمات کلیدی :

انجمن صلح طلبان افغانستان ::: یکشنبه 88/8/10::: ساعت 7:1 صبح

نظرات و پیشنهادات و انتقادات: نظر

لیست کل یادداشت های این وبلاگ