آیا پارلمان قوم گرایی می کند یا جناب کرزی؟

هرکس که در آسمان و زمین است، حتی ماهیان دریا، برای جویای دانش آمرزش می طلبند . [پیامبر خدا صلی الله علیه و آله]

صلح طلبان افغانستان

صفحه اصلی پیام‌رسان پست الکترونیک شناسنامه RSS Atom پارسی بلاگ پارسی یار

آیا پارلمان قوم گرایی می کند یا جناب کرزی؟

به گزارش شبکه اطلاع رسانی افغانستان (afghanpaper)، دیروز دوشنبه هفت تن از نامزد وزیرانى که از سوى حکومت به پارلمان معرفى شده بودند، پنج تن از آنان راى اعتماد را به دست آوردند.

دو نامزد وزیر یعنى غلام سرور دانش و داکتر على نجفى که مربوط به قوم هزاره بودند، نتوانستند آراى لازم نمایندگان را کسب نمایند.

برادران قوم هزاره که از اقلیتهاى مردم افغانستان هستند به تناسب نفوسشان در پارلمان راه یافته اند و اقلیتهاى قومى تا زمانیکه همکارى و تفاهم اقوام دیگر را جلب نکنند نمى توانند به تنهایى راى اکثریت را بدست آورند.

براساس اطلاعات روزنامه آرمان ملی، روى همین ملاحظات دو نامزد وزیر راى لازم را به دست نیاوردند و نتوانستند در کابینه آقاى کرزى که مصلحتهاى قومى در آن مد نظر بوده است، راه یابند.

رد شدن این دو نامزد وزیر که مربوط به قوم برادران هزاره است، مایه نگرانى و تشویش سایر هزاره ها گردید و نمایندگان این قوم محترم در مجلس پارلمان احساساتى شدند و رد شدن دو نامزد وزیر هزاره با واکنش تند آنها مقابل گردید و حق به جانب هم بودند تا در برابر این عملکرد اعضاى پارلمان از خودشان واکنش نشان دهند.

همان گونه که گفتیم در کابینه آقاى کرزى مصلحتهاى قومى مد نظر است و اصل شایسته سالارى در شرایط کنونى جنبه عملى ندارد و تنها این اصل به درد شعار و آرمان مى خورد و بس...

اگر حامد کرزى در این چند سال که سکان قدرت را به دست دارد اصل شایسته سالارى را معیار قرار مى داد و به تدریج از قوم گرایى به سوى شایسته سالارى حرکت مى کرد و مردم افغانستان را با گزینش افراد لایق در حکومتدارى قناعت مى داد، مشکل قوم گرایى در کشور حل مى گردید، اقوام با هم برادر افغانستان در زیر چتر ملت جمع مى شدند و نفاق و درگیرى هاى قومى در کشور پایان مى یافت.

اکنون که مصلحتهاى قومى جاى شایسته سالارى را گرفته است باید اعضاى محترم پارلمان، سهم قوم هزاره ها را در کابینه مد نظر مى گرفتند و همان گونه که به اقوام دیگر رأى اعتماد دادند تلاش مى کردند تا نمایندگان برادران هزاره هم در کابینه جدید راه مى یافتند و از تنش هاى قومى در کشور جلوگیرى به عمل مى آوردند.

اگر آنها در مورد این دو تن ملاحظاتى داشتند، پیشاپیش مسأله را بازگو مى کردند تا اشخاص دیگر معرفى مى شدند.

با توجه به همین ملاحظات، باور داریم که تیم رئیس جمهور کشور عمدا نخواسته است تا این نمایندگان برادران هزاره در کابینه راه پیدا کنند و اگر رئیس جمهور به طرفداران خود در پارلمان مشوره صادقانه مى داد بدون شک دو تن از نامزد وزیران هزاره هم رأى لازم را به دست مى آوردند.