در گردهمائى یازدهمین سالگرد مرگ احمد شاه مسعود سیاف هم بیان کوتاه ولى آمیخته با قهر داشت، درین بیان کوتاه پنج بار چنان قسمهاى محکم محکم خورد که مانند قسم هاى کدام مجرم بزرگ در نزد قاضى در محکمه، گفت: والله، بالله ، تالله اى مفتى ها میدانند که عملیات انتحارى حرام است... اگر جائز باشد چرا اى مفتیها بچه هاى شان را به عملیات انتحارى نه مى فرستند؟!!
منبع: http://dailyshahadat.com/leekane-story.php?id=3297#cmnts
----------------------------------
مشروح سخنرانی عبدالرب رسول سیاف در مراسم بزرگداشت از سالگرد شهادت قهرمان ملی کشور
• استاد سیاف: به غیر از مجاهدین کسی نمی تواند طالبان را بکوبد
1391/6/19
دوستان گرامی! پیش از همه به روح برادر شهید و گرامی خود انجینر صاحب شهید (احمدشاه مسعود) و به روح پاک استاد بزرگوار و گرانمایه خود و قدردانی شهید که حیثیت مرشد و پیشوا را برای ما داشت دعا می کنیم و برای تمام شهدایی که عکس های شان به چشمم می خورد و شهدایی که نه نامشان به یاد ماست و نه عکس شان در پیش ماست برای شان دعا می کنیم و بجا می دانم که در این جا به روح پاک اولین شهید نهضت اسلامی افغانستان و نهضت جوانان افغانستان انجینر حبیب الرحمن شهید دعا بکنم و به روح پاک و به روح بی آلایش استاد بزرگوار مؤسس و مرشد نهضت اسلامی افغانستان استاد غلام محمد شهید دعا کنم.
دوستان! من چند مطلب مختصر دارم: مطلب اول من این است که در کسب افتخارات، همه افراد ملت یکجا سهیم نمی باشند؛ هر کسی که به ملت خود یک افتخار را کمایی می کند همه ملت به آن شریک می باشند و وجیبه همه ملت این است که از ان افتخارات دفاع نمایند و حمایت و حفاظت کنند.
چند روز پیش در لندن مسابقه بود، یکی از ورزشکاران ما مدالی آورد که مورد تقدیر قرار گرفت که مستحق هم است و باید بازهم استقبال شود، سال گذشته نیز تیم کریکت ما میدانی را زده بود که استقبال شده بود، خانه شان آباد! و باید دیگر هم استقبال شود. ولی سخت جفا در حق کسانی رواست که دو امپراتوری را به زانو درآورده اند و تا هنوز از آنان استقبال نشده است.
تنها در آغوش قرن بیست، این ملت کفرشکن و تابوت شکن، دو امپراتوری را شکست دادند و ازهم متلاشی ساختند؛ هم امپراتوری صاحب زنجیرهای سیاه و هم امپراتوری که زنجیرهای سرخ به دست داشتند.
ولی به جای این که این مردم تقدیر شوند، همه روز در دست همه شوته است در فرق مجاهد حواله می کنند که مجاهد جنایتکار است، مجاهد دهشتگر است… از برای خدا کسانی که این کار را می کنند متوجه نیستند که به ضد دین خود، به ضد تاریخ خود، به ضد افتخارات خود می جنگند.
اگر گپ جهاد را از تاریخ افغانستان بگیریم، افغانستان چی دارد؟ اگر مدال هم می دهیم، مدال میربچه خان است که یک مجاهد بود، مدال احمدشاه بابا است که مجاهد بود، مدال مولوی عبدالله است که مجاهد بود، مدال وزیر اکبر خان است که مجاهد بود و… غیر از این اگر افتخاری هست، افتخارتان را نشان دهید.
چیزی که ما داریم دستاورد جهاد و مجاهدین است، چرا در حق این ملت اینقدر جفا می کنید که در گردمیز نشسته می باشند از یک طرف کسی دستی متوجه سینه مجاهد ساخته، کسی دیگری تفنگ به دست اش، کس دیگری پیکا؛ این در حق ملک خیانت است، جنایت است؛ اگر کس دیگری نمی گوید من می گویم مستدل می گویم که این در حق ملت و کشور جنایت است.
هرکسی که ضد مجاهد گپ می زند او در حقیقت دشمن ملت خود، دشمن کشور خود و دشمن سلامت و آزادی این کشور است.
گپ دوم من متوجه دولت است که خود من هم شامل این دولت هستم؛ نه صلح به عذر و زاری به وجود می آید و نه امنیت به عذر و زاری به دست می آید… خدا راه صلح را نشان داده چرا براساس گفته های خدا و رسول خدا عمل نمی کنید؟
دوستان! من می گویم که دولت هیبت و هیمنه خود را از دست داده است. چند روز پیش یک جنازه را پراندند که سی نفر کشته شدند و 50 نفر زخمی شدند. ببینید آنانی که می گویند ما ضد کافران می جنگیم، ما ضد خارجی ها می جنگیم، آن جنازه، جنازه مسلمان بود؛ نماز جنازه کافر را که کسی نمی خواند؛ کسانی که ایستاده بودند مسلمان بودند. فردا ببینی که همان کسی که تروریست را آورده یک بوجی دالر به پشتش روان می باشد دوسیه اش مراحل خود را طی نکرده خلاص می شود و اگر زندانی هم شد دیگر حمله انتحاری را از پل چرخی رهبری می کند اگر من دروغ می گویم از وزیر داخله و عدلیه پرسان کنید.
کسی که حق را نمی گوید شیطان گنگ است، احمد حنبل می گوید که اگر جاهل نمی فهمد و عامل نیز سکوت می کند پس حق چه وقت ظاهر می شود؟ همین کارهایی که امروز روان است موتر را ایستاد کن و مسافران آن را با تار گدی پران سر ببر، در یک جای دیگر سی نفر را بپران، موتر را بپران، پس حد حرابت در کجا تطبیق می شود اگر این جا تطبیق نشود.
به وضاحت می گویم که اینهایی که این کارها می کنند جنگ با خدا و رسول دارند تنها جنگ با ما و شما ندارند.
خدا می گوید که این مردم در زمین به فساد جولان دارند این ها با خدا و رسول در جنگ هستند این طور نگفته که این ها را بکشید؛ قرآن گفته که این ها را خوب بکشید معنای خوب کشتن را می فهمید که به زجر بکشید؛ خوب به دار بزنید و بگذارید که مردم ببیندشان. خوب دست راست و پای چب شان را قطع کنید و خوب از روی زمین گم شان کنید!
به وضاحت برایتان می گویم، از پشت این میرافون برایتان صدا می کنم: 5 نفر از همین جنایتکاران متکرری که انتحاری و بمب می آورند و فساد می کنند را در 5 دروازه شهر یک هفته آویزان کنید اگر بعد از آن شما انتحاری را در کابل دیدید بیایید مرا به جای شان جزا بدهید.
همین کار یک دفعه شود براساس گفته های خدا قصاص برایتان زندگی است. ای صاحبان خرد اگر یک نفر کشته می شود صدها نفر دیگر حیات شان در امن می شود.
برای من می گویند که استاد ضرور نبود که اینقدر سخت گپ می زدید هر روز کارد به گلونم است، کش کده می ری همان گنجشک معصومی را پر زدن هم نمی مانی.
