طالبان و خشونت علیه معارف در افغانستان

شوخی، کینه به بار می آورد . [امام علی علیه السلام ـ در وصیّت خود به فرزندش حسن علیه السلام ـ]

صلح طلبان افغانستان

صفحه اصلی پیام‌رسان پست الکترونیک شناسنامه RSS Atom پارسی بلاگ پارسی یار

طالبان و خشونت علیه معارف در افغانستان

طالبان که در محدوده زمانی مشخصی در افغانستان ظهور پیدا کرده اند، ویژگی های سیاسی، اجتماعی و فرهنگی خاصی را نیز تبلیغ و اعمال نموده اند. طالبان با بی رحمی تمام علیه زنان دست به اقدامات تبیهی گروهی زدند. زنان از کار، اشتغال، تحصیل و... محروم شدند. طالبان مدارس دخترانه را بستند و دختران از هر نوع آموزش و تحصیل محروم شدند. مدارسی که باز بودند و پسران در آن به تعلیم و تربیه مشغول بودند نیز با نصاب مورد نظر طالبان کار می کردند. طالبان برداشت های سطحی خود را از دین مبین اسلام، همراه با آموخته های سنتی و قومی خویش یکجا نموده و به عنوان یک سیستم آموزشی به دیگران عرضه می داشتند.

طالبان دشمنی دیرینه خود را با آموزش زنان و دختران نه تنها در زمان حاکمیت شان نشان دادند که بعد از سقوط حکومت شان نیز با توسل به حملات انتحاری، قتل و کشتار متعلمان و معلمان، تهدید، آزار و اذیت، به آتش کشیدن مکاتب، مسموم ساختن دانش آموزان، دشمنی با تعلیم و تحصیل دختران را پی گیری نمودند.

شدیدترین نوع خشونت ها علیه دانش آموزان و معلمان از سوی طالبان در افغانستان صورت گرفته است. در حالی که طبق هیچ مکتب وقانونی خشونت علیه دختران خردسال بی گناه به جرم رفتن به مکتب جایز نیست، اما طالبان مکاتب را آتش زده، دختران را مسموم ساخته و یا آنها را کشته و آتش زدند تا دیگر به مکت بنبروند.

حاکمیت سنت ها و پایگاه های اجتماعی ای که طالبان تا حدودی در بعضی از مناطق کشور دارند در شماری از ولایت ها و یا ولسوالی های کشور زمینه را برای تداوم اعمال خشن طالبان مهیا ساخهته است.

دولت افغانستان می بایست با سیاست فعال و روشن در مقابل تهدیدها و حملات انتحاری و دیگر دهشت افگنی های طالبان می ایستاد و با فشار بر طالبان هر نوع تهدید آنها را خنثی می ساخت. مهمتر از آنها این است که دولت با اقدامات تبلیغی رو روشنگرانه زمینه کار فرهنگی را مهیاتر می ساخت. وظیفه آگاهی دهی و روشن ساختن اذهان مردم نه تنها وظیفه دولت افغانستان نیست بلکه اساسا ای نهادهای دیگر هستند که وظیفه است که مردم را آگاه بسازند. البته متاسفانه در بعضی از موارد شماری از نهادها آنگونه که لازم بوده نیتوانسته اند به وظایف شان عمل نمایند. به عنوان نمونه شورای علما و در کل علمای کشور که وظیفه تبلیغ و تفکیک حق از باطل و ناسره ازسره را دارند، در مورد گفتن حقایق به مردم تحت تاثیر سنتهای حاکم کوتاهی نموده اند.

اکنون نیز این مسئله بیش از انکه جنبه نظامی و امنیتی داشته باشند جنبه فرهنگی و تبلیغی دارد. نهادهای مسئول، دولت افغانستان در کل، ولسی جرگه و مشرانو جرگه، شورای علما، جامعه مدنی و رسانه های کشور به هر طریقی که امکان دارد در مورد تعلیم دختران و زنان به مردم آگاهی دهند.

سیاست پند و اندرز دادن به طالبان و درخواست های متضرعانه از این گروه که سابقه بی رحمی در خصوص تحصیل و تعلیم با دختران و زنان را دارند راه به جایی نمی برند. بلکه باید با اقدامات اساسی هر مانعی که در راه تعلیم و تحصیل اتباع کشور و خصوصا دختران وجود داشته باشد از بین برداشته شود. دولت افغانستان نباید به مصلحت اندیشی ها و تعلل ورزی های همیشگی خود ادامه دهد. ظلم به بخش عمده ای از جمعیت کشور هیچ گونه قابلیتی برای توجیه ندارد.

به هر صورت برای مبارزه دهشت افگنی ها و تحجرگرایی طالبان اقدامات جدی و اساسی لازم است نه پند و اندرزهای پدرانه، چرا که طالبان دست از اعمال خشونت بار نخواهند کشید.

منبع: http://www.dailyafghanistan.com/editorial_detail.php?post_id=128597

کلمات کلیدی :

انجمن صلح طلبان افغانستان ::: شنبه 92/10/7::: ساعت 2:22 عصر

نظرات و پیشنهادات و انتقادات: نظر

لیست کل یادداشت های این وبلاگ