می گویند که گپ سخت می گویی پس این گپ ها را کی بگویم وقتی که توته واسکت ما به درخت بالا شود، این حرف چی وقت گفته شود؟
گپ واضح و روشن است تا حدود خدا تطبیق نشود در این کشور امن نمی آید تا که بالا دستی نباشد در این ملک صلح نمی آید صلح باید از جانب مقابل، پیش شود.
بگذارید که آنان میل پیدا کنند و آنان زمانی میل پیدا می کنند که کوبیده شوند و به شما میگویم که به غیر از مجاهد بخدا اگر کسی دیگری آنها را کوبیده بتواند.
اگر مجاهد ذلیل ساخته نمی شد، حالا سر ما راکت نمی آمد؛ از یک طرف راکت های علمی سر ما روان است از یک طرف دیگر راکت های فرهنگی سر ما روان است و از یک طرف دیگر راکت های فکری سر ما روان است از هر طرف زیر راکت در گرفتیم؛ این کل اش در نتیجه این است که دست و پای مجاهد بسته است.
باز هم برای تان می گویم که این ملک ملک ما و شما است و کسی گرفته نمی تواند
برای مخالفین از اینجا صدا می کنم و حق شان است که سرشان صدا کنم؛ برای شان می گویم که برای دلسوزی بالای خود این ها، این بیجاره ها را می آورند و می گویند که این هم کلید جنت! او خبر نیست که در روز قیامت ابد و الابد، واسکت را به جان خود می کند و خود را انفجار می دهد از بالای جهنم به پایین میرود و از پایین به بالا…این بیچاره ها را بازی می دهند. در شریعت ثابت است، هیچ شک نیست، کل علمای امت را چلنج می دهم بیایید یک دلیل ضعیف در مورد جواز عمل انتحاری بگویید!
بیایید یک دلیل برای تان بگویم کسانی که پوشیدن اسکت انتحاری را شرعی می دانند یک مفتی هم واسکت می پوشید، بچه کدام مفتی که لااقل می پوشید نواسه اش که می پوشید به خداوند سوگند برای تان می گویم: والله، بالله ثم تالله همه مفتی ها می فهمند که عمل انتحاری حرام است.
جهاد که فرض بود، جایز بود مولا و مولی که فرمان جهاد می داد خودش در خط اول جهاد بود علمایی که شهید شدند همه در خط اول بودند چرا که می فهمیدند نه که تنها جهاد جایز است میدانستند که فرض نیز است.
من برای شان می گویم که این کار را بس کنید! مردم غلامی مردم آزاد را نمی کنند این ها غلامی غلام را می کنند.
این گپ ها را ایلا بدهید بیاید ملک خود را جور کنیم شما فکر می کنید که به خاطر اسلام می جنگید؟ بر ضد اسلام می جنگید؛ من به همین مردم می گویم که به خاطر خدا این کار را نکنند، به خاطر وطن همین کار را نکنند، به خاطر دین نکنند چرا که این کار به خاطر دین و عقیده نیست برای اسلام نیست.
کاشکی این ها جز مسلمانان نمی بودند…
اگر ما را روس ها می زدند، دیگران می زدند در آن باکی نداریم اما این که برادر ما می زند و ما را مجبور می کند که در برابر برادر خود عکس و العمل نشان دهیم بخاطر خدا این صحفه را بسته کنید! دیگر در حق دین، ملک و مملکت خود جفا نکنید!
در پایان به روح پاک شهدا درود می فرستم و یگانه راهی که برای ما و شما مانده این است که بیاییم در محور اسلام و جهاد، کل ملت یک جای شویم، یک وحدت ملی را به بار بیاریم. امیدوار هستم که همین وحدت ملی ما جوابگوی تمام توطیه ها، تجاوزها و جنایت هایی باشد که در برابر این ملک صورت می گیرد خداوند دعاهای ما و شما را قبول فرماید.
و السلام علیکم و رحمت الله
کسی که حق را نمی گوید شیطان گنگ است، احمد حنبل می گوید که اگر جاهل نمی فهمد و عامل نیز سکوت می کند پس حق چه وقت ظاهر می شود؟ همین کارهایی که امروز روان است موتر را ایستاد کن و مسافران آن را با تار گدی پران سر ببر، در یک جای دیگر سی نفر را بپران، موتر را بپران، پس حد حرابت در کجا تطبیق می شود اگر این جا تطبیق نشود.
به وضاحت می گویم که اینهایی که این کارها می کنند جنگ با خدا و رسول دارند تنها جنگ با ما و شما ندارند.
خدا می گوید که این مردم در زمین به فساد جولان دارند این ها با خدا و رسول در جنگ هستند این طور نگفته که این ها را بکشید؛ قرآن گفته که این ها را خوب بکشید معنای خوب کشتن را می فهمید که به زجر بکشید؛ خوب به دار بزنید و بگذارید که مردم ببیندشان. خوب دست راست و پای چب شان را قطع کنید و خوب از روی زمین گم شان کنید!
به وضاحت برایتان می گویم، از پشت این میرافون برایتان صدا می کنم: 5 نفر از همین جنایتکاران متکرری که انتحاری و بمب می آورند و فساد می کنند را در 5 دروازه شهر یک هفته آویزان کنید اگر بعد از آن شما انتحاری را در کابل دیدید بیایید مرا به جای شان جزا بدهید.
همین کار یک دفعه شود براساس گفته های خدا قصاص برایتان زندگی است. ای صاحبان خرد اگر یک نفر کشته می شود صدها نفر دیگر حیات شان در امن می شود.
برای من می گویند که استاد ضرور نبود که اینقدر سخت گپ می زدید هر روز کارد به گلونم است، کش کده می ری همان گنجشک معصومی را پر زدن هم نمی مانی.
می گویند که گپ سخت می گویی پس این گپ ها را کی بگویم وقتی که توته واسکت ما به درخت بالا شود، این حرف چی وقت گفته شود؟
گپ واضح و روشن است تا حدود خدا تطبیق نشود در این کشور امن نمی آید تا که بالا دستی نباشد در این ملک صلح نمی آید صلح باید از جانب مقابل، پیش شود.
بگذارید که آنان میل پیدا کنند و آنان زمانی میل پیدا می کنند که کوبیده شوند و به شما میگویم که به غیر از مجاهد بخدا اگر کسی دیگری آنها را کوبیده بتواند.
اگر مجاهد ذلیل ساخته نمی شد، حالا سر ما راکت نمی آمد؛ از یک طرف راکت های علمی سر ما روان است از یک طرف دیگر راکت های فرهنگی سر ما روان است و از یک طرف دیگر راکت های فکری سر ما روان است از هر طرف زیر راکت در گرفتیم؛ این کل اش در نتیجه این است که دست و پای مجاهد بسته است.
باز هم برای تان می گویم که این ملک ملک ما و شما است و کسی گرفته نمی تواند
برای مخالفین از اینجا صدا می کنم و حق شان است که سرشان صدا کنم؛ برای شان می گویم که برای دلسوزی بالای خود این ها، این بیجاره ها را می آورند و می گویند که این هم کلید جنت! او خبر نیست که در روز قیامت ابد و الابد، واسکت را به جان خود می کند و خود را انفجار می دهد از بالای جهنم به پایین میرود و از پایین به بالا…این بیچاره ها را بازی می دهند. در شریعت ثابت است، هیچ شک نیست، کل علمای امت را چلنج می دهم بیایید یک دلیل ضعیف در مورد جواز عمل انتحاری بگویید!
بیایید یک دلیل برای تان بگویم کسانی که پوشیدن اسکت انتحاری را شرعی می دانند یک مفتی هم واسکت می پوشید، بچه کدام مفتی که لااقل می پوشید نواسه اش که می پوشید به خداوند سوگند برای تان می گویم: والله، بالله ثم تالله همه مفتی ها می فهمند که عمل انتحاری حرام است.
جهاد که فرض بود، جایز بود مولا و مولی که فرمان جهاد می داد خودش در خط اول جهاد بود علمایی که شهید شدند همه در خط اول بودند چرا که می فهمیدند نه که تنها جهاد جایز است میدانستند که فرض نیز است.
من برای شان می گویم که این کار را بس کنید! مردم غلامی مردم آزاد را نمی کنند این ها غلامی غلام را می کنند.
این گپ ها را ایلا بدهید بیاید ملک خود را جور کنیم شما فکر می کنید که به خاطر اسلام می جنگید؟ بر ضد اسلام می جنگید؛ من به همین مردم می گویم که به خاطر خدا این کار را نکنند، به خاطر وطن همین کار را نکنند، به خاطر دین نکنند چرا که این کار به خاطر دین و عقیده نیست برای اسلام نیست.
کاشکی این ها جز مسلمانان نمی بودند…
اگر ما را روس ها می زدند، دیگران می زدند در آن باکی نداریم اما این که برادر ما می زند و ما را مجبور می کند که در برابر برادر خود عکس و العمل نشان دهیم بخاطر خدا این صحفه را بسته کنید! دیگر در حق دین، ملک و مملکت خود جفا نکنید!
در پایان به روح پاک شهدا درود می فرستم و یگانه راهی که برای ما و شما مانده این است که بیاییم در محور اسلام و جهاد، کل ملت یک جای شویم، یک وحدت ملی را به بار بیاریم. امیدوار هستم که همین وحدت ملی ما جوابگوی تمام توطیه ها، تجاوزها و جنایت هایی باشد که در برابر این ملک صورت می گیرد خداوند دعاهای ما و شما را قبول فرماید.
و السلام علیکم و رحمت الله
منبع:
http://www.jomhornews.com/politicalsecurity/13796.html
http://shahamat-farsi.com
اخبار جنایت قتل و کشتار مردم بیگناه وطن را در سایت طالبان بخوانید و با کلیک در اینجا به آنان پیام بدهید که جنگ راه حل نیست!
رییس شورای ولایتی غزنی کشته شد
| THURSDAY, 30 AUGUST 2012 16:11 |
|
کابل- 9 سنبله 1391 آژانس خبری وخت
مقامات محلی در ولایت غزنی می گویند که شب گذشته رئیس شورای ولایتی غزنی همراه برادرش ازسوی افراد مسلح ناشناس در مربوطات حوز? پنجم امنیتی کشته شد.
محمدعلی احمدی معاون والی غزنی به خبرنگار محلی آژانس خبری وخت در غزنی گفت که شش بجه شام چهارشبنه زمانیکه قاضی صاحب شاه رییس شورای ولایتی به سوی خانه اش روان بود، همراه برادرش مورد حمله افراد مسلح ناشناس قرار گرفته به قتل رسیدند.
محمدحسن آمر امنیت قوماندانی امنیه این ولایت همچنان تایید میکند که رویداد روز گذشته در منطقه موسوم به تانک تیل نوآباد مربوط به حوز? پنجم امنیتی شهر غزنی رخ داده.
وی میگوید که تحقیقات در پیوند به این رویداد جریان دارد و تا هنوز به اتهام قضیه کسی بازداشت نشده است.
نصرت الله یک شاهدعینی میگوید: "زمانیکه من به سوی خانه در حرکت بودم سه نفر در نزدیکی تانک تیل از موتر پایین شد، بالای موتر رییس شورای ولایتی غزنی حمله کردند که درنتیجه وی را با یک محافظ اش به قتل رسانده از ساحه فرار نمودند."
طالبان مسلح مسوولیت این رویداد را بدوش گرفته با ارسال خبرنام? به رسانه گفته است هواداران آنها ساعت شش شام گذشته قاضی صاحب شاه را به قتل رسانده اند.
قابل ذکر است که قاضی صاحب شاه از چهره های مطرح جهادی و از اعضای حزب وحدت اسلامی افغانستان بود.
این حالیست که حدود یک ماه قبل نیز در همین محل رییس سارنوالی ولایت غزنی کشته شد که مسوولیت آنرا طالبان مسلح به عهده گرفتند.
خبرنگار: سید رحمت الله علیزاده ویرایش: ف. اخگر منبع:: http://www.wakht.af/index.php?option=com_content&view=article&id=5821%3A2012-08-30-11-47-11&catid=53%3A2011-07-23-10-18-29&Itemid=44&lang=fa |
محمد علی احمدی معاون والی غزنی به خبرگزاری بخدی گفت: "حوالی ساعت شش شام امروز( چهارشنبه)، شورشیان مسلح طالب، رییس شورای ولایتی غزنی را به قتل رساندند."
این رویداد در منطقه موسوم به تانک تیل نوآباد در حومه شهر غزنی رخ داده که بر اثر تیر اندازی، محافظ آقای صاحب شاه نیز کشته شده است.
قاضی صاحب شاه از چهره های مطرح جهادی و از اعضای حزب وحدت اسلامی افغانستان بود.
مقام های محلی در غزنی از صاحب شاه قاضی، به عنوان یک شخصیت برجسته جهادی یاد می کنند.
مقام های محلی در غزنی از صاحب شاه به عنوان یک شخصیت برجسته جهادی یاد می کنند.
غزنی از ولایت های ناآرام کشور است که در بخش های این ولایت، طالبان و اعضای وفادار به حزب اسلامی به صورت گسترده حضور دارند.
شب گذشته نیز، در حومه شهر غزنی درگیری شدیدی بین ماموران نظامی و طالبان گزارش شده است.
باشندگان غزنی می گویند که طالبان به چندین پوسته امنیتی با سلاح های سنگین و سبک حمله کردند اما مقام های محلی در این ولایت می گویند که این درگیری تلفات نداشته است.
با این حال، معاون والی غزنی می گوید که طالبان مسئول قتل قاضی صاحب شاه هستند اما طالبان تا هنوز در این مورد چیزی نگفته اند.
محمد جاوید یک شاهد عینی به خبرگزاری بخدی گفت که حد اقل چهار مرمی به سر رییس شورای ولایتی غزنی اصابت کرده است.
او می گوید که این حادثه در چند متری یک پوسته امنیتی رخ داده است و ماموران این پوسته در هنگام تیر اندازی هیچ واکنشی از خود نشان نداده اند.
مقام های محلی در غزنی تا اکنون در این مورد چیزی نگفته اند.
با این حال، محمد علی احمدی می گوید که محل حادثه در محاصره ماموران امنیتی قرار دارد و عملیات جستجو آغاز شده است.
سنایی – غزنی
حامد کرزی کشته شدن رئیس شورای ولایتی غزنی را شدیداً محکوم کرد
تاریخ نشر: Aug 30, 2012
9 سنبله 1391 - حامد کرزی رئیس جمهوری اسلامی افغانستان کشته شدن قاضی صاحب شاه رئیس شورای ولایتی غزنی را به شدیدترین الفاظ محکوم کرد.
قرار معلومات مسئولین ولایت غزنی، دشمنان مردم افغانستان عصر دیروز در منطقه نو آباد شهر غزنی بالای قاضی صاحب شاه رئیس شورای ولایتی غزنی حمله تروریستی را انجام دادند که در نتیجه آن قاضی صاحب شاه و پسر عمه اش به شهادت رسیدند.
رئیس جمهوری اسلامی افغانستان که در حال حاضر در اجلاس سران کشور های عضو عدم انسلاک در شهر تهران بسر می برد، این حادثه را شدیداً محکوم کرد و عاملین آنرا دشمنان صلح و آرامش کشور دانست.
حامد کرزی افزود: دشمنان مردم افغانستان با انجام چنین حملات تروریستی می خواهند نقش بزرگان و متنفذین ما را که برای صلح و پیشرفت کشور تلاش می کنند، تضعیف نمایند، اما باید بدانند که آنان به اهداف شوم شان نخواهند رسید.
رئیس جمهور کشور از کشته شدن رئیس شورای ولایتی غزنی متاثر گردیده، مراتب تسلیت و همدردی عمیق خویش را برای خانواده موصوف ابراز می کند و برای شهدا از بارگاه خداوند منان جنت فردوس تمنا دارد.
در سال 1994 میلادى توّسط «ملاّ محمّد عمر» در قسمت جنوبى افغانستان در شهر «قندهار» تأسیس شد و از سال 1996 تا سال 2001 قسمت معظم کشور افغانستان را تحت سیطره خود داشت.
حرکت اوّلیه طالبان به صورت ضعیف در سال هاى بین 1979 تا 1985 شکل گرفت. در آن ایّام میان افغانستان و شوروى جنگ در گرفته بود و هرج و مرجى که در فضاى افغانستان حاکم بود، فرصتى را براى حرکت طالبان بوجود آورده بود.
در دهه 1980 میلادى افغانستان توسّط اتّحادیه جماهیر شوروى به تسخیر درآمد و در طىّ این نبرد، نیروهاى مجاهدین افغانستان توسط آمریکا حمایت مى شدند، ولى سلطه شوروى بر افغانستان دیرى نپایید.
بعد از عقب نشینى نیروهاى شوروى در سال 1989 میلادى از شهرهایى نظیر «ازبک» و «تاجیک» گروه هاى کوچک دیگرى نیز به قدرتى نسبى دست یافتند. در همین ایّام بود که نیروى طالبان خود را به عنوان «اسلام خواهان» معرّفى کردند.
آنها که اکثر از نژاد «پشتو» بودند، تصمیم گرفتند که بار دیگر حکومت مرکزى را در کابل تسخیر کنند و در طىّ این مدّت از ناحیه آمریکا تأمین تسلیحاتى مى شدند!
در بدو این حرکت هزاران نفر از مردان جوان که اکثر آنها در اردوى حفاظتى آوارگان به سر مى بردند و نیز افراد یتیم و بى سرپرست بسیارى به این گروه پیوستند.
طالبان خود را به عنوان لشکر صلح! معرّفى کردند و افراد بسیارى که بیشتر پشتو بودند و از جنگ هاى سابق و هرج و مرجى که بر این کشور حاکم بود، خسته شده بودند این گروه را حمایت مى کردند; در حالى که بسیارى از افراد طالبان در مدارس وهّابیّون افراطى در پاکستان پرورش یافته بودند.
طالبان جنگ خود را در سال هاى 1994 تا 1995 در قسمت
جنوب و غرب افغانستان آغاز کردند و قندهار، هرات و سایر شهرهاى مجاور را به تصرّف خود درآوردند. در سال 1995 به حوالى کابل رسیدند ولى در همان سال توسّط نیروهاى حکومت عقب رانده شدند. آنها همچنان در تسخیر کابل سعى کردند تا آن که در سال 1996 کابل را به تصرّف خود درآوردند، که نتیجه آن از بین رفتن 50000 نفر بود! «برهان الدین ربّانى» و «گلبدین حکمتیار» به سمت شمال کشور فرار کردند و طالبان نیز بعد از اشغال کابل «محمّد نجیب الله» را که از طرف شوروى در آنجا فعّالیّت مى کرد، اعدام کردند.
در این ایّام بود که طالبان قوانین خشک مذهبى وهّابى هاى افراطى را به مرحله اجرا درآوردند.
ملاّ محمّد عمر که بالاترین عضو در نیروى طالبان بود شورایى را تأسیس کرد که متشکّل از اعضاى بالارتبه طالبان بود و قانون نهایى فقط با تصویب «ملاّ محمد» به مرحله اجرا در مى آمد!
طالبان از طریق رادیوى کابل و توسّط بلندگوهایى که بر روى کامیون ها مستقر کرده بودند، قوانین خود را به گوش ساکنین مى رساندند، آنها سینماها و تئاترها را تعطیل کردند و مردان را با ضرب شلاّق مجبور به اقامه نماز در مساجد مى کردند. مدارس دخترانه را تعطیل نمودند و کارکردن زنان در خارج از خانه نیز ممنوع گشت. در نتیجه اکثر اعضاى بیمارستان ها از کار برکنار شدند. این در حالى بود که بسیارى از زنان، مردان خود را در جنگ از دست داده بودند و از تأمین معاش خود عاجز بودند.
طالبان بدون تشکیل دادگاه، افراد مجرم را مجازات مى کردند و مانند گوسفند سر مى بریدند، براى آنها مهم نبود چه کسى را مى کشتند، شیعه یا سنّى، هر کس مخالف آنها بود از دم تیغ مى گذراندند.
رژیم طالبان مکان امنى براى «اسامه بن لادن» ایجاد کرده بود، چرا که او در دهه 1980 به نفع افغانستان بر ضدّ رژیم شوروى اقدامات زیادى انجام داده بود و در پایان همین نبرد بود که او گروه «القاعده» را تأسیس کرد و گروه القاعده در حفظ طالبان اهتمام به سزایى داشت و همگام با طالبان با نیروى ائتلاف شمال در نبرد بود.
«بن لادن» کسى بود که آمریکایى ها او را به عنوان تروریستى با نبوغ و خوش استعداد تشخیص داده بودند چرا که در سال 1998 به سفارت آمریکا در کنیا و تانزانیا حمله کرده بود که در نتیجه حدود 250 یا 190 نفر کشته و بیش از 1400 نفر زخمى شدند!
به گفته آمریکایى ها حمله 11 سپتامبر هم توسّط بن لادن انجام شده بود و بدیهى بود که آمریکا «اسامه» را از «طالبان» طلب کند ولى رهبر طالبان این خواسته را هرگز نپذیرفت چرا که او وامدار «بن لادن» بود، و او را حافظ منافع خود مى دانست.
در ماه اکتبر آمریکا حمله خود را بر ضدّ تروریسم آغاز کرد و در نتیجه قسمتى از حمله خود را به طالبان و القاعده معطوف داشت و انگلیس هم او را همراهى مى کرد. در این هنگام نیروى ائتلاف شمال نیز به حرکتى بر ضدّ طالبان دست زد که از طرف آمریکا نیز حمایت مى شد و کابل و سایر شهرهاى مهم را به تصرّف درآوردند و در نتیجه در همان سال طالبان نیروى مقاومت خود را از دست داد و سرانجام در همان سال «هرات» را نیز واگذار کرد.
طالبان در زمان اوج قدرت خود، از ناحیه کشورهایى نظیر پاکستان، عربستان سعودى و آمریکا حمایت مى شدند، ولى این حمایت دیرى نپایید.
بنابر تخمین ها، جنبش طالبان در سال هاى 1995 و 1996 براى تداوم فعّالیّت ها و عملیّات خود، سالانه به 70 میلیون دلار نیاز داشته اند. به نوشته نشریّه هندى «تحلیل استراتژیک» بخش اعظم این بودجه از طریق عربستان سعودى تأمین مى گردید. هفته نامه نیوزویک در یکى از گزارش هاى خود پیرامون این موضوع مى نویسد: ریاض مهم ترین منبع مالى جنبش طالبان است!
«ملاّ محمّد عمر» رهبر گروه طالبان در یک سفر به عربستان سعودى با مقامات بلند پایه این کشور دیدار و گفت و گو کرد و ریاض هم مبلغ 10 میلیون دلار کمک در اختیار گروه تحت امر وى قرار داد، تا به خشونت هاى بى حساب خود ادامه دهند، ولى همان گونه که اشاره شد بعدها همه به آنها پشت کردند و حکومت طالبان به تاریخ سپرده شد.(1)
به هر حال به سبب خشونت هاى بى حساب طالبان، وقتى آمریکایى ها که خود از سردمداران خشونت در جهان هستند، به آنها حمله کردند نه تنها کسى از طالبان دفاع نکرد بلکه به سقوط آنها کمک کردند، و با تمام مشکلاتى که آمریکایى هاى استعمارگر براى مردم افغانستان به وجود آوردند، مردم افغان آنها را بر طالبان ترجیح دادند، چرا که فکر مى کردند خشونت طالبان از خشونت آمریکایى ها بیش تر است.
همان گونه که گفتیم طالبان زنان و دختران را به کلّى از تحصیل بازداشتند، و با هر گونه مظاهر زندگى جدید، هر چند مفید و مثبت بود به مبارزه برخاستند و همه آن ها را «بدعت» مى شمردند.
آن ها در حالى که افراد را به خاطر نداشتن ریش هاى بلند سرزنش و گاه بازداشت مى کردند، کشت تریاک را در افغانستان گسترش دادند و به قاچاق موادّ مخدّر کمک شایانى کردند، در عین حال حتّى کشیدن سیگار را حرام مى دانستند! و این به خاطر آن بود که درآمد مهمّى از کشت و قاچاق تریاک داشتند و با آن سلاح تهیّه مى کردند و برادران دینى خود را مى کشتند و هیچ کس نمى داند چگونه این تضادّ عملى را توجیه مى کردند: کشیدن سیگار حرام، گذاردن ریش هاى بلند لازم، امّا کِشت و قاچاق موادّ حرامى مثل تریاک به طور گسترده جایز!
منبع: http://makarem.ir/websites/farsi/compilation/book.php?bi=79&itg=7&s=ca
نام گروهی از شورشیان مخالف دولت افغانستان است که دارای عقاید مذهبی و وابسته به مکاتب حنفی و وهابی در دین اسلام است.
طالبان در افغانستان و جهان عرب به کسانی گفته می شود که در مکاتب و مدارس دینی تعالیم اسلامی را فرا می گیرند.
پیدایش
در ده اکتبر سال 1994 میلادی در اوج جنگ های داخلی افغانستان گروهی وارد منطقه سپین بولدک ولایت قندهار در جنوب افغانستان شدند و نام خود را «تحریک اسلامی طلبای کرام» نهادند. در میان سر دم داران طالبان اعرابی وهابی از عربستان سعودی وجود داشت. حمایت های مکرر و پنهان عربستان سعودی از به اصطلاح جهاد گران طالبان ادامه داشت. آنها با شعار جهاد با شرک و کفر و اینکه هر کس کشته شود به بهشت خواهد رفت به زودی پیروان زیادی از افغانستان و پاکستان پیدا کردند.
پیشروی سریع
طالبان بزودی مناطقی در جنوب افغانستان را که زیر تسلط دولت مجاهدین به رهبری برهان الدین ربانی بود اشغال نمودند آنها یک ماه و دو روز پس از اعلام موجودیت ولایت قندهار چهارمین ولایت مهم افغانستان را تصرف کردند. طالبان به پیشروی های خود ادامه می دادند و تعدادی از ولایات را بدون جنگ یکی پس از دیگری را اشغال مینمودند که به ترتیب ولایات دیگری میدان وردک ، لوگر ، خوست ، هرات ، جلال آباد و کابل رابا اندک درگیری های تا تاریخ 26 سپتامبر 1996 به تصرف خود در آوردند.
ورود به کابل
طالبان 26 سپتامبر 1996 کابل پایتخت افغانستان را تصرف کردند . آنان به محض ورود دکترمحمد نجیب‌الله احمدزی، رئیس جمهوری سابق افغانستان و برادرش شاهپور احمد زی را کشتند و جنازه هایشان را در چهارراه آریانا در نزدیکی ارگ ریاست جمهوری افغانستان به نمایش گذاشتند. سپس به تدریج سه چهارم خاک افغانستان را متصرف شدند.
امارت اسلامی
طالبان سپس نام حکومت خود را امارت اسلامی افغانستان گذاشتند و تشکیلات خود را از طریق رادیو افغانستان اعلان نمودند. کشورهای پاکستان ، امارات متحده عربی و عربستان سعودی تنها سه کشوری بودند که طالبان را به رسمیت شناختند.
حلقه رهبری
حلقه رهبری طالبان را کسانی تشکیل میداد که تعدادی از آنان هیچ گاه دیده نشدند و با رسانه صحبت نکردند و تصویری از آنان مشاهده نشده است.
در مجموع رهبری طالبان در آنزمان را میتوان به سه قسمت تقسیم کرد
1 - طلاب = کسانیکه رهبری اصلی را به عهده داشتند (به زعامت ملا عمر
2 - آنهائی که دیدی باز تر نسبت به قضایا داشنتد ( به رهبری ملا احسان الله)
3 - میانه روها که شمارشان کمتر بود و نقش عمده ای در قضایای بزرگ سیاسی نیز نداشتند ، زیرا شاید در صورت میانه روی منافعشان به خطر می افتاد .
در مجموع افراد زیر حلقه رهبری طالبان را تشکیل میدادند.
ملامحمد عمر ( رهبر کل )
اعضای شورای داخلی
ملا محمد ربانی
ملا احسان الله
ملا محمد
ملا عباس
ملا پاسانی
اعضای شورای مرکزی
ملا محمد حسن
ملا نورالدین
ملا وکیل احمد
ملا شیرمحمدملنگ
ملا عبدالرحمن
ملا عبدالحکیم
سرداراحمد
حاجی محمد غوث
معصوم افغانی
طالبان به تدریج افراد زیر در پست های زیر تعیین نمودند.
رهبر اصلی ( ملا محمد عمر )
رئیس شورای کابل ( ملا حمد ربانی)
رهبر سیاسی لوگر ( ملا محمد غوث)
مسئول سواره مناطق اشغالی ( ملا احسان الله)
والی قندهار ( ملا محمد حسن )
والی هرات (ملا یارمحمد)
والی پکتیا (ملا کرامت الله)
وزیر خارجه (ملا شیر محمد استانکزی)
رئیس بانک (ملا احسان الله احسان)
وزیر اطلاعات و فرهنگ (ملا امیر خان متقی)
رئیس امنیت ملی (ملا فاضل احمد)
نماینده در سازمان ملل ( حامد کرزی ) (مورد پذیرش کرزی واقع نشد) [نیازمند منبع]
وزیر پلان ( قاری دین محمد)
وزیر مهاجرین ( ملا عبدالرقیب )
حکومتی متفاوت
تصویری تاریخی از لحظه انهدام مجسمه تاریخی بودا در بامیان توسط گروه طالبان.تعدادی از مردم افغانستان به علت خستگی از جنگ های داخلی طالبان را ترجیح می دادند. اما طالبان با دیدگاهی بسته و افکاری متفاوت با محیط و جهان برخورد کردند و به نوعی با بازگشت به نگرش های مذهبی و با زیر فشار قرار دادن مردم موجبات نارضایتی قشر کثیری از مردم افغانستان را فراهم ساختند. آنها نام حکومت افغانستان از جمهوری اسلامی به (امیر نشین) ( امارت اسلامی افغانستان) تبدیل نموده و رهبر خود ( ملا محمد عمر ) را به عنوان امیرالمومنین معرفی نمودند. قطع نامه های مکرر شورای امنیت را نادیده گرفتند و تعدادی از خارجیان را اخراج نمودند. حکومت طالبان با رادیو ، تلویزیون ، موسیقی ، نقاشی ، مجسمه سازی و آثار هنری مخالف بودند و مجسمه های بودا در بامیان را که از جمله غنائم فرهنگی و باستانی افغانستان بود را منهدم ساختند.
آنها به زنان نیز اجازه نمی دادند تا به تنهای از خانه هایشان بیرون شوند. مجازات لواط کاران و زناکاران مرگ بود و کسانی که دزدی می نمودند دستشان باید قطع می شد. مردم را بزور از مغازه هایشان به مساجد برای ادای نماز می فرستادند. ریش مردان را در نظام طالبانی باید بلند می بود و موهای سرشان را می بایست کوتاه می نمودند هر چند طالبان پخش هرگونه اخبار مبتنی بر اختلاف میان این گروه را پنهان نگه می داشتند ، اما گاهی خبرهایی از ایجاد اختلافات میان تندروان و میانه روان تراوش می کرد.
اتهام به طالبان
گروه های مخالف طالبان همواره ، سعی بر این داشتند تا جهانیان را متوجه این موضوع بسازند که طالبان از سوی سازمان استخباراتی پاکستان رهبری می شوند ، در حالیکه این اتهام مدام از سوی طالبان رد گردید و در عین حال پاکستان بزرگ‌ترین دوست طالبان شناخته میشد. گروه های مجاهدین به این عقیده بودند که پاکستان به خاطر عدم توجه دولتهای افغان به خط دیورند حاضر به مشاهده امنیت و حاکمیت یک دولت مقتدر در افغانستان نیستند.
طالبان و بن لادن
بن لادن اصلیت عربستان سعودی. پدر وی 57 فرزند داشت. بن لادن سرمایه دار مخالف حکومت عربستان سعودی به بهانه کمک به طالبان یک سال بعد از استقرار نظام طالبان با هواپیمای شخصی خود وارد جلال آباد شد و مورد استقبال مقامات طالبان قرار گرفت. در پی حملات تروریستی به برخی از قرارگاه های نیروهای امریکائی در برخی از کشورها در آفریقا و آسیا ، ایالات متحده بن لادن را مسئول این حملات عنوان نمود. هنوز برخی از صاحبنظران به این عقیده اند که انفجارات سیاست خاص امریکا برای مخدوش ساختن افکار مردم جهان بوده است و اسامه بن لادن دست پرورده نظام ایالات متحده بوده ولی در عوض این اظهارات از سوی هواداران و اطرافیان بن لادن همواره به شدت رد شده است.
طالبان و حمله تروریستی یازده سپتامبر
حمله تروریستی یازده سپتامبر به نوعی طالبان را با یک مشکل جدید روبرو ساخت. آمریکا در یک اقدام عاجل اسامه بن لادن رهبر گروه اسلام گرای القاعده را مسئول این حملات عنوان کرد و از گروه طالبان خواست تا وی را در اولین فرصت به امریکا تحویل دهد. با توجه به گرایش شدید طالبان به مسائل سنتی که در افغانستان مردانگی و یا جوانمردی از اصول سنتی افغانیت محسوب می گردد به هیچ وجه طالبان حاضر به تحویل اسامه بن لادن به امریکا نشدند.
شکست طالبان
با وقوع حادثه تروریستی یازدهم سپتامبر و عدم تسلیم بن لادن به امریکا از سوی طالبان ، بهانه حمله به افغانستان در اختیار امریکا قرار گرفت. ایالات متحده امریکا به تاریخ 7 اکتبر 2001 به افغانستان حمله نمود طالبان با همکاری اعضای جبهه مخالف طالبان (مجاهدین سابق) شکست خوردند و حامد کرزی رئیس جمهور دولت موقت افغانستان گردید.
پیدایش مجدد
طالبان پس از مدتی کوتاه مجدداً اعلان موجودیت نموده و با حاکمیت افغانستان مخالفت ورزیدند. دولت افغانستان این بار نیز پاکستان را به حمایت پی در پی از طالبان متهم نمود. طالبان در ظهور مجدد خود بیشتر در مناطق جنوبی افغانستان ، با نیروهای بین المللی و افغان درگیر شدند. مناطق جنوبی افغانستان هم اینک صحنه نبردهای خونین میان شبه نظامیان طالبان و نیروهای ناتو و افغان است.
اقوام ساکن در افغانستان
افغانستان کشوری است که دارای گروه‌های قومی متعدد که برخی از اقوام آن، هنوز ناشناخته است. البته مردم شناسان تلاش‌های فراوان نمودند و نتایج خوبی را در این زمینه نشان میدهد. از جمله مردم شناسان «اروین، اورال» و همکارانش، تعدادی 55 قوم را در افغانستان شناسایی کرده‌اند.
گروهی از محققان افغانستان را موزه ای از نژاد و ملل گوناگون می دانند که سکنه فعلی آن بازماندگان دو نژاد عمده هستند:
نژاد سفید: شامل پشتون ها، تاجیکها ، هزارها ،نورستانیها و ...
نژاد زرد : شامل ازبکها ،ترکمنها ،قرقیزها ،مغولها ،و ...
نقشه اقوام افغانستان
پشتونها ( افغانها – پاتانها ):
این تبار عمدتاً در شرق و جنوب و بعضی از آنها در شمال و غرب کشور زندگی می‌کنند، جمعیت آنان در حدود 30 درصد از کل جمعیت افغانستان برآورد شده است، زبان این قوم، پشتو و از شاخه‌های زبان هند و اروپایی است. این طایفه اکثراً پیرو مذهب حنفی از مذاهب اهل سنت هستند، اما در بین آنها پشتونهای شیعه نیز زندگی می کنند.
پشتونها به لحاظ ساختار درون قومی به دو طایفه (قبیله) بزرگ «غلزایی یا غلجه زایی» و «درانی یا ابدالی» منشعب می‌شوند، که از دیر زمانی رقابت بر سر قدرت سیاسی، میان این دو طایفه وجود داشتند، همین امر جنگ‌های قومی متعددی را موجب گشته است، از تأسیس حکومت افغانی در سال 1126ش. به دست احمدخان ابدالی حکومت افغانستان تحت سلطه درانی‌ها بود که آنها نیز به دو تیره‌ی «سدوزایی» و «بارک زایی» تقسیم گردید.
طایفه «غلزایی» هرچند در ساختار قدرت سیاسی مشارکت داشته، اما هیچگاه حکومت انحصاری را چون رقیب خود در دست نداشته است. اما پس از کودتای مارکسیستی، سال 1357ش. بود که با سقوط سلسله‌ی «بارک زایی» حاکمیت سیاسی در اختیار طایفه‌ی دیگر از پشتونها (غلزایی) قرار گرفت. بدین ترتیب ساختار قدرت سیاسی تنها خود را در برابر مطالبات قبیله‌ی رقیب از اقوام پشتون پاسخگو می‌دانست و نوعی انحصار سیاسی را شاهد بوده است که بر اساس آن اقوام غیر پشتون از مشارکت سیاسی در این ساختار محروم بوده‌اند.
نحوه تقسیم اقوام این دو ایل بزرگ پشتون به شرح زیر است:
قوم درانی ( ابدالی ):
الف: زیلوک : که خود شامل اقوام الکوزی، اچک زی، پوپلزی، بارکزایی می شود
ب : پنج پاو : که خود شامل نورزایی، علی زایی و اسحاق زایی است.
قوم غلجه زایی ( غیلزایی ):
الف : تورانی : کوتک و احمد زی
ب : بورانی : کوتک، وبابی
نقشه پشتونستان
هزاره‌ها:
هزاره‌ها که تقریباً 25 درصد از کل جمعیت افغانستان را تشکیل می‌دهند، طبق نظریه‌هایی این تبار از بومیان اصلی این سرزمین می‌باشند. در گذشته اکثریت آنان در مرکز افغانستان موسوم به منطقه هزاره‌جات می‌زیستند، اما امروزه در اکثر مناطق این کشور زندگی می‌کنند.
هزاره ها از قدیمی ترین ساکنان این سرزمین هستند و دومین قوم بعد از پشتونها. بعضی از محققان هزاره ها را از بازماندگان قوم مغول می دانند ولی شاید بتوان گفت که هزاره ها ترکیبی از نژادهای ایرانی و مغولی باشند.
صرف نظر از ریشه‌های تاریخی آن و مباحث مربوط به تبارشناسی، هزارها عمدتاً پیرو مذهب امامیه اثناعشری هستند و عده کمی از آنها که سنی مذهب هستند در قسمتهای بدخشان ، پنجشیر، بادغیس، و نوربند زندگی می کنند.
هزاره ها به زبان فارسی (دری) تکلم می‌کنند، مهاجران این قوم که به دلیل ظلم و بیدادگری امیر عبدالرحمن خان، در سالهای 1257 تا 1280ش. جلای وطن کرده‌اند، در خراسان فعلی ایران و بلوچستان پاکستان متوطن گشتند و از نظر سیاسی، هزاره‌های شیعی، کاملاً در انزوای سیاسی قرار داشتند تا اجلاس «بن» که در سال 1380ش. برگزار گردید، کمترین سهمی در ساختار قدرت سیاسی این کشور را نداشتند. البته در دوره کمونیست‌ها نیز تا حدودی به مقامات بالای حکومتی راه یافته‌اند، از جمله صدارت سلطانعلی کشتمند... در دهه 1270ش. در پی اجرای سیاست‌های تبعیض قومی و مذهبی عبدالرحمن خان، آنان زیر فشار شدید دستگاه حکومتی قرار داشتند، که به عنوان سیاست استراتژیک صاحبان بعدی قدرت در این کشور قرار گرفت.
هزاره‌ها در برابر تهاجمات خارجی همواره از افغانستان دفاع نمودند و تا کنون هیچ نیروی استعماری نتوانسته است قلب افغانستان را تسخیر کند، مبارزات این مردم علیه استعمار انگلیس در گذشته و مبارزات امروزی‌شان علیه نیروهای متجاوز روسی گواه بر این حقیقت است و حتی از دورترین زمان‌ها تا جایی که تاریخ به یاد دارد، هزاره‌ها سدّ استواری در برابر تهاجمات خارجی بوده‌اند، چنانچه در برابر حملات: کوروش، اسکندر، چنگیز، تیمور و شیبانی، از خود مقاومت عجیبی نشان داده‌اند.
تاجیکها:
این تبار به لحاظ موقعیت اجتماعی و سیاسی، سومین گروه قومی در افغانستان محسوب میشود که جمعیت این قوم 6/20% جامعه افغانستان را تشکیل می‌دهند. آنان به زبان فارسی تکلم می‌کنند و این قوم از اقوام آریایی است که دیر زمانی است که در مناطق مختلف کشور به ویژه شمال و شمال شرقی افغانستان، ساکن هستند و به لهجه تاجیکی که از لهجه‌های زبان فارسی است تکلم می‌کنند و با سکونت در شهرها و روستاها به کشاورزی، باغداری و دامداری اشتغال دارند، به رغم انحصار حکومت سیاسی، این تبار به طور محدود، در ساختار قدرت سیاسی سهیم بوده‌اند.
تاجیکها اکثرا زندگی ایلی و قبیله ای را تا حدی رها کرده وروش پیشرفته و شهرنشینی را اختیار کردند که به چهار گروه تقسیم می شوند:
1 - هراتی فارسی زبان: در هرات و اطراف آن زندگی می کنند و نصف شیعه و نصف دیگر سنی مذهب هستند . شغلشان اکثرا زراعت ،تجارت ّ، مالداری صنعت و اموراداری هست
2 - دری زبانهای منطقه ترکستان: محدوده شهرهای شمالی کشور مانند مزار شریف ،قندوز ،بغلان ،و....را شامل میشود . بیشتر با تاجیکها و ازبکها آمیخته شده اند و اکثریت سنی مذهب هستند
3 – تاجیک کوهستانی: در نقاط مرتفع دامنه های هندوکش و پامیر زندگی می کنند ،بسیار کم اختلاط نژادی پیدا کرده اند . اکثرا سنی مذهب هستند و تا مرز چین گسترش یا فته اند .
4- تا جیکهای نیمه کو چی: در دوره شکاری زندگی زندگی می کنند بیشتر سنی مذهب و شیعه مردم هزاره می باشند.
ازبکها:
این تبار از اقوام ترک تبارند، در نواحی شمال افغانستان ساکنند و عمدتاً در شهرهای: مزارشریف، شبرغان، میمنه، خان آباد، قندوز و... سکونت دارند، جمعیت آنان با دیگر اقوام ترک تبار 20 درصد کل جمعیت کشور برآورد شده است.
ازبکها از اعقاب ترکان زرد پوست آسیای مرکزی می‌باشند و به مشاغل چون: کشاورزی و دامداری اشتغال دارند و به زبان ازبکی، که زبان مادری این قوم است، ترکیبی از واژه‌های ترکی است. از نظر سیاسی، اینان نیز چون دیگر اقوام از حکومت محروم بوده و همواره تحت فشار قرار داشته‌اند، به همین علت در فقر و محرومیت می‌زیسته‌اند و از نظر مذهب اکثریت این قوم سنی مذهبند.
سایر اقوام:
ترکمنها، قزلباشها، قرقیزها، بلوچ‌ها و... از دیگر اقوام ساکن در افغانستان هستند، در حالی که قزلباشها بیشتر در شهرهای غزنی، کابل، هرات، قندهار، متمرکزند، ترکمنها در طول کرانه‌های «آمودریا» و مرزها شمال غربی افغانستان سکونت دارند و اغلب به دامداری مشغولند، قرقیزها در ناحیه شمال شرقی کشور و در منطقه «واخان» زندگی می‌کنند. بلوچ‌ها نیز در جنوب غربی کشور در مجاورت با بلوچستان ایران و پاکستان ساکن هستند.
مورخ شهیر عصر عبدالرحمن خان، کاتب هزاره در این مورد می‌نویسد: «که تعداد اقوام و طوایف ساکن در افغانستان با شعب و زیر مجموعه‌های خود تقریباً به 138 قوم و طایفه می‌رسند».
چادر نشینها :
در افغانستان بین 2 تا 3 میلیون چادر نشین و نیمه چادرنشین و به تعبیری کوچ نشین وجود دارد . افغانها آنها را کوچی می نامند. این عده در شمال و جنوب کشور پراکنده اند.
عده زیادی از کوچ نشینان از این غلجه زایی ( پشتون ) هستند . آنها در فصل پائیز از ارتفاعات جنوبی افغانستان عبور کرده و با گذر از مرز پاکستان در استان سر حد پاکستان اطراق می کنند و سپس در فصل بهار راهی ییلاقها و مراتع افغانستان گردیده و به فروش کالاهای خود و خرید کالاهای مورد نیاز می پردازند.
گروه‌های قومی و نژادی افغانستان
در سال 1986 «آوریوال» فهرستی از گروه‌های قومی در افغانستان را به شرح زیر یادداشت نموده است:
پشتو
هزاره
ازبک
تاجیک
ترکمن
شادی باز
گوارباتی
طاهری
عرب
قزلباش
جوگی
تایمنی
براهوایی
گوجار
تیرابی
سیگ
موری
مغول
مونجانی
شیخ محمدی
زوری
قرقیز
اشکاشمی
شیغنانی
یهودی
جت
قپچاق
سنگلیچی
قارلیق
تیموری
پیکراغ
روشانی
فارسی
فیروز کوهی
میش مست
قزاق
واخی
جمشیدی
غوربت
پاراچی
نورستانی
ایماق
ملیکی
وانگ والا
ارموری
بلوچ
جلالی
تاتار
کوتانا
هندو
|
با طالبان و طالبانیسم چه باید کرد؟ هویتگرایی (قسمت اول)
با طالبان و طالبانیسم چه باید کرد؟ انتخاب (قسمت دوم)
با طالبان و طالبانیسم چه باید کرد؟ عملیات انتحاری (قسمت سوم)
با طالبان و طالبانیسم چه باید کرد؟ افغانستان تغییر (قسمت چهارم)
با طالبان و طالبانیسم چه باید کرد؟ سه راه حل (قسمت پنجم)
صلحطلبی، هدف غاییِ سیاست
طالبانِ قدرت، نشسته بر پوستین استبداد دینی
#نسل کشی هزاره ها - شیعیان در افغانستان!
داعش را امریکا ایجاد کرد
پیامد صلج امریکا و طالبان در قطر
[عناوین آرشیوشده]
بازدید دیروز: 38
کل بازدید :651328
پیش به سوی عدالت، صلح و امنیت در افغانستان
غزنی؛ ولایت والی ساز - تجربه تلخ [65]
جایگاه علی علیه السلام درهستی [17]
چه کسی به طالبان پول میدهد؟ [43]
دانلوود نرم افزار اسلامی [19]
چرا همدستی طالبان در روز قدس [20]
در انتخابات پارلمان به اصلح رای بدهیم [4]
در انتخابات پارلمان به اصلح رای بدهیم [3]
رد مطالب شبکه تقرثه انگیز اهلبیت توسط آیت الله محقق کابلی [21]
نقش علم و دانش در پیشرفت انسان [7]
آمریکا و سیاست دوگانه در افغانستان [6]
عید سعید غدیر بر مسلمین مبارکباد [5]
مسلمانان قربانی فتوای ملا و مفتی! [23]
60% مبتلا به مشکلات روانی و روحی! [5]
دشمنان صلح و امنیت در افغانستان [13]
[آرشیو(28)]
تابستان 1387
بهار 1387
زمستان 1386
پاییز 1386
تابستان 1386
بهار 1386
زمستان 1385
تابستان 1385
بهار 1385
پاییز 1388
بهار 1388
زمستان 1388
بهار 1389
تابستان 1389
تابستان 1388
تابستان 89
زمستان 88
بهار 89
پاییز 89
زمستان 89
بهار 90
تابستان 90
پاییز 90
زمستان 90
بهار 91
تابستان 91
پاییز 91
زمستان 91
بهار 92
تابستان 92
پاییز 92
زمستان 92
بهار 93
تابستان 93
زمستان 93
پاییز 93
بهار 94
تابستان 94
پاییز 94
زمستان 94
بهار 95
تابستان 95
بهار 96
پاییز 96
زمستان 96
نوشته های پیشین وبلاگ
بدنبال آرامش
مجله مینه - پشتو
شورای جهانی هزاره
پایگاههای اطلاع رسانی مراجع تقلید
آیت الله محقق کابلی
زبان انگلیسی یاد بگیریم
علیجان زاهدی غزنوی
کودکان افغان عکس و تصویر
سلامت روان فرزندان
نسیم رهایی / ککرک غزنی / محمدی
آیت الله محقق کابلی
حزب وحدت
سایت شهید مزاری
سایت دانشگاه کاتب هزاره
سایت آیت الله محسنی
سایت ریاست جمهوری افغانستان
تاجیک مدیا
متن کامل قرآن کریم - دانلود
موسیقی افغانی برای وبلاگ
کشتار شیعیان در کراچی یا در هر کجای دیگر تاکی و تا چند!؟
مجمع علمی فرهنگی نور
سایت امام هادی- آیت اله محقق غزنوی
وبلاگ پشتو -جامعه روحانیت پشتونهای شیعه
سایت موسوی لاری - دانلوود کتاب
جمهوری سکوت
معلم عزیز رویش - مدیر لیسه معرفت غرب کابل
پیوندهای فرهنگی مذهبی
شریف حبیبی
از غزنی / واسع هیله من
آلبوم عکس و تصویر این وبلاگ
سایت جنبش ملی افغانستان
اندیشه مثبت
افغانستان پس از جنگ
تاجیک مدیا
سادات افغانستان
وبلاگ حقوقی صارم
لینکستان وبلاگهای افغانستانی
سایت گشایش
سایت غرجستان
سایت طلوع فجر
آموزش زبان انگلیسی
هفته نامه نىای غؤنه
غرجستان
تاجیک مدیا
قلم بیقرار
خبرنامه علودانی
هزاره پیوند
خبرهای تازه از علودانی
وطندار
کودکان وطن
خوات معاصر
خوات آنلاین
روزنه امید
برگ سبز - محمد رحمتی
ناهور - خوات
رو به فردا
درد دلهای یک باچه مهاجر
محمد شفق خواتی
استاد علیزاده مالستانی
مدرسه محمدیه غزنی
مردم مالستان
وحدت نیوز
نگاه فردا
سروش صبا
هم صنفی
در رثای بابه مزاری
مجله اخوت
هزاره پیوند
حزب وحدت
صادقی نیلی
هیله من غزنوی
علودانی
مشفق
بشیر احمدی
خوات آنلاین
قلم بیقرار
کودکان افغانستان
جامعه اسلامی علودانی
محمد صابری شملتو
جامعه نو شوکت علی محمدی
جمهوری سکوت
ابرار
دورتر از چشم اقیانوس
شریف سعیدی
نقش والدین در سلامن روان فرزندان
وحدت نیوز
مدرسه علمیه محمدیه
خوات معاصر
خوات آنلاین
حوات زیبا
خوات دانلود
رو به فردا
